|| ´ေယ႐ႈသာလွ်င္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံသို႔ ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ရန္ လမ္းခရီးျဖစ္၏ ||

“ကၽြႏ္ုပ္သည္ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္ေသာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ေရာက္ ရွိပါလိမ့္မည္။” “ေကာင္းေပသည္။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဆိုးသြမ္းေသာအမႈတခ်ဳိ႕ျျပဳခဲ့၍ ေကာင္းေသာအမႈျပဳျခင္းသည္ ပို၍ မ်ားျပား လာေသာေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံသုိ႔ သြားရမည္။” “ကၽြႏ္ုပ္သည္သမၼာက်မ္းစာအတုိင္း အသက္ မရွင္လွ်င္လည္း ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္ကို ငရဲထဲသို႔ပို႔လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ေခတ္ကာလသည္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။” 

“ကေလးသူငယ္တို႔ကို ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ေသာ သူမ်ားႏွင့္ လူသတ္သမားတို႔သာလွ်င္ ငရဲသို႔သြားလိမ့္မည္။” ဤခံယူခ်က္မ်ားကို လူမ်ိဳးအမ်ားစုထဲတြင္ ေပၚေပါက္ေလ့ရွိသည္။ သို႔ေသာ္သမၼာတရားအရၾကည့္လွ်င္ သူတို႔ အားလံုးသည္ လိမ္ညာေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဤေလာကကို အစုိးရသူ၊ စာတန္သည္ ထိုသူတို႔၏ ဦးေႏွာက္အေတြးထဲ၌ ဤမွားယြင္းေသာခံယူခ်က္တို႔ကို ထည့္သြင္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။ စာတန္ႏွင့္သူ၏နည္းလမ္းကို လိုက္ေလွ်ာက္ေသာ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ရန္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ (၁ေပ ၅း၈)။ စာတန္သည္အစဥ္အၿမဲ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ ေဆာင္သည္ (၂ေကာ ၁၁း၁၄)။ 

သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ထံမွမလာေသာဆိုးညစ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ားကို လူေတြ၏ စိတ္ႏွလံုးထဲသို႔ ထည့္သြင္းေပးျခင္းျဖင့္ စာတန္က လူေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္သည္။ “ထိုုသို႔မယံုၾကည္ေသာသူတို႔ကားဘုရားသခင္၏ပံုသဏၭာန္ေတာ္တည္းဟူေသာခရစ္ေတာ္၏ဘုန္းအသေရ ႏွင့္ျပည့္စံု ေသာ ဧ၀ံေဂလိတရား၏အေရာင္သည္ အလင္းကိုမေပးေစျခင္းငွာ ၊ ဤေလာကကုိအစိုးရေသာ ဘုရားသည္ လူတို႔၏ ညာဥ္မ်က္စိကို ကြယ္ေစ၏ (၂ေကာ ၄း၄)။ ဘုရားသခင္က ေသးငယ္ေသာ အျပစ္ကို ဂ႐ုမစုိက္ဟု ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ငရဲမီးအိုင္သည္ “ဆုိးသြမ္းေသာသူ မ်ား” အတြက္ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ျခင္းသည္မုသာ ျဖစ္သည္။ “အနည္းငယ္ေသာ လိမ္ညာမႈအပါအ၀င္ အျပစ္တရား အားလံုးက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုဘုရားသခင္ႏွင္႔ ခြဲခြာေစပါသည္။ လူအားလံုးသည္ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳၾကၿပီ။ မိမိကိုယ္ကို ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္းအားျဖင့္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရန္ ေကာင္းမႈျပဳႏုိင္ေသာသူတစ္စံုတစ္ေယာက္မွ်မရွိေပ (ေရာမ ၃း၂၃)။ 

ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ေရာက္ရွိျခင္းသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျပဳေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျပဳခဲ့ ေသာ အကုသိုလ္ထက္သာလြန္ျခငး္ေၾကာင့္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ခ်ိန္ခြင္လို ခ်ိန္ဆလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔အားလံုးသည္ ငရဲမီးအိုင္ ထဲသို႔သြားရပါလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ “ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ရွိလွ်င ္ကိုယ္က်င့္ေသာအက်င့္အားျဖင့္မရွိ။ ရွိလွ်င္ ေက်းဇူး သည္ေက်းဇူးမဟုတ္။ ကိုယ့္က်င့္ေသာအက်င့္အားျဖင့္ရွိလွ်င္ ေက်းဇူးအားျဖင့္မရွိ၊ ရွိလွ်င္က်င့္ေသာ အက်င့္သည္ အက်င့္မဟုတ္” (ေရာမ ၁၁း၆)။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ေရာက္ရန္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္တစ္စံုတစ္ခုမွ မျပဳႏိုင္ေပ (တိတု ၃း၅)။ “က်ဥ္းေသာတံခါးကို ၀င္ၾကေလာ့။ ပ်က္စီးျခင္းလမ္းသို႔ေရာက္ေသာလမ္းႏွင့္ တံခါးသည္ က်ယ္၀န္းသည္ ျဖစ္၍ ၀င္ေသာသူတုိ႔သည္ မ်ားၾက၏” (မႆဲ ၇း၁၃)။ 

လူတစ္စံုတစ္ေယာက္သည္အျပစ္ရွိလ်က္ပင္ ဘုရားသခင္က ခြင့္လႊတ္လိမ့္မည္ဟု ယူဆတတ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္က ခြင့္လႊတ္မည္မဟုတ္ေပ။ “သင္တို႔သည္ အထက္က ေလာကီတရားသို႔လိုက္၍ အာကာသေကာင္းကင္၏တန္ခိုးကို အစိုးရေသာမင္းတည္းဟူေသာ ျငင္းဆန္ေသာသူတို႔၌ ျပဳျပင္ေသာ ၀ိညာဥ္၏အလိုႏွင့္အညီ ဒုစ႐ိုက္အျပစ္တုိ႔၌ က်င္လည္ၾက၍ ထိုဒုစ႐ိုက္အျပစ္၌ ေသလ်က္ရွိေနေသာ သင္တုိ႔ကိုပင္ ဘုရားသခင္သည္ အသက္ရွင္ေစေတာ္မူ၏” (ဧဖက္ ၂း၂)။ ဘုရားသခင္က ဤေလာကကိုဖန္ဆင္းခဲ့ေသာအခ်ိန္တြင္္လိုအပ္မႈမ႐ွိပဲျပည့္ စံုေအာင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည္။ အရာအားလံုးး သည္ေကာင္းမြန္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္က လူအာဒံႏွင့္ ဧ၀ံကို ဖန္ဆင္းခဲ့၍ သူတုိ႔အေပၚတြင္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရးေပးခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ စကားေတာ္ကိုနာခံမည္ေလာ သို႔မဟုတ္ ျငင္းပယ္မည္ ေလာဟူေသာ ေရြးခ်ယ္မႈကို သူတို႔၏တာ၀န္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ ပထမဆံုးေသာ လူသား အာဒံႏွင့္ ဧ၀တို႔သည္ စာတန္၏စံုစမ္းေသြးေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို နာမခံခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္သူတုိ႔သည္ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္ျပဳခဲ့ၾကသည္။ ထိုအျပစ္တရားက သူတို႔ (ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔အပါအ၀င္ အာဒံေခတ္ေနာက္မွလာေသာ လူသားအားလံုး)သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္စြာ မိတ္သဟာရမဖြဲ႔ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ျပည့္စံုသည္။သန္႔ရွင္းသည္။အျပစ္တရားကိုတရားစီရင္သည္။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အျပစ္သားမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကိုႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ နီးကပ္စြာမိတ္သာဟာရမဖြဲ႔ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ သည္ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၌္ သူႏွင့္အတူ တလံုးတ၀ေနထိုင္ႏိုင္ေသာ နည္းလမ္းကို လမ္းဖြင့္ေပးထားခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ကို ယံုၾကည္ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ ပ်က္ဆီးျခင္းသို႔မေရာက္၊ ထာ၀အသက္ကိုရေစျခင္းငွာ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၌ တပါးတည္းေသာသားေတာ္ကိုစြန္႔ေတာ္မူသည့္တိုင္ေအာင္ ေလာကီသား
တုိ႔ကို ခ်စ္ေတာ္မူ၏” (ေယာဟန္ ၃း၁၆)။ အျပစ္တရား၏ အခကားေသျခင္းေပတည္း။
“ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူေသာဆုေက်းဇူးေတာ္ကား ငါတို႕သခင္ေယ႐ႈ ခရစ္အားျဖင့္ ထာ၀ရအသက္ေပတည္း” (ေရာမ ၆း၂၃)။ သခင္ေယ႐ႈသည္ လူဇာတိကိုခံယူခဲ့သည္။

 သို႔မွသာလွ်င္ သူသည္ ထာ၀ရအသက္လမ္းကိုၫႊန္ျပႏိုင္၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္ေႀကြးေပးဆပ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ သူက ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္ေႀကြးအားလံုးေပးဆပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေပးဆပ္ရန္မလိုေတာ့ေပ။ သူသည္ ေသၿပီးသံုးရက္ ေျမာက္ေသာေနံတြင္ရွင္ျပန္ထေျမာက္ခဲ့၍ (ေရာမ ၄း၂၅)၊ ေသျခင္းတရားအေပၚေအာင္ျမင္ျခင္းကို သူက စီမံ ေဆာင္ရြက္ၿပီးခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူစပ္ၾကားတြင္ သခင္ေယ႐ႈက တံတားခင္းေပးခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ယံုၾကည္ ေသာသူတုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ မိတ္သာဟာရဖြဲ႔ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထာ၀ရအသက္ဟူမူကား မွန္ေသာဘုရား သခင္တဆူတည္းျဖစ္ေတာ္မူေသာ ကိုယ္ေတာ္ကို၄င္း၊ ေစလႊတ္ေတာ္မူေသာ သခင္ေယ႐ႈကိုသိကၽြမ္းျခင္းတည္း (ေယာဟန္ ၁၇း၃)။ စာတန္ကဲ့သို႔မ်ားစြာေသာ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုယံုၾကည္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ကယ္တင္ျခင္း ရရွိႏိုင္ရန္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ထံ ျပန္လာ၍ သူႏွင့္မိတ္သာဟာရဖြဲ႔ကာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္ကို ေက်ာခိုင္းလ်က္သခင္ေယ႐ႈေနာက္ေတာ္သို႔ လိုက္ရမည္ျဖစ္သည္။ကၽြႏ္ုပ္သည္ စိတ္ႏွလံုးအႀကြင္းမဲ့ျဖစ္ေစ၊ လုပ္ေဆာင္ သမွ်တုိ႔၌ ျဖစ္ေစ သခင္ေယ႐ႈကို ကိုးစားရမည္ျဖစ္သည္။ ေယ႐ႈခရစ္ကိုယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ယံုၾကည္ေသာသူ အေပါင္းတို႔အဘုိ႔ျဖစ္၍ ထိုသူအေပါင္းတုိ႔အေပၚသို႔ ေရာက္ေသာဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားသည္ ထင္ရွားခဲ့ ၿပီ။ 

ျခားနားျခင္းအလ်င္းမရွိ (ေရာမ ၃း၂)။ ခရစ္ေတာ္ကလႊဲ၍ ကယ္တင္ျခင္းလမ္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးႏိုင္ေသာလမ္းမရွိ ဟု သမၼာက်မ္းစာက ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ေယာဟန္ ၁၄း၆ ထဲတြင္ “ငါသည္လမ္းခရီးျဖစ္၏။ သမၼာတရားလည္းျဖစ္၏။ အသက္လည္းျဖစ္၏။ ငါ့ကိုအမွီမျပဳလွ်င္ အဘယ္သူမွ် ခရစ္ေတာ္ထံသို႔မေရာက္ရ” ဟုသခင္ေယ႐ႈကမိန္႔ဆိုခဲ့သည္။ သခင္ေယ႐ႈတစ္ဦးတည္းသာလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အျပစ္ေႀကြးအားလံုးေပးဆပ္ေပးႏိုင္ေသာ ဘုရားျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ သခင္ေယ႐ႈသာလွ်င္ ကယ္တင္ျခင္းလမ္းသုိ႔ပုိ႔ေဆာင္ေပးႏိုင္ေသာလမ္းသြယ္ျဖစ္သည္ (ေရာ ၆း၂၃)။ ဘာသာ တရားသြန္သင္သူတို႔က အျပစ္တရားႏွင့္ ၄င္း၏အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈတို႔ကို နက္႐ႈိင္းစြာသို႔မဟုတ္ ေလးနက္စြာ သြန္သင္ျခင္းမရွိေပ။ 

သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ျပင္ဆင္ေပးႏုိင္ေသာ အျပစ္ေႀကြး အားလံုးေပးဆပ္ေက်ေအးျခင္းကိုလည္း ဘာသာတရားတစ္ခုကမွ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေပ။ အျပစ္ေႀကြးအားလံုးေပးဆပ္ရန္ “ဘာသာတရားတည္ေထာင္သူ” တစ္ဦးမွ် ဘုရားမွလူျဖစ္လာခဲ့သည္(ေယာဟန္ ၁း၁၂-၁၄)ဟူ၍မရွိေပ။သခင္ေယ႐ႈသည္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အျပစ္ေႀကြး အားလံုးေပးဆပ္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သခင္ေယ႐ႈသည္ အေသခံႏိုင္ရန္ လူဇာတိကိုခံယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ကို ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိႏိုင္သည္။ ထုိသခင္၏ 
နာမေတာ္ မွတပါး ငါတို႔ကို ကယ္တင္ႏိုင္ေသာ နာမတစ္စံုတစ္ခုမွ် ေကာငး္ကင္ေအာက္လူတို႔တြင္ မေပၚမရွိ (တမန္ ၊ ၄း၁၂)။..AMEN..!!

|| ခရစ္ယာန္မ်ားက သာာသနာပမ်ားကုိ နားလည္ သည္းခံသင့္သလား ||

ကၽြနု္ပ္တို႔၏ "သည္းခံျခင္း"ေခတ္ကာလတြင္ နားလည္မႈ စိတ္ထားသည္ အျမင့္ဆံုးျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကသည္။ စိတ္အေတြးအေခၚပညာ၊ ယူဆခ်က္ ႏွင့္ ယံုၾကည္ျခင္းစနစ္အားလံုးမွာ တူညီေသာ စိတ္ေကာင္းရွိၾကသည္။ နားလည္မႈ စိတ္ထားရွိသူမ်ားက အားလံုးကို အခ်င္းခ်င္း ရိုေသၾကရန္ ေျပာၾကသည္။ အျခားသူမ်ား၏ ယံုၾကည္မႈႏွင့္မတူေသာ ယံုၾကည္မႈတစ္ခုကို စြဲကိုင္ေသာသူမ်ား၊ သူတုိ႔၏ယံုၾကည္မႈသည္ မွားယြင္းေသာ္လည္း သမၼာတရားတခုတည္းသာ သိရွိျခင္းသည္ အျမင္က်ဥ္းျခင္း၊ အသိပညာနည္းပါးျခင္း၊ တယူသန္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ မတူညီေသာ ဘာသာတရားမ်ားက အခ်ုင္းခ်င္းတုိက္ခုိက္ၾကသည္။ နားလည္မႈအေပးအယူျပဳျခင္းကို စြဲကုိင္ေသာသူမ်ားက ထိုတုိက္ခုိက္မႈမ်ားကို ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေစျခင္း မျပဳႏုိင္ၾကပါ။ 

ဥပမာအားျဖင့္၊ သမၼာက်မ္းစာက "လူသည္ တခါတည္းေသ၍ ထိုေနာက္မွ တရားစီရင္ေတာ္မူျခင္းကိုခံရမည္" (ေဟၿဗဲ ၉း၂၇)ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ အေရွ႕ပိုင္းသာသာတရားမ်ားက လူ၀င္စားျခင္းအေၾကာင္းကို သြန္သင္ထားသည္။ ထိုေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ တစ္ႀကိမ္ တည္းေသမလား။ သို႔မဟုတ္ အႀကိမ္မ်ားစြာ ေသရမလား။ သင္ၾကားမႈႏွစ္ခုစလံုးတုိ႔သည္ မွားယြင္းေနသည္။ ထိုေၾကာင့္ လူသည္ တစ္ႀကိမ္တည္းေသရမည္/ လူသည္ ေသၿပီးမွ လူျပန္၀င္စားရမည္ဟူေသာ မတူညီေသာ ယံုၾကည္ျခင္းႏွစ္ခုကို အတူတူရွိႏုိင္ေရးအတြက္ နားလည္မႈေပးေသာ သြန္သင္သူမ်ားက သမၼာတရားတစ္ခုကို တီထြင္ရန္ ႀကိဳးစားၾကသည္။ ေယရႈက "ငါသည္ လမ္းခရီးျဖစ္၏။ သမၼာတရားလည္းျဖစ္၏။ အသက္လည္းျဖစ္၏။ ငါ့ကိုအမွီမျပဳလွ်င္ ခမည္းေတာ္ထံသို႔ အဘယ္သူမွ်မေရာက္ရ" (ေယာဟန္ ၁၄း၆ ) ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ခရစ္ယာန္တစ္ေယာက္သည္ သမၼာတရားကို လက္ခံ ခဲ့သည္။ အယူ၀ါဒမဟုတ္ပါ။ လူပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္။ ဤခရစ္ယနာ္မ်ားခံယူေသာ သမၼာတရားသည္ "အျမင္က်ယ္ျခင္း"ဟု ယခုေခၚေ၀ၚေသာ အယူ၀ါဒႏွင့္ မတူပါ။ ခရစ္ယာန္မ်ားက သခင္ေယရႈသည္ ေသျခင္းမွထေျမာက္ခဲ့သည္ဟု လူအမ်ားေရွ႕ မွာ ၀န္ခံခဲ့ၾကသည္ (ေရာမ ၁၀း၉-၁၀)။ သူသည္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္းကို အမွန္ယံုၾကည္လွ်င္ "စိတ္အျမင္က်ယ္"ကာ မယံုၾကည္သူမ်ားေျပာေသာ သခင္ေယရႈသည္ ေသျခင္းမွထေျမာက္ျခင္းမရွိဟူေသာ ယံုၾကည္မႈကို မည္သုိ႔ လက္ခံႏုိင္ မည္နည္း။ 

ခရစ္ယာန္တစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သြန္သင္မႈကို ျငင္းပယ္လွ်င္ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ေရာင္းစားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ယံုၾကည္မႈသည္ မွန္ကန္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးနုိင္ရန္ သာဓကမ်ားစြာ ရွိသည္ကို မွတ္ထားပါ။ (ခရစ္ေတာ္သည္ ကုိယ္ခႏၶာျဖင့္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္း)ကဲသို႔ေသာအရာမ်ားမ်ားကို ျငင္းပယ္၍မရပါ။ ေဟၿဗဲၾသ၀ါဒ စာေစာင္ေရးသားသူ သုိ႔မဟုတ္ ေပါလု၏ "ကိုယ္ထဲမွာရွိေသာဆူး"သေဘာသဘာ၀အေၾကာင္းကို ျငင္းဆိုႏုိင္သည္။ ဤအေရးမႀကီးေသာ အရာ မ်ားျငင္းခံုျခင္းအားျဖင့္ အခ်ိန္အလာဟတ ကုန္ဆံုးေစျခင္းကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္ (၂တိ ၂း၂၃၊ တိတု ၃း၉)။ 

ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အေရးပါေသာ အယူ၀ါဒမ်ား ေဆြးေႏြးျငင္းခံုသည့္အခ်ိန္၌ပင္ စိတ္ရွည္ျခင္း၊ ရိုေသေလးစားျခင္းအားျဖင့္ ထိုအရာကို ျပဳလုပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ စိတ္သေဘာထားမတုိက္ဆုိင္ေသာခံယူခ်က္လည္းရွိႏုိင္သည္။ လူတစ္ေယာက္၏ ခံယူခ်က္ႏွင့္မတူညီေသာ အျမင္လည္းရွိႏုိင္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေမးခြန္းေမးျမန္းေသာသူမ်ားအေပၚ ဂရုဏာတရားျဖင့္ ျပသကာ သမၼာတရားကို ခုိင္ခံစြာ ဆုပ္ကုိင္ထားရမည္။ သခင္ေယရႈပမာ၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ သမၼာတရားႏွစ္ ပါးစလံုးျဖင့္ ျပည့္၀ရမည္ (ေယာဟန္ ၁း၁၄)။ ေမးထားေသာေမးခြန္းမ်ားကို ႏွိမ့္ခ်စြျဖင့္ ေျဖၾကားရန္ ေပတရုက တုိက္တြန္း ထားသည္။ "သင္တုိ႔ေျမာ္လင့္ျခင္း၏အေၾကာင္းကို ေမးျမန္းေသာသူရွိသမွ်တုိ႔အား၊ ႏူးညံ့ေသာသေဘာ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ေသာ သေဘာႏွင့္ ျပန္ေျပာျခင္းငွါ၊ ကာလအစဥ္မျပတ္အသင့္ရွိေနၾကေလာ့" (၁ေပ ၃း၁၅)

|| Mormon ေမာလ္မြန္းမ်ားက ဘာကို ယံုၾကည္သလဲ ||

 ေမာလ္မြန္းဘာသာတရား၊ ၄င္းေနာက္လုိက္သူမ်ားကို ေမာလ္မြန္းယံုၾကည္သူမ်ားဟု သိရၿပီး Later Day Saints (LDS)ဟု သိရသည္။ Joseph Smith ေခၚ လူတစ္ေယာက္အားျဖင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာခန္႔က တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူက ခမည္းေတာ္ဘုရားသခင္ႏွင့္ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္သည္ သူ႕ထံသို႔လာၿပီး အသင္းေတာ္အားလံုးႏွင့္ က်င့္သံုးမႈမ်ားသည္ ယိုယြင္းပ်က္စီးခဲ့သည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ Joseph Smith က အသစ္ေသာဘာသာတရားကို ထူေထာင္ၿပီး ထိုအသင္းေတာ္တစ္ခုတည္းသာလွ်င္ "ကမၻာေပၚမွာ စစ္မွန္ေသာအသင္ေတာ္" ျဖစ္သည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ေမာလ္မြန္းတို႔၏ျပႆနာမွာ သမၼာက်မ္းစာကို အက်ယ္ခ်ဲ႕ၿပီး ႏႈတ္ကပတေ္ေတာ္ႏွင့္ဆန္႔က်င္ေသာအရာမ်ားကို ပံုႀကီးခ်ဲ႕ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ခရစ္ယာန္မ်ားက သမၼာက်မ္းစာသည္မွားယြင္းေၾကာင္း မျပည့္စံုေၾကာင္း ေျပာစရာအေၾကာင္းမရွိပါ။ စစ္မွန္ေသာ ဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ကိုးစားျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ယံုၾကည္ျခင္း၊ ႏႈတ္ ကပတ္ေတာ္အားလံုးသည္ ဘုရားသခင္ထံမွလာၿပီး ဘုရားသခင္၏မႈတ္သြင္းျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ျခင္း ျဖစ္သည္ (၂တိ ၃း၁၆)။ ေမာလ္မြန္းယံုၾကည္သူမ်ားက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏မႈတ္သြင္းေတာ္မူျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေအာက္ပါ အခ်က္ေလးခုအတုိင္း ယံုၾကည္ၾကသည္။ 

၁။ သမၼာက်မ္းစာကို တိက်မွန္ကန္စြာ ဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္း ျဖစ္သည္။ က်မ္း ပုိဒ္ခြဲျခင္းသည္ တိက်မႈမရွိသျဖင့္ မွားယြင္းေသာ ဘာသာျပန္ဆိုျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ 

၂။ ေမာလ္မြန္စာအုပ္ သည္ ၁၈၃၀ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္ေ၀ျခင္းျဖစ္ၿပီး Smith ၏ဘာသာျပန္ဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ Smith က ထိုစာအုပ္သည္ ကမၻာေပၚ မွာ အမွန္ကန္ဆံုးေသာစာအုပ္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ လူတစ္ေယာက္သည္ အျခားေသာစာအုပ္မ်ားထက္ ထိုစာအုပ္လမ္းညႊန္ခ်က္အတုိင္း လုိက္ေလွ်ာက္လွ်င္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပို၍နီးကပ္ႏုိင္သည္။ 

၃။ ဓမၼခံယူခ်က္ႏွင့္ ပဋိညာဥ္မ်ား ထဲတြင္ ျပဳျပင္ခဲ့ၿပီးေသာ သခင္ေယရႈ ခရစ္ေတာ္၏အသင္းေတာ္အေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေခတ္မီေသာ ဗ်ာဒိတ္စကားမ်ားပါ၀င္သည္။ 

