"
ေလာက ထဲမွာ ဘုရားစကားကို နာခံလွ်က္ ႏွိမ္ခ်စြာ အသက္ရွင္သူ ေယရႈ ႏွင့္ သူ႔အထဲသို႔ လာေရာက္ေနထိုင္ေသာ ေကာင္းကင္မွ ဘုန္း ႏွင့္စည္းစိမ္ ကို စြန္႔ ၿပီး ႂကြလာ သည့္ ခရစ္ေတာ္ သည္ ဆင္းရဲ နိမ့္က်ေသာ လူမ်ား၊ ဒုကၡ အလီလီႏွင့္ ဘဝထဲ ဝဋ္ခံေနရေသာ သူမ်ား၊ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ ခ်ိဳ႕တဲ့ ႏြမ္းပါးေသာ သူမ်ား၊ အားလံုး ကို ခ်မ္းသာသုခ အေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုေစဖို႔ ေလာကသို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။ ေယရႈ၏ နွိမ့္ခ်ျခင္း က ေလာက သားမ်ားအားလံုး ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဘဝထဲ ေရာက္ရွိ ခံစားရစဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ခရစ္ေတာ္ သည္ လည္း သူ႔ရဲ႕ ဘုန္းစည္းစိမ္ ကို စြန္႔ခြာ လာခဲ့ ရျခင္းက ေလာက လူသားမ်ား သူ႔ရဲ႕ ဘုန္းစည္းစိမ္ ထဲကို ဝင္စား ႏိုင္ေစဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ေယရႈရဲ႕ အေသခံ ေပးျခင္းနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ျပန္ရွင္ျခင္း တန္ခိုး အားျဖင့္ မရဏာ ကိုသြားမည့္ သူမ်ား အား ေကာင္းကင္ဘံု ထဲသို႔ ေရာက္ရွိ ႏိုင္ေစဖို႔ ျဖစ္တယ္။ လာေရာက္ ကယ္ေပးသူ ရွိေနပါလ်က္ႏွင့္ မရဏာ ထဲသို႔ မေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစား ေနျခင္းမွာ အနတၱထဲမွ အဖိုးတန္ အရာကို ရွာေဖြေနေသာ လူမိုက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ ကယ္တင္ေပးျခင္းကို လက္ခံ ရယူ ၿပီးေသာ သူမ်ားသည္လည္း မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းမြန္ေအာင္ ႀကိဳးစား အသက္ရွင္ေန ျခင္းမွာ ထိုလူမိုက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ဇာတိပကတိ ၌ မည္သည့္ အရာမွ ေကာင္းမြန္သည့္ အရာ မရွိသလို ဇာတိပကတိ၌ လုပ္ႏိုင္သည့္ အစြမ္းလည္း မရွိ ေတာ့သည့္ အတြက္ ဇာတိလူသည္ အနတၱ သက္သက္သာ ျဖစ္သည္။ လူတို႔ စြန္႔လႊတ္ ဖို႔ မတတ္ႏိုင္ေသာ အရာမ်ားကို ေယရႈရဲ႕ ဝိညာဥ္က ကူညီေပးျခင္း ျဖင့္ လူသည္ စြန္႔လႊတ္ ႏိုင္စြမ္း ရွိ သြားၿပီး ဘုရား သေဘာႏွင့္ အသက္ မရွင္တတ္ျခင္းကိုလည္း ခရစ္ေတာ္၏ ဝိညာဥ္က ျဖည့္စည္းေပးျခင္း အားျဖင့္ လူသည္ ဇာတိ လူ ဘဝမွ ဝိညာဥ္ လူအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာကာ ေလာကကို ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္လႊား သြားေစ ဖို႔ ေယရႈခရစ္ေတာ္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က လုပ္ေဆာင္ ေပးေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယရႈ ခရစ္ေတာ္သည္ လူသား မ်ား၏ လက္ရွိ ဘဝ ထဲမွ ကယ္တင္ေပးေနေသာ ကယ္တင္ရွင္ ျဖစ္ေပသည္။
"နႈတ္ကပတ္ေတာ္"