၄။ တန္ဖိုးႀကီးမ်ားေသာ ရတနာျမတ္ ကို ေမာ္လ္မြန္းယံုၾကည္သူ
မ်ားက ေပ်ာက္ဆံုးသြား ခဲ့ေသာ က်မ္းစာအုပ္ထဲမွာပါ၀င္သည့္ ခံယူခ်က္မ်ားႏွင့္သြန္သင္မႈမ်ားကို အဓိကေဖာ္ျပထားေသာစာအုပ္ျဖစ္ေၾကာင္းယံုၾကည္ၿပီး ကမၻာဖန္ဆင္းျခင္းအေၾကာင္းကို သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ျဖည့္စြက္ထားသည္။ ေမာလ္မြန္းယံုၾကည္သူမ်ားက ဘုရားသခင္အေၾကာင္းကို ေအာက္ပါတုိင္းယံုၾကည္ၾကသည္။ သူသည္ ေလာကမွာ အႀကီးျမတ္ဆံုးေသာသူမဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းသူအျဖစ္ ေလာကမွာ အမႈျပဳေသာသူ ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔က ခမည္းေတာ္ဘုရားသခင္က လူသားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ပ်က္စီးႏုိင္ေသာ ကိုယ္ခႏၶာ၊ အေသြးအသားရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ယခု ေမာလ္မြန္းေခါင္းေဆာင္မ်ား သြန္သင္မႈႏွင့္မတူဘဲ Brigham Young က အာဒံသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္၏ဖခင္ျဖစ္သည္ဟု သြန္သင္ခဲ့သည္။ 

သို႔ေသာ္ ခရစ္ယာန္မ်ားက ဘုရားသခင္အေၾကာင္းကို ဤသို႔ သိထားၾကသည္။ ဘုရားသခင္တဆူတည္းရွိသည္ (တရားေဟာရာ က်မ္း ၆း၄၊ ေဟရွာယ ၄၃း၁၀၊ ၄၄း၆-၈)။ သူသည္ ထာ၀ရတည္ရွိသည္ (တရားေဟာရာက်မ္း ၃၃း၂၇၊ ဆာလံ ၉၀း၂၊ ၁တိ ၁း၁၇)။ သူသည္ ဖန္ဆင္းျခင္းခံရေသာသူမဟုတ္ဘဲ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္သည္ (ကမၻာဦးက်မ္း ၁၊ ဆာလံ ၂၄း၁၊ ေဟရွာယ ၃၇း၁၆)။ သူသည္ ျပည့္စံုသည္။ သူႏွင့္တူေသာသူတစ္ဦးမွ် မရွိပါ (ဆာလံ ၈၆း၈၊ ေဟရွာယ ၄၀း၂၅)။ ခမည္းေတာ္ဘုရား သခင္သည္ လူမဟုတ္ပါ။ (ေတာလည္ရာက်မ္း ၂၃း၁၉၊ ၁ရာ ၁၅း၂၉၊ ေဟာေရွ ၁၁း၉)။ သူသည္ နံ၀ိညာဥ္ ျဖစ္သည္ (ေယာဟန္ ၄း၂၄)။ ၀ိညာဥ္သည္ အေသြးအသားမရွိပါ (လုကာ ၂၄း၃၉)။ ေမာလ္မြန္းယံုၾကည္သူမ်ားက ေသၿပီးေနာက္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ၄င္းတုိ႔မွာ- celestial kingdom (အာကာတ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံ)၊ terrestrial kingdom (ကမၻာႏွင္ဆုိင္ေသာ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံ)၊ the telestial kingdom (ၿဂိဳဟ္ႏွင့္ဆုိင္ေသာ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံ)ႏွင့္ အေမွာင္ထုႏုိင္ငံ တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ လူသားမ်ားသည္ သူတုိ႔၏ ယံုၾကည္မႈႏွင့္ အသက္ရွင္မႈအေပၚမူတည္ၿပီး နိဂံုးခ်ဳပ္လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သမၼာက်မ္းစာ လူတစ္ေယာက္သည္ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ကို မိမိကယ္တင္ပုိင္ရွင္အျဖစ္ ယံုၾကည္ျခင္းရွိ/မရွိအေပၚမူတည္ၿပီး ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံ သို႔မဟုတ္ ငရဲ သို႔သြားရမည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ကုိယ္ခႏၶာမဟုတ္ေသာ ၀ိညာဥ္အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ေနထုိင္လိမ့္မည္ (၂ေကာ ၅း၆-၈)။ မယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ငရဲ (သို႔) လူေသေနရာမွာ ပစ္ခ်ျခင္းကို ခံရမည္ (လုကာ ၁၆း၂၂-၂၃)။ 

သခင္ေယရႈျပန္လည္ၾကြလာေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အသစ္ေသာ ကိုယ္ခႏၶာ ပုိင္ဆုိင္လိမ့္မည္ (၁ေကာ ၁၅း၅၀-၅၄)။ ယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္ ေကာင္းကင္သစ္ႏွင့္ေျမႀကီးသစ္ ရွိလိမ့္မည္ (ဗ်ာဒိတ္ ၂၁း၁)။ မယံုၾကည္သူမ်ား အတြက္ ထာ၀ရငရဲမီးအုိင္းထဲသို႔ ပစ္ခ်ျခင္းခံရမည္ (ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၁-၁၅)။ ေသၿပီးေနာက္ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဒုတိယ အခြင့္အေရးမရွိေတာ့ပါ (ေဟၿဗဲ ၉း၂၇)။ ေမာလ္မြန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားက သခင္ေယရႈလူ႕ဇာတိခံယူျခင္းသည္ ခမည္းေတာ္ဘုရားသခင္ႏွင့္မာရိတုိ႔၏ ကုိယ္ခႏၶာ အေသြးအသားေပါင္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု သြန္သင္ခဲ့ၾကသည္။ သခင္ေယရႈသည္ ဘုရားတစ္ပါးျဖစ္သည္ဟု ေမာလ္မြန္း မ်ားက ယံုၾကည္ၾကသည္။ လူတစ္ေယာက္သည္လည္း ဘုရားတစ္ပါးျဖစ္ႏုိင္သည္။ ေမာလ္မြန္းဘာသာတရားက ယံုၾကည္ ျခင္းႏွင့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေပါင္းစပ္ျခင္းအားျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိသည္ဟု သြန္သင္ခဲ့သည္။ ခရစ္ယာန္မ်ားက သမုိင္းတ ေလွ်ာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ သန္႔ရွင္းျခင္းကို မီွႏုိင္ေသာသူတစ္ေယာက္မွ် မရွိဟု သြန္သင္ခဲ့သည္ (၁ရာ ၂း၂)။ ဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေရွ႕ေတာ္၌ သန္႔ရွင္းႏုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္ (၁ေကာ ၁း၂)။ 

သခင္ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္၏တပါးတည္းေသာသားေတာ္ျဖစ္သည္ (ေယာဟန္ ၃း၁၆)။ သူတုိ႔တစ္ပါး တည္းသာလွ်င္ အျပစ္ကင္းမဲ့စြာ၊ အျပစ္ကင္းစင္ေသာ အသက္တာျဖင့္ အသက္ရွင္ကာ ယခု ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္အျမင့္ ဆံုးမွာ ေနေသာသူျဖစ္သည္ (ေဟၿဗဲ ၇း၂၆)။ သခင္ေယရႈႏွင့္ ဘုရားသခင္သည္ တလံုးတ၀ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈသည္ ကိုယ္ခႏၶာျဖင့္ ေမြးဖြားျခင္းမရွိမီ တည္ရွိေသာဘုရားျဖစ္သည္ (ေယာဟန္ ၁း၁-၈၊ ၈း၅၆)။ သခင္ေယရႈသည္ မိမိကုိယ္တုိင္ ယဇ္ပေရာဟိတ္အျဖစ္ ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က သူ႕ကို ေသျခင္းမွ ထေျမာက္ေစခဲ့သည္။ တစ္ေန႔ေသာအခါ လူအားလံုးက သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္သည္ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း ၀န္ခံၾကလိမ့္မည္ (ဖိလိပၸိ ၂း၆-၁၁)။ 

သခင္ေယရႈက ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားအားျဖင့္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သို႔မေရာက္၊ သူ႕ကို ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္ ကယ္တင္ ျခင္းရရွိသည္ဟု ေျပာခဲ့သည္ (မႆဲ ၁၉း၂၆)။ ကၽြနု္ပ္တုိ႔သည္ မိမိအျပစ္မ်ားအတြက္ ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံထုိက္ေသာ သူ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ထာ၀ရေမတၱာေတာ္ႏွၤင့္ ေက်းဇူးေတာ္က ကၽြႏု္ပ္တို႔အား ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္မွ ကယ္လြတ္ခဲ့သည္။ "အျပစ္တရား၏ အခကားေသျခင္းေပတည္း။ ဘုရားသခင္ေပးသနားေတာ္မူေသာ ဆုေက်းဇူးေတာ္ ကား၊ ငါတုိ႔ သခင္ေယရႈခရစ္အားျဖင့္ ထာ၀ရအသက္ေပတည္း" (ေရာမ ၆း၂၃)။ ကယ္တင္ျခင္းရရွိႏုိင္ေသာ နည္းလမ္းတစ္ခုမွာ ဘုရားသခင္ႏွင့္သူ၏သားေတာ္၊ သခင္ေယရႈကို သိရွိျခင္းျဖစ္သည္ (ေယာဟန္ ၁၇း၃)။ 

ေကာင္းမႈကုသိုလ္အားျဖင့္မဟုတ္ဘဲ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ျဖစ္သည္ (ေရာမ ၁း၁၇၊ ၃း၂၈)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဆုိးေသာသူျဖစ္ေစ၊ အျပစ္ျပဳသည္ျဖစ္ေစ ဤဆုေက်းဇူးကို ရရွိႏုိင္သည္ (ေရာမ ၃း၂၂)။ "ထိုသခင္၏ နာမေတာ္မွတပါး ငါတို႔ကို ကယ္တင္ႏုိင္ေသာ နာမတစံုတခုမွ် ေကာင္းကင္ေအာက္ လူတို႕တြင္ မေပၚမရွိဟု ေပတရုသည္ ထိုသူတုိ႔အား ျမြက္ဆို၏" (တမန္ ၄း၁၂)။ ေမာလ္မြန္းယံုၾကည္သူမ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ လူေတြေပၚမ်ား ခင္မင္မႈ၊ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္သနားၾကင္နာမႈရွိၾကေသာ္လည္း သူတုိ႔သည္ ဘုရားသခင္အေၾကာင္း၊ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိျခင္းအေၾကာင္းမ်ားကို မွားယြင္းစြာသြန္သင္ေသာ မွားယြင္းေသာ ဘာသာတရား၏လွည့္ျဖားမႈကို ခံရေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

|| ေယေဟာ၀ါ သက္ေသခံမ်ား၏ ယံုၾကည္ျခင္း ||

 ေယေဟာ၀ါသက္ေသ ခံမ်ားသည္ဟု ယခုသိရေသာ ဂုိဏ္းမ်ားသည္ ၁၈၇၀ ခုႏွစ္ Charles Taze Russell ဦးေဆာင္ေသာ က်မ္းစာသင္တန္းအားျဖင့္ Pennsylvania ၌ စတင္ခဲ့သည္။ Russell က သူ၏အဖြဲ႕ကို "Millennial Dawn Bible Study" ဟု နာမည္ေပးခဲ့သည္။ Charles T. Russel က "The Millennial Dawn" ေခၚ စာအုပ္ကို volume ေျခာက္ ခုအထိ သူမေသခင္ ေရးသားခဲ့သည္။ ယေန႔ ေယေဟာ၀ါသက္ေသခံမ်ားစြဲကိုင္ေသာ ဓမၼခံယူခ်က္အမ်ားစုသည္ ထုိစာအုပ္ထဲတြင္ ပါ၀င္သည္။ ၁၉၁၆ခုႏွစ္တြင္ Russell ေသၿပီးေနာက္၊ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ သူ႕ရာထူးဆက္ခံသူ Judge J.F. Rutherford က "Millennial Dawn" "The Finished Mystery" အပုိင္း ခုနစ္ခုေျမာက္ႏွင့္ေနာက္ဆံုး volume အား 
1917 ခုႏွစ္တြင္ ေရးသားခဲ့သည္။ 
က်မ္းစာေမွ်ာ္စင္ႏွင့္ လက္ကမ္းစာေစာင္အဖြဲ႕ကို ၁၈၈၆ ခုႏွစ္တြင္ စတင္တည္ေထာင္ၿပီး "Millennial Dawn" လႈပ္ရွားမႈက အျခားသူမ်ားထံ သူတုိ႔၏ယံုၾကည္မႈအျမင္မ်ားကို ျဖန္႔ေ၀ေပးခဲ့ ေသာ တန္ဆာပလာအျဖစ္ တဟုန္ထိုး တိုးတက္လာခဲ့သည္။ ၁၉၃၁ အထိတုိင္း ထိုအဖြဲ႕ကို "Russellites" ဟု သိရသည္။ အေၾကာင္းမွာ အျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္မေပါင္းေဖာ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ "ေယေဟာ၀ါသက္ ေသခံမ်ား"ဟု နာမည္ ျပန္ေပးခဲ့သည္။ ထိုသို႔သီးသန္႔ရပ္တည္ေသာအဖြဲ႕ကို "က်မ္းစာ ေက်ာင္းသားမ်ား" ဟု သိရသည္။ ေယေဟာ၀ါသက္ေသခံမ်ားက ဘာကို ယံုၾကည္ၾကသနည္း။ 

ခရစ္ေတာ္၏ဘုရားျဖစ္ျခင္း၊ ကယ္တင္ျခင္း၊ သံုးပါးတစ္ဆူ၊ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ လူသားမ်ားအတြက္ ခရစ္ေတာ္အေသခံျခင္းမ်ားကို သူတုိ႔က သံသယ၀င္ၿပီး သူတုိ႔က ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး orthodox ခရစ္ယာန္မ်ားယံုၾကည္မႈကို ကန္႔ကြက္သည္။ ေယေဟာ၀ါသက္ေသ ခံမ်ားက သခင္ေယရႈသည္ ေကာင္းကင္တမန္ႀကီး၊ ဖန္ဆင္းျခင္းခံရေသာသူ ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ သမၼာက်မ္း စာ ေဖာ္ျပေသာ သခင္ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ျခင္း (ေယာဟန္ ၁း၁၊ ၁၄၊ ၈း၅၈၊ ၁၀း၃၀)အေၾကာင္းကို ဆန္႔က်င္ သည္။ 

ေယေဟာ၀ါသက္ေသခံမ်ားက ယံုၾကည္ျခင္း၊ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားႏွင့္နာခံျခင္းအားျဖင့္ ရရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ ၾကသည္။ သမၼာက်မ္းစာေဖာ္ျပေသာ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ ယံုၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ေရာက္သည္ (ေယာဟန္ ၃း၁၆၊ ဧဖက္ ၂း၈-၉၊ တိတု ၃း၅)ဟုေသာ ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည္။ ေယေဟာ၀ါသက္ေသခံမ်ားက သံုးပါးတစ္ဆူကို ျငင္းပယ္သည္။ သခင္ေယရႈသည္ ဖန္ဆင္းျခင္းခံေသာသူျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ ေယေဟာ၀ါသက္ေသခံမ်ားက လူသားမ်ားကိုယ္စား ခရစ္ ေတာ္အေသခံျခင္းခံယူခ်က္ကို ျငင္းပယ္ၿပီး သခင္ေယရႈ၏အေသခံျခင္းသည္ အာဒံ၏အျပစ္အတြက္သာ ျဖစ္သည္ ဟူေသာ ခံယူခ်က္ကို စြဲကိုင္ထားသည္။ ေယေဟာ၀ါသက္ေသခံမ်ားက ဤသမၼာက်မ္းစာႏွင့္မညီညြတ္ေသာ ခံယူခ်က္ကို ဘယ္လို စြဲကိုင္ႏုိင္သနည္း။ 

ပထမအေနျဖင့္၊ သမၼာက်မ္းစာသည္ ရာစုေပါင္းမ်ားစြာ အသင္းေတာ္က ပ်က္စီးေစခဲ့သည္ဟု သူတုိ႔က ေျပာၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ သူတုိ႔က သမၼာက်မ္းစာကို New World Translation အျဖစ္ ျပန္လည္ ဘာသာျပန္ဆိုၾကသည္။ သမၼာက်မ္းစာ ေမွ်ာ္စင္ႏွင့္လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ားထဲတြင္ သမၼာက်မ္းစာသြန္သင္ခ်က္မ်ားကို သူတုိ႔၏မွားယြင္းေသာခံယူခ်က္ျဖင့္ ေရာေထြးသည္။ သူတို႔က သမၼာက်မ္းစာသြန္သင္ခ်က္မ်ားအေပၚ အေျခမခံပါ။ 
The New World Translation သည္ လူေပါင္းမ်ားစြာက တည္းျဖတ္ထားသည္။ ေယေဟာ၀ါသက္ေသခံမ်ားက သမၼာက်မ္းစာကို သူတုိ႔ခံယူခ်က္ႏွင့္ဆန္႔က်င္ ဘက္ျဖစ္ေသာအရာမ်ားျဖင့္ ဘာသာျပန္ဆိုၾကသည္။ ကင္းေမွ်ာ္စင္က သူတုိ႔၏ယံုၾကည္မႈမ်ားႏွင့္ အယူ၀ါဒမ်ားကို Charles Taze Russell, Judge Joseph Franklin Rtherford, ႏွင့္သူတုိ႔၏ ရာထူးဆက္ခံသူမ်ား၏ သြန္သင္မႈမ်ားေပၚတြင္သာ အေျခခံထားသည္။ သမၼာက်မ္းစာကင္းေမွ်ာ္ စင္ ႏွင့္ လက္ကမ္းစာေစာင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ သမၼာက်မ္းစာကို လႊဲေခ်ာ္သြားေအာင္ သြန္သင္ေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္၊ သမၼာက်မ္းစာအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သူတုိ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားေျပာေသာစကား၊ ခံယူခ်က္ကို ေနာက္ ဆံုးစကားအျဖစ္ ျမင္ၾကသည္။ မိမိကုိယ္ကို ေတြးေတာဆင္ျခင္းမရွိေပ။ ထိုေၾကာင့္ ရွင္ေပါလုက တိေမာေသအား(ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အပါအ၀င္) ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဘုရားသခင္ဖြင့္ျပသည့္အတုိင္းေလ့လာရန္ အႀကံျပဳျခင္း ျဖစ္သည္။ 

သို႔မွသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ သည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို မွန္ကန္စြာ ပုိင္းျခားထားသျဖင့္ အရွက္ကြဲမည္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ဤအႀကံျပဳခ်က္ ကို ၂တိ ၂း၁၅ ထဲတြင္ ေတြ႕ရသည္။ ဘုရားသခင္က သူ၏သားသမီးမ်ားအား Berean ခရစ္ယာန္မ်ားကဲ့သို႔ျဖစ္လာရန္ ညြန္ၾကားထားျခင္း ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔က ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အား ၄င္း၏သင္ၾကားသည့္အတုိင္း သိရွိရန္ ေန႔တုိင္း က်မ္း စာေလ့လာၾကသည္။ ေယေဟာ၀ါသက္ေသခံမ်ားကဲ့သို႔ သူတုိ႔၏ယံုၾကည္ျခင္းကို သစၥာရွိစြာျဖင့္ ေဟာေျပာေသာဘာသာတရား ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ သူတုိ႔ေဟာၾကားခ်က္မ်ားသည္ မူရင္းအဓိပၸါယ္ပ်က္ေစသည္။ လိမ္ညာမႈျဖစ္သည္။ မွားယြင္း ေသာခံယူခ်က္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ေယေဟာ၀ါသက္ေသခံမ်ားအား သတင္းေကာင္းသမၼာတရားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သမၼာတရားအေၾကာင္း ျမင္ေတြ႕ရန္ သူတုိ႔၏၀ိညာဥ္မ်က္စိဖြင့္ေပးပါေစ။

|| မွားယြင္းေသာဆရာ၊ မိစၦာပေရာဖက္ကို မည္သို႔ သိရွိႏုိင္မည္နည္း ||

 "အႏၱီခရစ္ႏွင့္မိစၦာပေရာဖက္မ်ား"ထြက္ေပၚလာၿပီး ဘုရားသခင္ေရြးေကာက္ေသာသူမ်ားကို လွည့္ျဖားလိမ့္မည္ ဟု သခင္ေယရႈက သတိေပးထားသည္ (မႆဲ ၂၄း၂၃-၂၇၊ ၂ေပ ၃း၃ႏွင့္ ယုဒ ၁၇-၁၈ တုိ႔ကို ၾကည့္ပါ)။ မွားယြင္းေသာ သြန္သင္မႈႏွင့္မွားယြင္းေသာဆရာမ်ားမွ မိမိကုိယ္ကို ေစာင့္ၾကပ္ႏုိင္ေသာအေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမွာ သမၼာတရားကို သိရွိ ျခင္း ျဖစ္သည္။ မွားယြင္းေသာ အယူ၀ါဒမ်ားကို ခ်က္ျခင္းသိၿပီး မွန္ကန္ေသာအရာမ်ားကို ေလ့လာရမည္။ "သမၼာတရားမွန္ ကန္စြာ ပိုင္းျခားသိျမင္ေသာ" (၂တိ ၂း၁၅) သူမ်ားႏွင့္ သမၼာက်မ္းစာကို သတိျပဳစြာေလ့လာေသာသူမ်ားက မွားယြင္းေသာ အယူ၀ါဒကို ခ်က္ျခင္းသိလိမ့္မည္။ ဥပမာအားျဖင့္၊ မႆဲ ၃း၁၆-၁၇ထဲတြင္
 ေဖာ္ျပထားေသာ ခမည္းေတာ္ဘုရား၊ သားေတာ္ဘုရားႏွင့္သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ဘုရားတုိ႔၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဖတ္ရႈေသာ ယံုၾကည္သူတစ္ဦးက သံုးပါးတစ္ဆူအေၾကာင္းကို ျငင္းပယ္ေသာသူမ်ားကို ခ်က္ျခင္း ေမးခြန္းထုတ္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ထိုေၾကာင့္ ေျခလွမ္းတစ္ခုမွာ သမၼာက်မ္းစာေလ့လာျခင္းႏွင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေျပာသည့္အတုိင္းစစ္ေဆးျခင္းအားျဖင့္ သြန္သင္မႈအားလံုးကို ဆန္းစစ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈက "အသီးကိုအားျဖင့္ အပင္ကို သိရွိႏုိင္သည္" (မႆဲ ၁၂း၃၃)ဟု ေျပာခဲ့သည္။ 

ဤေနရာမွာ "အသီး" ၾကည့္ ေသာအခါ ဆရာမ်ား၏ သြန္သင္မႈကို မွန္ကန္သည္ဟု သိရွိႏုိင္ရန္အတြက္ စမ္းသပ္မႈ သံုးခုရွိသည္။ ၄င္းတုိ႔မွာ- 

(၁) ဤဆရာက သခင္ေယရႈအေၾကာင္းကို မည္သို႔ ေျပာသနည္း။ မႆဲ ၁၆း၁၅-၁၆ထဲတြင္ သခင္ေယရႈက "မင္းတုိ႔ ငါ့ကို ဘယ္လိုထင္ၾကသလဲ"ဟု ေမးေသာအခါ ေပတရုက "ကိုယ္ေတာ္သည္ အသက္ရွင္ေသာဘုရားသခင္၏သားေတာ္၊ ခရစ္ ေတာ္ျဖစ္သည္"ဟု ျပန္ေျဖခဲ့သည္။ ဤအေျဖေၾကာင့္ ေပတရုသည္"ေကာင္းခ်ီးခံစားေသာသူ" ဟုအေခၚခံခဲ့သည္။ ၂ေယာ ၉ ထဲတြင္ "ခရစ္ေတာ္၏ေဒသနာ၌ မတည္ဘဲလြန္က်ဴးေသာသူမည္သည္ကား၊ ဘုရားသခင္ကိုမသိ၊ ခရစ္ေတာ္၏ ေဒသနာ၌ တည္ေသာသူသည္ ခမည္းေတာ္ႏွင့္သားေတာ္ကိုသိ၏" ဟုေဖာ္ျပထားသည္။ တနည္းအားျဖင့္၊ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ႏွင့္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္းလုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ အေရးႀကီးဆံုး ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈကို ျငင္းပယ္ေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကိုျငင္းပယ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈအေသခံျခင္း၊ သခင္ေယရႈ၏လူသားျဖစ္ျခင္းကို ျငင္းပယ္ျခင္းသည္ လည္း ဘုရားသခင္ကို ျငင္းပယ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၁ေယာ ၂း၂၂ထဲတြင္ "မုသာကို သံုးေသာသူမူကား အဘယ္သူနည္း။ ေယရႈသည္ ခရစ္ေတာ္မဟုတ္ဟု ျငင္းပယ္ေသာသူျဖစ္သတည္း။ ခမည္းေတာ္ႏွင့္သားေတာ္ကို ျငင္းပယ္ေသာသူသည္ အႏၱီခရစ္ျဖစ္၏" ဟုေဖာ္ျပထားသည္။ 

(၂) ဤဆရာက သတင္းေကာင္းကို ေဟာေျပာသလား။ သတင္းေကာင္းဆိုသည္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အရ သခင္ေယရႈအေသခံျခင္း၊ သၿဂႌဳဟ္ ခံျခင္းႏွင့္ထေျမာက္ျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္ (၁ေကာ ၁၅း၁-၄)။ "ဘုရားသခင္က သင့္ကို ခ်စ္သည္" "ဘုရားသခင္က ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေသာသူမ်ားကို ေကၽြးေမြးခ်င္သည္" "ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ခ်မ္းသာ ေစခ်င္သည္"ဟူေသာစကားမ်ားသည္ ျပည့္စံုေသာ သတင္းေကာင္းမဟုတ္ပါ။ ရွင္ေပါလုက ဂလာတိ ၁း၇ထဲတြင္ "ထိုဧ၀ံေဂလိတရားသည္ ဧ၀ံေဂလိတရားမဟုတ္။ သင္တုိ႔ကို ေႏွာင့္ရွက္၍ ခရစ္ေတာ္၏ဧ၀ံေဂလိတရားကို ေမွာက္လွန္ ခ်င္ေသာသူအခ်ိဳ႕ရွိၾက၏"ဟု သတိေပးသည္။ မည္သူမွ်၊ နာမည္ေက်ာ္တရားေဟာဆရာပင္လွ်င္ ဘုရားသခင္ေပးထား ခဲ့ေသာသတင္းစကားကို ေျပာင္းလဲပုိင္ခြင့္မရွိပါ။ "တဖန္တံု၊ သင္တုိ႔ခံယူၿပီးေသာ ဧ၀ံေဂလိတရားမွတပါး အျခားေသာ ဧ၀ံ ေဂလိတရားကို တစံုတေယာက္ေသာသူေဟာေျပာလွ်င္၊ ထိုသူသည္ က်ိန္ေတာ္မူျခင္းကို ခံေစဟု ငါတို႔ဆိုခဲ့ၿပီးသည္ အတုိင္း
ယခုငါထပ္၍ ဆိုေသး၏" (ဂလာတိ ၁း၉)။ 

(၃) ဤဆရာက ဘုရားသခင္ဘုန္းေတာ္ထင္ရွားေစေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားကို တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားသလား။ မွားယြင္း ေသာဆရာမ်ားအား ယုဒ ၁၁ က "သူတုိ႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ကာဣနေနာက္သို႔လုိက္ၾက၏။ အခကိုရျခင္းငွါ ဗာလမ္မွားယြင္းသကဲ့သို႔အလြန္မွားယြင္းျခင္းရွိၾက၏။ ေကာရ၏ ျငင္းခံျခင္းအျပစ္ႏွင့္ ဖ်က္ဆီးျခင္းသို႔ ေရာက္ၾက၏"ဟု ေျပာထားသည္။ တနည္းအားျဖင့္၊ မွားယြင္းေသာဆရာတစ္ပါးအား သူ၏မာန္မာနၾကီးျခင္း၊ (ကာဣနက ဘုရားသခင္၏အၾကံအစည္ေတာ္ကို ျငင္းပယ္ခဲ့သည္)၊ ေလာဘႀကီးျခင္း (ေငြေၾကးရရွိေရးအတြက္ ဗာလမ္၏ ပေရာဖက္ ျပဳျခင္း)၊ ပုန္ကန္ထၾကြျခင္း (ေကာရ၏ ေမာေရွအေပၚ မိမိကုိယ္ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း)အားျဖင့္ သိရွိႏုိင္သည္။ 
သခင္ေယရႈက ထိုသို႔ေသာသူမ်ားကို သတိျပဳရန္ ေျပာခဲ့သည္။ သူတုိ႔၏အသီးမ်ားအားျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ သိရွိလိမ့္မည္ (မႆဲ ၇း၁၅-၂၀)။ 
အသင္းေတာ္မွာ မွားယြင္းေသာ သြန္သင္ျခင္းကို ပထုတ္ႏုိင္ရန္အတြက္ အထူးသျဖင့္ ဂလာတိ၊ ၂ေပ၊ ၁ေယာ၊ ၂ေယာ၊ ႏွင့္ ယုဒတုိ႔ကို ဆက္လက္ေလ့လာပါ။ မွားယြင္းေသာဆရာ/မိစၦာပေရာဖက္မ်ားကို သိရွိရန္ အလြန္ခက္ခဲသည္။ 
စာတန္သည္ ေကာင္းကင္တမန္အလင္းကဲ့သို႔ ဟန္ေဆာင္တတ္သည္ (၂ေကာ ၁၁း၁၄)။ သူ၏အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားသည္လည္း ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ၏အေစခံကဲ့သို႔ ဟန္ေဆာင္တတ္သည္ (၂ေကာ ၁၁း၁၅)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ သမၼာတရားႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္မွသာလွ်င္ အတုအေယာင္မ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။

|| အစြန္းေရာက္ ဘာသာတရားဆိုတာ အဘယ္နည္း..? ||

"အစြန္းေရာက္ဘာသာတရား"ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ၾကားေသာအခါ စာတန္ကိုကိုးကြယ္ေသာသူမ်ား၊ တိရစၦာန္မ်ားျဖင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ေသာသူမ်ား၊ ၀ိညာဥ္ဆိုးမ်ားျဖင့္အလုပ္လုပ္ေသာသူမ်ား၊ ထူးဆန္းေသာအရာလုပ္ေဆာင္ေသာသူမ်ားႏွင့္ ရုပ္တု ကိုကိုးကြယ္၍ ပြဲက်င္းပေသာသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ကၽြနု္ပ္တို႔ ထင္တတ္ၾကသည္။ 
သို႔ေသာ္ အမွန္မွာ အစြန္းေရာက္ဘာသာ တရားအမ်ားစုသည္ 
ပိုၿပီး အျပစ္ကင္းၾကသည္။ ခရစ္ယာန္တစ္ေယာက္အစြန္းေရာက္ဘာသာတရားကိုးကြယ္ျခင္းအဓိပၸါယ္ မွာ "ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သမၼာတရားအေျခခံမူ၀ါဒ တစ္ခု သို႔မဟုတ္ အမ်ားကို
 ျငင္းပယ္ေသာ ဘာသာေရးအဖြဲ႕မ်ား" ျဖစ္သည္။ ရိုးရိုးေလးျဖင့္ေဖာ္ျပရလွ်င္ အစြန္းေရာက္ဘာသာတရားကိုးကြယ္ျခင္းဟူသည္မွာ လူတစ္ေယာက္သည္ ယံုၾကည္လွ်င္ ကယ္တင္ျခင္းစိတ္ခ်မႈမရရွိရန္ ေသြးေဆာင္သြန္သင္သူအဖြဲ႕ ျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္မႈမတူေသာ္လည္း အစြန္းေရာက္ဘာသာတရားကိုးကြယ္သူမ်ားသည္ မွန္ကန္ေသာ ဘာသာတရားကိုးကြယ္ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ဟု ေျပာၾကသည္။

 သို႔ေသာ္ သူတုိ႔ကို မွန္ကန္ေသာ ဘာသာတရားသြန္သင္ေသာ သမၼာတရားမ်ားကို ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကသည္။ အစြန္းေရာက္ဘာသာတရားကိုးကြယ္ေသာခရစ္ယာန္သည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၏အေျခခံက်ေသာသမၼာတရားမ်ားကို တစ္ခု သို႔မဟုတ္ အမ်ားျငင္းပယ္ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သူတုိ႔က ခရစ္ယာန္တစ္ဦးအျဖစ္ မိမိကုိယ္ကို ေျပာၾကသည္။ အစြန္းေရာက္ဘာသာတရားကိုးကြယ္သူမ်ား၏ အမ်ားစု သြန္သင္မႈမ်ားမွာ သခင္ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္ ကယ္တင္ျခင္းမရႏုိင္ေၾကာင္း စသည္တုိ႔ျဖစ္သည္။ 

ခရစ္ေတာ္၏ဘုရားျဖစ္ျခင္းကို ျငင္းပယ္ ျခင္းသည္ သူအေသခံျခင္းက ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အျပစ္မ်ား ေပးဆပ္ေက်ေအးေစရန္ မလံုေလာက္ေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္ ကယ္တင္ျခင္းမရဟု ျငင္းပယ္ျခင္းသည္လည္း ေကာင္းမႈကုသိုလ္အားျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိသည္ဟု ခံယူျခင္း ျဖစ္သည္။ သမၼာက်မ္းစာေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္သည္ ။ ဘာသာတရား အစြန္းေရာက္သူမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္းခံရေသာ နမူနာႏွစ္ခုမွာ Jehovah's Witnesses ႏွင့္ Mormons တုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။ Jehovah's Witnesses ႏွင့္ Mormons တို႔က သမၼာက်မ္းစာသြန္သင္ေသာအရာမ်ားစြာကို သေဘာတူသည္။ ထိုအရာႏွင့္တူေသာအရာမ်ားကိုလည္း ယံုၾကည္ၾကသည္။ 

သို႔ေသာ္ သူတုိ႔က ခရစ္ေတာ္၏ဘုရားျဖစ္ ျခင္းႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္အားျဖင့္ရရွိသည္ဟု သြန္သင္သျဖင့္ သူတုိ႔သည္ အစြန္းေရာက္ ဘာသာတရားကိုးကြယ္ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ Jehovah's Witnesses, Mormons ႏွင့္ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ သူမ်ားသည္ လူေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကကာ သမၼာတရားကို ယံုၾကည္ေသာ သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ခရစ္ယာန္မ်ားအေနျဖင့္၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႏွင့္ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ အစြန္းေရာက္ဘာသာတရား၌ပါ၀င္ေသာသူမ်ားက သခင္ေယရႈခရစ္ ေတာ္ကိုသာ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိသည္ဟူေသာ သမၼာတရားကို ယံုၾကည္ျခင္း၌ အုတ္ျမစ္ခ်ျခင္း ျဖစ္သည္။

|| သမၼာက်မ္း ေဖာ္ျပခ်က္အရ လူေသဆံုးၿပီး လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္ပါသလား ||

လူေတြေသဆံုးၿပီးေနာက္ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္းယံုၾကည္မႈသည္ မယံုၾကည္သူမ်ားက ထာ၀ရငရဲမီးအုိင္ထဲ၌ တစ္သက္လံုးဆင္းရဲဒုကၡမခံစားရဟူေသာ ယံုၾကည္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူတုိ႔သည္ ေသဆံုးခဲ့ၿပီးေနာက္ "လံုး၀ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္" 
ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ငရဲမီးအုိင္ထဲ၌ လူေတြ ထာ၀ရေနထုိင္ျခင္းသည္ အလြန္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေသာ ခံယူခ်က္ျဖစ္သျဖင့္ လူေတြေသဆံုးၿပီးေနာက္ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းခံယူခ်က္သည္ လူမ်ားစြာတုိ႔၏ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာယံုၾကည္မႈ ျဖစ္သည္။ လူေတြေသဆံုးၿပီးေနာက္လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္မႈခံယူခ်က္သည္ မွားေၾကာင္း ကြန္႔ကြက္ေသာ က်မ္းခ်က္အခ်ိဳ႕ရွိသည္။ မယံုၾကည္သူမ်ား၏ ကံၾကမၼာသည္ ငရဲမီးအုိင္ထဲသို႔ ထာ၀ရခံစားရမည္ျဖစ္ ေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာက ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ လူေတြေသဆံုးၿပီးေနာက္ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္း ယံုၾကည္မႈသည္ ေအာက္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ဓမၼခံယူခ်က္တစ္ခု (သို႔)ခံယူခ်က္မ်ားအေပၚ နားလည္မႈလႊဲေခ်ာ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ - 
(၁) အျပစ္၏ကြင္းဆက္ (၂) ဘုရားသခင္၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္း 
(၃) ငရဲမီးအုိင္၏သေဘာသဘ၀။ 
ငရဲမီးအုိင္၏သေဘာသဘ၀ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လူေတြေသဆံုးခဲ့ၿပီးေနာက္ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္းခံယူခ်က္စြဲကိုင္သူမ်ားက ငရဲမီးအုိင္၏အနက္ဓိပၸါယ္ကို နားမလည္ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူတစ္ေယာက္သည္ ကန္႔ႏွင့္ေရာေသာ ငရဲမီးအုိင္ထဲမွာ ပစ္ခ်ေသာအခါ သူတုိ႔သည္ ေလာင္ကၽြမ္းသြားၾကမည္ဟု ခံယူၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ငရဲမီးအုိင္သည္ ကိုယ္ကာယႏွင့္၀ိညာဥ္ေရးရာ ေရာက္မည့္ေနရာ ျဖစ္သည္။ လူ၏ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုတည္းသာ ငရဲမီးအုိင္ထဲသို႔ ပစ္ခ်ျခင္း မဟုတ္ဘဲ လူ၏ကုိယ္ခႏၶာ၊ စိတ္ ၀ိညာဥ္မ်ားကို ပစ္ခ်ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၀ိညာဥ္ကို မီးအုိင္က မေလာင္ကၽြမ္းေစႏုိင္ပါ။ ကယ္တင္ျခင္းမရေသးေသာသူမ်ားသည္လည္း ကယ္တင္ျခင္းရရွိေသာသူမ်ားကဲ့သို႔ ထာ၀ရအတြက္ ျပင္ဆင္ထားေသာ ကိုယ္ခႏၶာျဖင့္ ထေျမာက္လိမ့္မည္ 
(ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၃၊ တမန္ ၂၄း၁၅)။ 
ဤကိုယ္ခႏၶာမ်ားသည္ ထာ၀ရအတြက္ ျပင္ဆင္ ေပးထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထာ၀ရဟူသည္မွာ လူေတြေသဆံုးၿပီးေနာက္ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းသည္ မွားယြင္းေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးေသာ အျခား ခံယူခ်က္တစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ ဂရိစကားလံုး aionion သည္ "ထာ၀ရကာလ"ဟု ဘာသာျပန္ဆိုထားေသာ္လည္း "ထာ၀ရ" ကာလကို ရည္ညႊန္းလုိျခင္းမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ လူေတြေသဆံုးသြားၿပီးေနာက္ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္းသည္ မွန္ကန္သည္။ ထိုစကားလံုးသည္ အခ်ိန္တစ္ခုအေတာအတြင္း "ႏွစ္" (သို႔) "အလြန္ရွည္လ်ားေသာကာလတစ္ခု"ကို ရည္ညႊန္းလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ ဓမၼသစ္က်မ္းထဲတြင္ aionion ကို ထာ၀ရကာလကို ရည္ညႊန္းေပးေသာ စကားလံုးအျဖစ္ တခါတရံအသံုးျပဳေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၀ ထဲတြင္ စာတန္၊ သားရဲႏွင့္ မိစၦာပေရာဖက္မ်ားကို ငရဲမီးအုိင္ထဲ၌ ပစ္ခ်ျခင္းခံရၿပီး သူတုိ႔သည္ "ေန႔ညမျပတ္၊ ထာ၀ရ" ငရဲမီးအုိင္မွာ တစ္သက္လံုး ဆင္းရဲဒုကၡခံရမည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ သူတုိ႔သံုးေယာက္တုိ႔သည္ ငရဲမီးအုိင္ထဲမွာ ေလာင္ကၽြမ္းေပ်ာက္ကြယ္ျခင္းအရွိဟု ေသခ်ာစြာ သိရွိႏုိင္သည္။ ကယ္တင္ျခင္း မရေသူေသာသူမ်ား၏ကံၾကမၼာသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိေသာသူမ်ားႏွင့္မတူသနည္း (ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၄-၁၅)။ ငရဲအစစ္အမွန္တည္ရွိေၾကာင္းကို မႆဲ ၂၅း၄၆ ထဲတြင္ တိက်စြာ ေဖာ္ျပထားသည္။ "ထိုသူတုိ႔သည္ ထာ၀ရအျပစ္ ဒဏ္ခံရာသို႔၄င္း၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတုိ႔မူကား၊ ထာ၀ရအသက္ရွင္ရာသို႔၄င္း၊ သြားရၾကလတံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။"ဤက်မ္း ပုိဒ္ထဲတြင္ အထက္ကေဖာ္ျပထားေသာ ဂရိစကားလံုးကို ဆိုးသြမ္းေသာသူမ်ားႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမ်ားတုိ႔၏ ကံၾကမၼာ ကိုရည္ညႊန္းရန္အတြက္ အသံုးျပဳထားသည္။ ဆိုးေသာသူမ်ားသည္ ငရဲမီးအုိင္ထဲမွာ "အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအေတာအတြင္း" သာေနလွ်င္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမ်ားသည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္မွာ "အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအေတာအတြင္း" ရွိၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္မွာ အသက္လံုးေနလွ်င္ မယံုၾကည္သူမ်ားသည္လည္း 
ငရဲထဲမွာ ထာ၀ရေနရမည္ ျဖစ္သည္။ လူေတြေသဆံုးၿပီးေနာက္လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ဟူေသာခံယူခ်က္စြဲကိုင္သူမ်ားက အကန္႔အသန္႔ရွိေသာ အျပစ္ေၾကာင့္ ငရဲမီးအုိင္၌ မယံုၾကည္သူမ်ားအား ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းသည္ မတရားဘူဟု ေျပာတတ္ၾကသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀အတြင္း အျပစ္တရားျဖင့္ အသက္ရွင္ေသာသူတစ္ဦးကို ဘုရားသခင္က ထိုအျပစ္ေၾကာင့္ ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံေစျခင္းသည္ တရားမွ်တမႈမရွိမလား။ ကၽြႏု္ပ္တို႔အျပစ္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ေသာအျပစ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုအျပစ္တရားသည္ ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံထုိက္သည္ဟု ေျဖၾကားႏုိင္သည္။ ဒါ၀ိဒ္ရွင္ဘုရင္သည္ ကာမဆက္ဆံေရးအျပစ္ႏွင့္လူသတ္မႈအျပစ္ကို က်ဴးလြန္မိေသာအခါ သူက "ကိုယ္ေတာ္ကို ျပစ္မွားပါၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္ကိုသာ ျပစ္မွား၍ မ်က္ေမွ်ာက္ေတာ္၌ပင္ မတရားေသာအမႈကို ျပဳပါၿပီ။ သို႔ျဖစ္၍ မိန္႔ေတာ္မူခ်က္သည္ ေျဖာင့္ပါ၏။ တရားစီရင္ေတာ္မူခ်က္သည္ အျပစ္လြတ္ပါ၏" (ဆာလံ ၅၁း၄)ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ဒါ၀ိဒ္က ဗာသေရွဘႏွင့္ ဥရိယကို ျပစ္မွားခဲ့သည္။ ဘာေၾကာင့္ ဒါ၀ိဒ္က ဘုရားသခင္ကိုသာ ျပစ္မွားပါၿပီး ဟု ေျပာခဲ့သနည္း။ ဒါ၀ိဒ္က အျပစ္အားလံုးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ေသာအျပစ္ျဖစ္သည္ဟု သိရွိခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ထာ၀ရဘုရားသ ခင္ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ သူ႕ကို ဆန္႔က်င္ေသာအျပစ္အားလံုးသည္ ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံထုိက္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အျပစ္ျပဳေသာ အခ်ိန္ကာလသည္ မည္သို႔ပင္ မ်ားေနပါေစ၊ နည္းေနပါေစ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ျပဳေသာအျပစ္သည္ ဘုရားသခင္၏ဂုဏ္သိကၡာကို ဆန္႔က်င္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံသုိ႔ေရာက္ေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ခ်စ္သူမ်ားသည္ ငရဲမီးအုိင္၌ထာ၀ရ ဆင္းရဲဒုကၡခံစား လွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္မည္ဟုတ္ဟူေသာခံယူခ်က္သည္ လူေတြေသဆံုးခဲ့ၿပီးေနာက္ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းကို ယံုၾကည္ေသာသူမ်ား၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြနု္ပ္တို႔သည္ ေကာင္း ကင္ႏုိင္ငံသို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ ေစာဒကတက္ျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္းတစံုတခုမွ် ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ဗ်ာဒိတ္ ၂၁း၄ က "ဘုရားသခင္သည္ သူတုိ႔၏မ်က္စီ၌ မ်က္ရည္ရွိသမွ်တုိ႔ကို သုတ္ေတာ္မူမည္။ ေနာက္တဖန္ ေသေဘးမရွိရ။ စိတ္မသာ ညည္းတြားျခင္း၊ ေအာ္ဟစ္ျခင္း၊ ပင္ပန္းျခင္းလည္းမရွိရ။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေရွးျဖစ္ဘူးေသာအရာတုိ႔သည္ ေရြ႕သြားၾကၿပီ" ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ခ်စ္ေသာသူမ်ားသည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သို႔မေရာက္လွ်င္ သူတုိ႔ကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ လိုခ်င္ ေတာင့္တေတာ့မည္မဟုတ္ဘဲ သူတုိ႔သည္ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ကို သူတို႔၏ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ ျငင္းဆိုၾကေသာေၾကာင့္ ျပစ္ဒဏ္ခံထုိက္သည္ဟု ကၽြနု္ပ္တုိ႔ လံုး၀ သေဘာတူၾကမည္ျဖစ္သည္ (ေယာဟန္ ၃း၁၆၊ ၁၄း၆)။ ဤအရာကို နားလည္ရန္ ခက္ခဲေသာ္လည္း သူတုိ႔၏ငရဲမီးအုိင္ထဲေရာက္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြနု္ပ္တုိ႔သည္ ၀မ္းနည္းမႈကို ခံစားၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ခ်စ္ေသာသူမ်ားအရွိရင္လည္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ခရစ္ေတာ္ကိုယံုၾကည္ေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ခ်စ္ေသာသူမ်ားႏွင့္အတူရွိမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ငရဲမီးအုိင္ရွိေသာေၾကာင့္ သခင္ေယရႈက သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္အား ကၽြနု္ပ္တုိ႔၏အျပစ္၏အခကို ေပးဆပ္ရန္ ေစလႊတ္ျခင္း၏အဓိကအေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ေသၿပီးေနာက္ "လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္း"သည္ မွားယြင္းေသာခံယူခ်က္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ငရဲမီးအုိင္၌ထာ၀ရဒုကၡခံရျခင္းသည္ တိက်ေသျခာသည္။ သခင္ေယရႈအေသခံျခင္းသည္ ထာ၀ရ ေသျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြနု္ပ္တုိ႔သည္ ငရဲမီးအုိင္၌ ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ျပစ္ေၾကြးမ်ားအားလံုးကို ထာ၀ရလံုေလာက္ရန္ သခင္ေယရႈက ေပးဆပ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္ (၂ေကာ ၅း၂၁)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ သခင္ေယရႈကို ယံုၾကည္ ေသာအခါ ကယ္တင္ျခင္းရရွိသည္။ အျပစ္လြတ္ျခင္းအခြင့္ရရွိသည္။ သန္႔ရွင္းျခင္းရရွိသည္။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံမွာ ထာ၀ရ ေနရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ထာ၀ရအသက္ဆုေက်းဇူးကို ျငင္းပယ္လွ်င္ 
ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေၾကာင့္ ထာ၀ရ ျပစ္ဒဏ္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။အာမင္း။