ခမည္းေတာ္ ဘုရား၏ နႈတ္ေတာ္မွ ထြက္ရွိလာေသာ စကား သည္ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ ျဖစ္သည္။ ထိုနႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဆင္ခ်င္ ႏွလံုးသြင္းဖို႔ လိုအပ္သည္။ ဖန္ဆင္းျခင္း အလံုးစံုကို နႈတ္ေတာ္ထြက္ အားျဖင့္ ျဖစ္ေစထားတာ ျဖစ္သည္။ ထိုနႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ ခံယူခဲ့သည့္ အခါ လူနာမည္ ေယရႈဟု ေခၚေစဖို႔ ဘုရားက ၫႊန္ၾကားမိန္႔မွာ ထားခဲ့သည္။ ထိုနႈတ္ကပတ္ေတာ္ ျဖစ္ေသာ ေယရႈက လူတို႔အား သူ၏ အသားကို စားဖို႔၊ သူ၏ အေသြးကို ေသာက္ဖို႔ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ လူသားေယရႈ၏ အေသြး၊အသားကို စားေသာက္မွ ထိုသူ၌ "အသက္" ရွိမည္။ ေယရႈ၏ အသားသည္ သိုးသူငယ္၏ အသား ျဖစ္သည္။ ေၾကခဲေသာ အစာလည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေၾကခဲေသာ အစာကို စားရာတြင္ မီးႏွင့္ကင္ၿပီးမွ ကုန္ေအာင္ စားရသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ က်မ္းစာ၌ ရွိေသာ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ဟု ေခၚသည့္ သမၼာတရား ေယရႈ အား "အသက္" ကို ရေစဖို႔ စားရာတြင္ စာဖတ္ၿပီး "အစိမ္း မစားရ" အထက္မွ လာေသာ ဘုရား၏ ဝိညာဥ္ေတာ္မီး ႏွင့္ တို႔ထိေစၿပီးမွ စားရမည္ဟု ဆိုလိုသည္။ အကုန္အစင္ စားေစျခင္းမွာ ထိုသမၼာတရားကို အသက္တာထဲ အျပည့္အစံု ေရာက္ရွိလာသည္ အထိ ႏွလံုးသြင္း ဖို႔ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ အေသြးေသာက္ျခင္းမွာ ေန႔ညမပ်က္ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဝိညာဥ္ျဖင့္ ဆင္ခ်င္ ေအာင့္ေမ့ ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဝိညာဥ္ေလကို အၿမဲ ရွဴ ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈ၏ နာမေတာ္ ကို ဝိညာဥ္ထဲမွ ေခၚဆို ေနျခင္းသည္လည္း ဝိညာဥ္၌ ခရစ္ေတာ္၏ ဝိညာဥ္ ျဖင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို စားေနျခင္း ဆိုသည့္ ေယရႈ၏ အသားႏွင့္ အေသြးေတာ္ကို စားေသာက္ေနျခင္း အားျဖင့္ ----- ဝိညာဥ္၌ ေမြ႕ေလွ်ာ္ေနျခင္း၊ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္အတူ စားပြဲဝင္ျခင္း၊ ခရစ္ေတာ္ ထဲေနျခင္း၊ ခရစ္ေတာ္၌ တည္ေနျခင္း၊ အိမ္ေတာ္ထဲ၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္း၊ ကြယ္ကာရာ႒ာန ထဲရွိေနျခင္း၊ ခိုလံႈရာ႒ာန ၌ ရွိေနျခင္း၊ ကၽြႏ္ုပ္၏ ရဲတိုက္ သဖြယ္ ျဖစ္ေနျခင္း။ စသည္၊ စသည္ျဖင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ထိုသူ၌ ရရွိခံစားလာရျခင္း ျဖစ္သည္။
"ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္"
မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္ျမင္၍ မရႏိုင္ေသာ၊ ဘုန္းႀကီးသည့္ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသည္ သားေတာ္ ေယရႈခရစ္ အားျဖင့္ ကိုယ္ထင္ရွားျခင္း ျဖစ္ေစကာ လူတို႔သည္ ဘုရားကို တို႔ထိ ဆက္ဆံ ျမင္ေတြ႕ ရၾကၿပီး ေနာက္ သားေတာ္သည္လည္း ဝိညာဥ္ေတာ္ အျဖစ္ႏွင့္ ေနရာတိုင္း ၌ ရွိေတာ္မူသည့္ အျပင္ ထိုသူကို လက္ခံသမွ်ေသာ လူအထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ အသက္ရွင္ ေပးျခင္း အားျဖင့္ ဘုရားအသက္ကို လူတို႔အား စဥ္ဆက္မျပတ္ အတိုင္းအရွည္ အကန္႔အသတ္မဲ့ ေပးကမ္းေနေသာ ဘုရား ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသားေတာ္ကို ရေသာသူသည္ လည္း ထာဝရ ဘုရားကို ရရွိေသာေၾကာင့္ ထာဝရအသက္ ကို ရရွိမည္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမူကား ခမည္းေတာ္သည္ သားေတာ္၌ ရွိေသာေၾကာင့္၎၊ သားေတာ္သည္လည္း ဝိညာဥ္ေတာ္ အျဖစ္ႏွင့္၎ ျဖစ္တည္ေနၿပီး လူအထဲသို႔ ထာဝရ ေကာင္းႀကီး ေပးဖို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ အတြက္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ ထာဝရ ဘုရားသည္ ကၽြန္ပ္တို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ေလထုထဲ၌လည္း ရွိေန သလို၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အထဲ၌လည္း အၿမဲ အတူရွိေနေသာ ဘုရားျဖစ္သည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ထိုဘုရားသည္ ေကာင္းကင္ဘံု တတိယ ထပ္၌ ခမည္းေတာ္ ဘုရားအျဖစ္ စိုးစံလ်က္ ရွိေနၿပီး ခမည္းေတာ္၏ လက္်ာဘက္ ၌ သားေတာ္သည္ လည္း စိုးစံ ေနၿပီး ဝိညာဥ္ ေတာ္အားျဖင့္လည္း စၾကၤာဝဋာ တခြင္လံုး၌ ျဖန္႔ခ်ထားသည္ ကို လည္း သိျမင္ နားလည္ ႏိုင္ေပသည္။ ထိုသံုးပါး တစ္ဘုရားတည္း ျဖစ္ေတာ္မူျခင္းသည္ အနက္နဲဆံုးေသာ အရာ ျဖစ္သည္သာမက၊ ဖန္ဆင္းထားသည့္ စၾကၤာဝဋာ လံုးဆိုင္ရာ အားျဖင့္ ဘုရား၏ အၾကံအစည္ေတာ္ႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္သည္လည္း အလြန္ႀကီးမား အံ့ၾသဘြယ္ ေသာ ဘုရား ျဖစ္ေပသည္။ (Jame Lee)
ေလာက ထဲမွာ ဘုရားစကားကို နာခံလွ်က္ ႏွိမ္ခ်စြာ အသက္ရွင္သူ ေယရႈ ႏွင့္ သူ႔အထဲသို႔ လာေရာက္ေနထိုင္ေသာ ေကာင္းကင္မွ ဘုန္း ႏွင့္စည္းစိမ္ ကို စြန္႔ ၿပီး ႂကြလာ သည့္ ခရစ္ေတာ္ သည္ ဆင္းရဲ နိမ့္က်ေသာ လူမ်ား၊ ဒုကၡ အလီလီႏွင့္ ဘဝထဲ ဝဋ္ခံေနရေသာ သူမ်ား၊ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ ခ်ိဳ႕တဲ့ ႏြမ္းပါးေသာ သူမ်ား၊ အားလံုး ကို ခ်မ္းသာသုခ အေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စံုေစဖို႔ ေလာကသို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။ ေယရႈ၏ နွိမ့္ခ်ျခင္း က ေလာက သားမ်ားအားလံုး ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဘဝထဲ ေရာက္ရွိ ခံစားရစဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ခရစ္ေတာ္ သည္ လည္း သူ႔ရဲ႕ ဘုန္းစည္းစိမ္ ကို စြန္႔ခြာ လာခဲ့ ရျခင္းက ေလာက လူသားမ်ား သူ႔ရဲ႕ ဘုန္းစည္းစိမ္ ထဲကို ဝင္စား ႏိုင္ေစဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ေယရႈရဲ႕ အေသခံ ေပးျခင္းနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ျပန္ရွင္ျခင္း တန္ခိုး အားျဖင့္ မရဏာ ကိုသြားမည့္ သူမ်ား အား ေကာင္းကင္ဘံု ထဲသို႔ ေရာက္ရွိ ႏိုင္ေစဖို႔ ျဖစ္တယ္။ လာေရာက္ ကယ္ေပးသူ ရွိေနပါလ်က္ႏွင့္ မရဏာ ထဲသို႔ မေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစား ေနျခင္းမွာ အနတၱထဲမွ အဖိုးတန္ အရာကို ရွာေဖြေနေသာ လူမိုက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ ကယ္တင္ေပးျခင္းကို လက္ခံ ရယူ ၿပီးေသာ သူမ်ားသည္လည္း မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းမြန္ေအာင္ ႀကိဳးစား အသက္ရွင္ေန ျခင္းမွာ ထိုလူမိုက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ဇာတိပကတိ ၌ မည္သည့္ အရာမွ ေကာင္းမြန္သည့္ အရာ မရွိသလို ဇာတိပကတိ၌ လုပ္ႏိုင္သည့္ အစြမ္းလည္း မရွိ ေတာ့သည့္ အတြက္ ဇာတိလူသည္ အနတၱ သက္သက္သာ ျဖစ္သည္။ လူတို႔ စြန္႔လႊတ္ ဖို႔ မတတ္ႏိုင္ေသာ အရာမ်ားကို ေယရႈရဲ႕ ဝိညာဥ္က ကူညီေပးျခင္း ျဖင့္ လူသည္ စြန္႔လႊတ္ ႏိုင္စြမ္း ရွိ သြားၿပီး ဘုရား သေဘာႏွင့္ အသက္ မရွင္တတ္ျခင္းကိုလည္း ခရစ္ေတာ္၏ ဝိညာဥ္က ျဖည့္စည္းေပးျခင္း အားျဖင့္ လူသည္ ဇာတိ လူ ဘဝမွ ဝိညာဥ္ လူအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိလာကာ ေလာကကို ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္လႊား သြားေစ ဖို႔ ေယရႈခရစ္ေတာ္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က လုပ္ေဆာင္ ေပးေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယရႈ ခရစ္ေတာ္သည္ လူသား မ်ား၏ လက္ရွိ ဘဝ ထဲမွ ကယ္တင္ေပးေနေသာ ကယ္တင္ရွင္ ျဖစ္ေပသည္။
"နႈတ္ကပတ္ေတာ္"
ခမည္းေတာ္ ဘုရား၏ နႈတ္ေတာ္မွ ထြက္ရွိလာေသာ စကား သည္ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ ျဖစ္သည္။ ထိုနႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဆင္ခ်င္ ႏွလံုးသြင္းဖို႔ လိုအပ္သည္။ ဖန္ဆင္းျခင္း အလံုးစံုကို နႈတ္ေတာ္ထြက္ အားျဖင့္ ျဖစ္ေစထားတာ ျဖစ္သည္။ ထိုနႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ ခံယူခဲ့သည့္ အခါ လူနာမည္ ေယရႈဟု ေခၚေစဖို႔ ဘုရားက ၫႊန္ၾကားမိန္႔မွာ ထားခဲ့သည္။ ထိုနႈတ္ကပတ္ေတာ္ ျဖစ္ေသာ ေယရႈက လူတို႔အား သူ၏ အသားကို စားဖို႔၊ သူ၏ အေသြးကို ေသာက္ဖို႔ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ လူသားေယရႈ၏ အေသြး၊အသားကို စားေသာက္မွ ထိုသူ၌ "အသက္" ရွိမည္။ ေယရႈ၏ အသားသည္ သိုးသူငယ္၏ အသား ျဖစ္သည္။ ေၾကခဲေသာ အစာလည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေၾကခဲေသာ အစာကို စားရာတြင္ မီးႏွင့္ကင္ၿပီးမွ ကုန္ေအာင္ စားရသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ က်မ္းစာ၌ ရွိေသာ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ဟု ေခၚသည့္ သမၼာတရား ေယရႈ အား "အသက္" ကို ရေစဖို႔ စားရာတြင္ စာဖတ္ၿပီး "အစိမ္း မစားရ" အထက္မွ လာေသာ ဘုရား၏ ဝိညာဥ္ေတာ္မီး ႏွင့္ တို႔ထိေစၿပီးမွ စားရမည္ဟု ဆိုလိုသည္။ အကုန္အစင္ စားေစျခင္းမွာ ထိုသမၼာတရားကို အသက္တာထဲ အျပည့္အစံု ေရာက္ရွိလာသည္ အထိ ႏွလံုးသြင္း ဖို႔ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ အေသြးေသာက္ျခင္းမွာ ေန႔ညမပ်က္ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဝိညာဥ္ျဖင့္ ဆင္ခ်င္ ေအာင့္ေမ့ ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဝိညာဥ္ေလကို အၿမဲ ရွဴ ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈ၏ နာမေတာ္ ကို ဝိညာဥ္ထဲမွ ေခၚဆို ေနျခင္းသည္လည္း ဝိညာဥ္၌ ခရစ္ေတာ္၏ ဝိညာဥ္ ျဖင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ နႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို စားေနျခင္း ဆိုသည့္ ေယရႈ၏ အသားႏွင့္ အေသြးေတာ္ကို စားေသာက္ေနျခင္း အားျဖင့္ ----- ဝိညာဥ္၌ ေမြ႕ေလွ်ာ္ေနျခင္း၊ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္အတူ စားပြဲဝင္ျခင္း၊ ခရစ္ေတာ္ ထဲေနျခင္း၊ ခရစ္ေတာ္၌ တည္ေနျခင္း၊ အိမ္ေတာ္ထဲ၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္း၊ ကြယ္ကာရာ႒ာန ထဲရွိေနျခင္း၊ ခိုလံႈရာ႒ာန ၌ ရွိေနျခင္း၊ ကၽြႏ္ုပ္၏ ရဲတိုက္ သဖြယ္ ျဖစ္ေနျခင္း။ စသည္၊ စသည္ျဖင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ထိုသူ၌ ရရွိခံစားလာရျခင္း ျဖစ္သည္။
"ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္"
မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္ျမင္၍ မရႏိုင္ေသာ၊ ဘုန္းႀကီးသည့္ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသည္ သားေတာ္ ေယရႈခရစ္ အားျဖင့္ ကိုယ္ထင္ရွားျခင္း ျဖစ္ေစကာ လူတို႔သည္ ဘုရားကို တို႔ထိ ဆက္ဆံ ျမင္ေတြ႕ ရၾကၿပီး ေနာက္ သားေတာ္သည္လည္း ဝိညာဥ္ေတာ္ အျဖစ္ႏွင့္ ေနရာတိုင္း ၌ ရွိေတာ္မူသည့္ အျပင္ ထိုသူကို လက္ခံသမွ်ေသာ လူအထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ အသက္ရွင္ ေပးျခင္း အားျဖင့္ ဘုရားအသက္ကို လူတို႔အား စဥ္ဆက္မျပတ္ အတိုင္းအရွည္ အကန္႔အသတ္မဲ့ ေပးကမ္းေနေသာ ဘုရား ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသားေတာ္ကို ရေသာသူသည္ လည္း ထာဝရ ဘုရားကို ရရွိေသာေၾကာင့္ ထာဝရအသက္ ကို ရရွိမည္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမူကား ခမည္းေတာ္သည္ သားေတာ္၌ ရွိေသာေၾကာင့္၎၊ သားေတာ္သည္လည္း ဝိညာဥ္ေတာ္ အျဖစ္ႏွင့္၎ ျဖစ္တည္ေနၿပီး လူအထဲသို႔ ထာဝရ ေကာင္းႀကီး ေပးဖို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္ အတြက္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ ထာဝရ ဘုရားသည္ ကၽြန္ပ္တို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ေလထုထဲ၌လည္း ရွိေန သလို၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အထဲ၌လည္း အၿမဲ အတူရွိေနေသာ ဘုရားျဖစ္သည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ထိုဘုရားသည္ ေကာင္းကင္ဘံု တတိယ ထပ္၌ ခမည္းေတာ္ ဘုရားအျဖစ္ စိုးစံလ်က္ ရွိေနၿပီး ခမည္းေတာ္၏ လက္်ာဘက္ ၌ သားေတာ္သည္ လည္း စိုးစံ ေနၿပီး ဝိညာဥ္ ေတာ္အားျဖင့္လည္း စၾကၤာဝဋာ တခြင္လံုး၌ ျဖန္႔ခ်ထားသည္ ကို လည္း သိျမင္ နားလည္ ႏိုင္ေပသည္။ ထိုသံုးပါး တစ္ဘုရားတည္း ျဖစ္ေတာ္မူျခင္းသည္ အနက္နဲဆံုးေသာ အရာ ျဖစ္သည္သာမက၊ ဖန္ဆင္းထားသည့္ စၾကၤာဝဋာ လံုးဆိုင္ရာ အားျဖင့္ ဘုရား၏ အၾကံအစည္ေတာ္ႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္သည္လည္း အလြန္ႀကီးမား အံ့ၾသဘြယ္ ေသာ ဘုရား ျဖစ္ေပသည္။ (Jame Lee)
No comments:
Post a Comment