|| Agnosticism ဘုရားသခင္ကို မယံုၾကည္ေသာ၀ါဒ ဟူသည္မွာ အဘယ္နည္း ||

ဘုရားသခင္ကို မယံုၾကည္ေသာ၀ါဒဟူသည္မွာ ဘုရားသခင္တည္ရွိျခင္းကို မသိႏုိင္/သက္ေသမျပႏုိင္ဟု ယံုၾကည္ျခင္း ျဖစ္သည္။ "agnostic" စကားလံုး၏အနက္အဓိပၸါယ္မွာ "ဥာဏ္ပညာကင္းမဲ့ျခင္း" ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို မယံုၾကည္ ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္မရွိဟု ယံုၾကည္မႈထက္ ပိုဆိုးသည္။ "What is agnosticism?" Agnosticism is a more intellectually honest form of atheism. ဘုရားသခင္မရွိဟု ယံုၾကည္သူမ်ားက ဘုရားသခင္ရွိျခင္း၊ မရွိျခင္းအေၾကာင္းကိုလည္း သက္ေသမျပႏုိင္ဟု ဆိုၾကသည္။ ဘုရားသခင္ကို မယံုၾကည္ေသာသူမ်ားက ဘုရားသခင္တည္ရွိ ျခင္းကို သက္ေသမျပႏုိင္/သက္ေသျပ၍မရ ဟု ျငင္းဆိုၾကသည္။ ဘုရားသခင္ရွိသည္ကို၄င္း၊ မရွိသည္ကို၄င္း သက္ေသမျပႏုိင္ဟု ဆုိၾကသည္။ ဤအေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္ကိုမယံုၾကည္ေသာ၀ါဒသည္ မွန္ကန္သည္။ ဘုရားသခင္ တည္ရွိျခင္းကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ သက္ေသမျပႏုိင္ပါ။ သက္ေသျပလုိ႔လည္းမရပါ။ ဘုရားသခင္တည္ရွိျခင္းကို ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ လက္ခံရမည္ဟု သမၼာက်မ္းစာက ေဖာ္ျပထားသည္။ ေဟၿဗဲ ၁၁း၆ ထဲမွာ "ယံုၾကည္ျခင္းမရွိလွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏စိတ္ေတာ္ႏွင့္မေတြ႕ႏုိင္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင့္အထံေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေသာသူသည္၊ ဘုရားသခင္ရွိေတာ္မူသည္ကို၄င္း၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွာေသာသူအား အက်ိဳးေပးသည္ကို၄င္း၊ ယံုၾကည္ရမည္" ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ဘုရားသခင္သည္ နံ၀ိညာဥ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ (ေယာဟန္ ၄း၂၄) သူ႕ကို မ်က္စိျဖင့္မျမင္ႏုိင္၊ လက္ျဖင့္မထိေတြ႕ႏုိင္ပါ။ ဘုရားသခင္က မိမိကုိယ္ကို မျပသလွ်င္ သူ႕ကို မ်က္စိျဖင့္ျမင္ေတြ႕၍မရပါ (ေရာမ ၁း၂၀)။ ဘုရားသခင္ရွိေၾကာင္းကို စၾကာ၀႒ာတည္ရွိျခင္း (ဆာလံ ၁၉း၁-၄)အားျဖင့္၄င္း၊ ဖန္ဆင္းထားေသာအရာ မ်ား (ေရာမ ၁း၁၈-၂၂)အားျဖင့္၄င္း၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွလံုးသားထဲမွာ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း(ေဒသနာက်မ္း ၃း၁၁)အားျဖင့္၄င္း သိ ႏုိင္သည္ဟု သမၼာက်မ္းစာက ေဖာ္ျပထားသည္။ ဘုရားသခင္ကိုမယံုၾကည္ေသာသူမ်ားက ဘုရားသခင္ရွိျခင္းကို လက္ခံရန္၄င္း၊ ျငင္းပယ္ရန္၄င္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ် ခ်င္ၾကပါ။ ထိုသို႔ခံယူျခင္းသည္ ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ခံယူခ်က္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကိုယံုၾကည္သူမ်ားက ဘုရား သခင္ရွိျခင္းကို ယံုၾကည္ၾကသည္။ ဘုရားမဲ့၀ါဒီမ်ားက ဘုရားသခင္ရွိျခင္းကို မယံုၾကည္ၾကပါ။ ဘုရားသခင္ကို မယံုၾကည္ေသာသူမ်ားက ဘုရားသခင္ရွိျခင္းကိုျဖစ္ေစ၊ မရွိျခင္းကို ျဖစ္ေစ သက္ေသမျပႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ဘုရား သခင္တည္ရွိျခင္းကို မယံုၾကည္သင့္၊ စဥ္းစားရန္အတြက္လည္းမေကာင္းဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ျငင္းခံုေနမည့္အစား၊ ဘုရားသခင္တည္ရွိျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေစ့စပ္ေသခ်ာၿပီး မျငင္းဆိုႏုိင္ေသာသက္ေသအေထာက္ အထားမ်ားကို ေကာက္ယူၾကပါစို႔။ ဘုရားမဲ့၀ါဒႏွင့္ဘုရားသခင္မယံုၾကည္ေသာ၀ါဒကို အေျခခံလွ်င္ ေသၿပီးေနာင္တမလြန္ ဘ၀ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အဘယ္အရာကို "ျမင္ေတြ႕" ႏုိင္ၾကမည္နည္း။ ဘုရားသခင္မရွိလွ်င္ ဘုရားမဲ့၀ါဒီမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုမယံုၾကည္ေသာ၀ါဒီမ်ားသည္ ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီးေနာက္ လံုး၀ရပ္တန္႔ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ဤ႐ႈေထာင့္မွၾကည့္လွ်င္ ဘုရားမဲ့၀ါဒီမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကိုမယံုၾကည္ေသာ၀ါဒီမ်ားထက္ ပိုၿပီး "အဓိပၸါယ္" ရွိသည္။ အေျခအေနကို သက္ေသ ျပႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မျပႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ထာ၀ရကာလအတြက္၊ ေနာက္ဆံုးေသာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ားကို ေသခ်ာ စဥ္းစားၿပီး ႀကိဳးစား ဆန္းစစ္မႈသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ သံသယျဖစ္ျခင္းသည္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေသာအရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ေလာကမွာ ကၽြနု္ပ္တုိ႔ နားမလည္ေသာအရာမ်ားစြာ ရွိသည္။ လူေတြက ဘုရားသခင္ျပဳေသာ အမႈအရာမ်ားႏွင့္ခြင့္ျပဳေသာအရာမ်ားကို နားမလည္ၾကသျဖင့္ သူတုိ႔က ဘုရား သခင္တည္ရွိျခင္းကို မၾကာခဏ သံသယ၀င္တတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အကန္႔အသတ္ရွိေသာ လူသားမ်ား၏ဦးေႏွာက္ျဖင့္ အကန္႔အသတ္ မရွိေသာဘုရားသခင္၏အေၾကာင္းကို ျပည့္စံုစြာ နားလည္သိရွိႏုိင္မည္ဟု ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ေျမာ္လင့္ခ်က္မထားသင့္ပါ။ ေရာမ ၁၁း၃၃-၃၄ ထဲမွာ "ဘုရားသခင္၏ ပညာႏွင့္ဥာဏ္ေတာ္သည္ အလြန္က်ယ္၀န္းနက္နဲစြတကား။ စီရင္ ေတာ္မူခ်က္တုိ႔ကို အဘယ္သူမွ်စစ္၍မကုန္ႏုိင္။ ၾကြေတာ္မူရာလမ္းတုိ႔ကိုလုိက္၍ ရွာေသာ္လည္း မေတြ႕မမွီႏုိင္။ ထာ၀ရဘု ရား၏စိတ္ေတာ္ကို အဘယ္သူသိသနည္း။ ထာ၀ရဘုရားႏွင့္ အဘယ္သူသည္ တုိင္ပင္ဘက္ျပဳသနည္း"ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ရမည္။ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ သူ၏နည္းလမ္းကို ကိုးစားရမည္။ ဘုရားသခင္က သူ႕ကိုယံုၾကည္ေသာသူမ်ားအား အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာနည္းလမ္း မ်ားအားျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ျပသထင္ရွားလ်က္ရွိသည္။ တရားေဟာရာက်မ္း ၄း၂၉ ထဲတြင္ " သို႔ေသာ္လည္း၊ ထိုအရပ္တုိ႔၌ သင္တုိ႔၏ဘုရားသခင္ထာ၀ရဘုရားကို တဖန္ရွာလိုေသာအခါ၊ စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ရွာလွ်င္ ေတြ႕ရၾကလိမ့္မည္" ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။Amen!!

|| ATheism ဘုရားမဲ့၀ါဒဟူသည္မွာ အဘယ္နည္း ||

ဘုရားမဲ့၀ါဒီသမားမ်ားက ဘုရားသခင္မရွိဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ဘုရားမဲ့၀ါဒသည္ အသစ္အဆန္းမဟုတ္ပါ။ ဆာလံ ၁၄း၁ ကို ဒါ၀ိဒ္က ဘီစီ ၁၀၀၀ ခန္႔တြင္ ေရးသားခဲ့သည္။ ဘုရားမရွိဟု ယံုၾကည္သူမ်ားကို "ဘုရားသခင္မရွိဟု မုိက္ ေသာသူသည္ ထင္တတ္၏"ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ယခုကိန္းဂဏာန္းတြက္ခ်က္အရ ဘုရားသခင္မရွိဟုယံုၾကည္သူမ်ား သည္ ကမၻာေပၚမွာ တစ္ရာလွ်င္ ဆယ္ေယာက္အထိ တိုးတက္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ဘာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္မရွိ ဟု ယံုၾကည္သူမ်ား တိုးတက္လာသနည္း။ ဘုရားမရွိဟု ယံုၾကည္သူမ်ားေဖာ္ျပသည့္အတုိင္း ထိုယံုၾကည္ျခင္းသည္ မွန္ကန္ သလား။ ဘာေၾကာင့္ ဘုရားမဲ့၀ါဒ ရွိသနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူရွိျခင္းကို လူသားမ်ားထံ မိမိကိုယ္ကို မဖြင့္ ျပသနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိကုိယ္ကို ထင္ရွားလွ်င္ လူတုိင္းက သူ႕ကို ယံုၾကည္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ျပႆနာတစ္ခုမွာ ဘုရားသခင္က သူရွိျခင္းအေၾကာင္းကို လူသားမ်ားထံ ဖြင့္ျပရန္ အလိုေတာ္မရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏အလို ေတာ္မွာ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ သူ႕ကို ယံုၾကည္ရန္ (၂ေပ ၃း၉)ႏွင့္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းဆုေက်းဇူးရရွိရန္ အတြက္ (ေယာဟန္ ၃း၁၆) ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က သူရွိျခင္းအေၾကာင္းကို ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲမွာ ႀကိမ္ဖန္မ်ား စြာ ေဖာ္ျပခဲ့သည္
(ကမၻာ ၆-၉၊ ထြက္ ၁၄း၂၁-၂၂၊ ၃ရာ ၁၈း၁၉-၃၁)။
လူသားမ်ားက ဘုရားသခင္ရွိျခင္းကို ယံုၾကည္ ခဲ့ၾကသလား။ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကသည္။ သူတုိ႔သည္ အျပစ္တရားကို စြန္႔ပစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ထံ ျပန္လာခဲ့ၾကသလား။ မလာခဲ့ၾက ပါ။ လူတစ္ေယာက္သည္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ရွိျခင္းကို လက္မခံလွ်င္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ကို ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္လက္ခံရန္ အဆင္သင့္မရွိျခင္း ျဖစ္သည္ (ဧဖက္ ၂း၈-၉)။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္သည္ လူသားမ်ားခရစ္ယာန္မ်ားျဖစ္လာရန္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္မရွိဟု ယံုၾကည္ေသာသူမ်ားမျဖစ္သင့္ပါ။ (ဘုရားသခင္ရွိေၾကာင္းကို ယံုၾကည္သူမ်ားျဖစ္ရမည္)။ ဘုရားသခင္၏တည္ရွိျခင္းကို ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ လက္ခံရမည္ဟု သမၼာက်မ္းစာက ေဖာ္ျပထားသည္။ ေဟၿဗဲ ၁၁း၆ ထဲတြင္ "ယံုၾကည္ျခင္းမရွိလွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏စိတ္ေတာ္ႏွင့္မေတြ႕ႏုိင္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင့္အထံေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေသာသူသည္၊ ဘုရားသခင္ရွိေတာ္မူသည္ကို၄င္း၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ရွာေသာသူအား အက်ိဳးကို ေပးေတာ္မူသည္ကို ၄င္း၊ ယံုၾကည္ရမည္" ဟုေဖာ္ျပထားသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးစားယံုၾကည္ေသာအ ခါ ေကာင္းခ်ီးခံစားသည္ဟု သမၼာက်မ္းစာက ေဖာ္ျပထားသည္။ "ေယရႈကလည္း၊ သင္သည္ ငါ့ကိုျမင္ေသာေၾကာင့္ ယံုျခင္း ရွိ၏။ ငါ့ကိုမျမင္ဘဲ ယံုေသာသူတုိ႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏" (ေယာဟန္ ၂၀း၂၉)။ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ရွိျခင္းကို လက္ခံရမည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္အားျဖင့္သာ ယံုၾကည္ျခင္းကို မဆိုလုိပါ။ ဘုရားသခင္တည္ရွိျခင္းသက္ေသျပရန္ မ်ားစြာရွိသည္။ ဖန္ဆင္းထားေသာအရာမ်ား (ဆာလံ ၁၉း၁-၄)ကို ၾကည့္ျခင္း၊ သစ္ပင္ပန္းပင္မ်ားကိုၾကည္ျခင္း (ေရာမ ၁း၁၈-၂၂)၊ ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွလံုးသားအားျဖင့္ (ေဒသနာ ၃း၁၁) ဘုရားသခင္တည္ရွိျခင္းကို သိရွိႏုိင္သည္ဟု သမၼာက်မ္းစာက ေဖာ္ျပထားသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္တည္ရွိျခင္းကို သက္ေသမျပႏုိင္ပါ။ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ လက္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူ၊ ဘုရားမဲ့၀ါဒကို ယံုၾကည္ရန္ ယံုၾကည္ျခင္းမ်ားစြာ လုိအပ္သည္။ "ဘုရားသခင္မရွိ"ဟု ရဲ၀ံ့စြာ ေဖာ္ျပႏုိင္ရန္အ တြက္ အရာအားလံုးကို ပိုင္ႏုိင္ကၽြမ္းက်င္စြာ သိရွိေၾကာင္း၊ ကမၻာေပၚမွာရွိေသာအရာအားလံုးကို သိရွိေၾကာင္းႏွင့္ အရာ အားလံုးကို ျမင္ေတြ႕သိရွိေၾကာင္းသက္ျပသရန္လိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္မရွိ ေၾကာင္း သူတုိ႔ေဖာ္ျပေသာအရာသည္ သက္ေသျပရန္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္သည္။ ဘုရားမရွိဟု ယံုၾကည္သူမ်ားက ဘုရားသခင္မရွိဟု သက္ေသမျပႏုိင္ပါ။ ဥပမားအားျဖင့္၊ ေနမင္းႀကီးအလယ္မွာေနထုိင္ျခင္း၊ ဂ်ဴပီတာမိုးတိမ္ေအာက္မွာ ေနထုိင္ျခင္း၊ အာကာတႏွင့္ေ၀းေသာတစ္ေနရာမွာ ေနထုိင္ျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္။ ထိုေနရာမ်ားသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိိ႔ ဦးေႏွာက္ျခင္းမမီ ႏုိင္ပါ။ ထိုနည္းတူ ဘုရားသခင္မရွိျခင္းသည္လည္း သက္ေသမျပႏုိင္ပါ။ ထိုေၾကာင့္ ဘုရားမရွိဟု ယံုၾကည္သူျဖစ္လာ ႏုိင္ရန္ ဘုရားမရွိဟု ယံုၾကည္သူကဲ့သို႔ ယံုၾကည္ျခင္းရွိရမည္။ ဘုရားမရွိဟုယံုၾကည္မႈကို သက္ေသမျပႏုိင္ပါ။ ဘုရားသခင္ရွိျခင္းကို ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ လက္ခံရမည္။ ခရစ္ယာန္ မ်ားက ဘုရားသခင္ရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္တည္ရွိျခင္းကို ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ လက္ခံရမည္ဟု ၀န္ခံၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္အေတြးအားျဖင့္သာ ယံုၾကည္မႈ၀ါဒကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျငင္းပယ္သည္။ ဘုရားသခင္ ရွိျခင္းကို မ်က္၀ါးထင္ထင္၊ စိတ္အာရံုျဖင့္ခံစားမႈႏွင့္ ဒႆနိကေဗဒႏွင့္ သိပၸံပညာမ်ားအျဖင့္ သက္ေသျပသႏုိင္သည္ဟု ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ယံုၾကည္သည္။ "မိုဃ္းေကာင္းကင္သည္ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကို ၾကားေျပာ၍ မိုဃ္းမ်က္ႏွာၾကက္သည္ လက္ေတာ္ႏွင့္ လုပ္ေသာအရာမ်ားကို ျပသ၏။ တေန႔ကို တေန႔ျမြက္ဆို၍ တညဥ့္ကို တညဥ့္သြန္သင္၏။ ႏႈတ္ျမြက္ျခင္း၊ စကားေျပာျခင္းမရွိ၊ သတုိ႔ႏႈတ္ထြက္သံကို မၾကားရေသာ္လည္း၊ သူတုိ႔၏အသံသည္ ေျမတျပင္လံုး၌ ႏွံ႕ျပား၍ သူတုိ႔၏စကားသည္ ေျမႀကီးစြန္း တုိင္ေအာင္ေရာက္ေလ၏" (ဆာလံ ၁၉း၁-၄)။

|| ပေရာဖက္စကားမ်ားျပည့္စံုၿပီဟု ယံုၾကည္သူမ်ား အျမင္ ||

ပေရာဖက္စကားမ်ားျပည့္စံုၿပီဟု ယံုၾကည္သူမ်ားက ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာအရာမ်ားသည္ ကနဦး အသင္းေတာ္တုိက္ခုိက္မႈ၏ အမွတ္လကၡဏာျဖစ္သည္ဟု ဘာသာျပန္ဆိုထားၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးေသာ ကာလမွာ ျဖစ္ ပ်က္မည့္အရာမ်ား ရည္ညႊန္းျခင္းမဟုတ္ပါ။ ပေရာဖက္စကားမ်ားျပည့္စံုၿပီးဟု ယံုၾကည္သူမ်ားက ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲမွာ ေဖာ္ျပထားေသာ အနာဂတ္အေၾကာင္းအမ်ားစုကို ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကသည္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ပံုဥပမာမ်ားႏွင့္ အမွတ္သေကၤတမ်ားသည္ အနာဂတ္အေၾကာင္းကို ရည္ညႊန္းလိုျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း ပေရာဖက္စကား မ်ားျပည့္စံုၿပီဟု ယံုၾကည္သူမ်ားက ခုခံေျပာဆိုသည္။ ပေရာဖက္စကားမ်ားျပည့္စံုၿပီဟု ယံုၾကည္ေသာသူမ်ားက ေရာမ လူမ်ိဳးမ်ားက ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားကို တုိက္ခုိက္ဖ်က္ဆီးေသာအခါ ေအဒီ ၇၀ ခုႏွစ္တြင္ ဓမၼသစ္က်မ္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္မ်ားအားလံုး ျပည့္စံုသြားခဲ့ၿပီဟု အဓိက သြန္သင္ထားၾကသည္။ ဗ်ာဒိတ္ ၂ႏွင့္၃ ထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ အသင္းေတာ္မ်ားသို႔ စာေရးေပးပို႔ျခင္းမ်ားသည္ တစ္ရာစုခုႏွစ္တြင္ စစ္မွန္ေသာ အသင္းေတာ္မ်ားသို႔ ေပးပို႔ျခင္းျဖစ္ၿပီး ယေန႔အသင္းေတာ္မ်ားအတြက္ လက္ေတြ႕အသံုးျပဳရမည့္အရာမ်ားပါ၀င္သည္။ သို႔ ေသာ္ အခန္းႀကီး ၆-၂၂သည္ အျဖစ္ရေသးေသာအနာဂတ္အတြက္ေရးထားေသာအရာျဖစ္သည္။ သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ပေရာဖက္အေၾကာင္းမ်ားကို ထိုအတုိင္းအနက္ဖြင့္လွ်င္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲတြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ပေရာဖက္ စကားမ်ား အနက္ဖြင့္ဆိုစရာအေၾကာင္းမရွိပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ ဓမၼေဟာင္းထဲမွာ ႀကိဳတင္ေဖာ္ျပထားေသာ ခရစ္ေတာ္ၾကြ လာျခင္းအေၾကာင္းကို သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ျပည့္စံုခဲ့သည္။ ႀကိဳတင္ေဟာၾကားခ်က္အတုိင္း အခ်ိန္ေစ့ေသာ အခါ ခရစ္ေတာ္သည္ ၾကြလာခဲ့သည္ (ေဟရွာယ ၉း၂၅-၂၆)။ ခရစ္ေတာ္သည္ အပ်ိဳကညာမွ ေမြးဖြားခဲ့သည္ (ေဟရွာယ ၇း၁၄)။ သူသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အတြက္ ဆင္းရဲဒုကၡခံကာ အေသခံခဲ့သည္ (ေဟရွာယ ၅၃း၅-၉)။ ဓမၼသစ္က်မ္းထဲတြင္ ဘုရားသခင္ဖြင့္ျပထားေသာ ပေရာဖက္စကားရာေပါင္းမ်ားစြာတုိ႔သည္ ျပည့္စံုခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင့္ မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ရွိႏုိင္ သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာက မျပည့္စံုေသးေသာ ပေရာဖက္စကားမ်ားရွိေသးသည္ကို မဆိုလုိပါ။ တနည္းအားျဖင့္ မျပည့္စံုရ ေသးေသာ ပေရာဖက္စကားမ်ားရွိေသးသည္ကို နားလည္ရန္အတြက္ မဟုတ္ပါ။ ထို႔ျပင္ ပေရာဖက္စကားမ်ားျပည့္စံုခဲ့ၿပီဟူေသာယံုၾကည္မႈသည္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းတစ္အုပ္လံုးအနက္ဖြင့္ဆိုခ်က္ႏွင့္ ညီညြတ္မႈမရွိပါ။ ေနာက္ဆံုးေသာကာလမ်ားအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ပေရာဖက္စကားမ်ားျပည့္စံုၿပီဟု ခံယူခ်က္အရ ဗ်ာဒိတ္ အခန္းႀကီး ၆-၁၈ တုိ႔သည္ ပံုဥပမာ၊ သေကၤတအမွတ္အသား ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႕ျဖစ္ပ်က္မည့္အရာမဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ သူတုိ႔အျမင္အရ အခန္းႀကီး ၁၉ သည္ လက္ေတြ႕ျဖစ္ပ်က္မည့္အရာျဖစ္သည္ဟု နားလည္ရမည္။ သခင္ေယရႈသည္ ကိုယ္ခႏၶာျဖင့္ ျပန္လည္ၾကြလာလိမ့္မည္။ ထိုေနာက္ အခန္းႀကီး ၂၀ ကိုလည္း ပံုဥပမာျဖစ္သည္ဟု ပေရာဖက္စကားမ်ားျပည့္စံုခဲ့ၿပီဟု ခံယူသူမ်ားက ေျပာၾကသည္။ အခန္းၾကီး ၂၁-၂၂ တို႔သည္ လက္ေတြ႕ျဖစ္ပ်က္မည့္အရာ၊ ေကာင္းကင္သစ္ႏွင့္ေျမႀကီးသစ္ အမွန္ျဖစ္လာမည့္အေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲ တြင္ အံ့ၾသဖြယ္ရာအျဖစ္အပ်က္မ်ားပါ၀င္ၿပီး တခါတရံ ႐ူပါ႐ံုျဖစ္သည္ ျငင္းဆိုဖြယ္ရွိသည္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲတြင္ ျဖစ္ပ်က္လာမည့္အရာမ်ား တင္စားေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု မည္သူကမွ် ျငင္းဆို၍မရပါ။ သို႔ေသာ္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ အနာဂတ္အေၾကာင္းမ်ားတစ္ခုျငင္းပယ္ကာ အခ်ိဳ႕ကို အနာဂတ္လက္ေတြ႕ျဖစ္ပ်က္မည့္အရာျဖစ္သည္ ဟုယူဆျခင္းသည္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းကို ဖ်က္ဆီးျခင္း ျဖစ္သည္။ တံဆိပ္မ်ား၊ တံပိုးမ်ား၊ ခြက္ဖလားမ်ား၊ သက္ေသမ်ား၊ ၁၄၄၀၀၀၊ သားရဲ၊ မွားယြင္းေသာပေရာဖက္၊ အႏွစ္တစ္ေထာင္အုပ္စိုးျခင္း စသည္တုိ႔သည္ ပံုဥပမာ (သို႔)အမွတ္သေကၤတ ျဖစ္လွ်င္ ခရစ္ေတာ္ဒုတိယအႀကိမ္ျပန္လည္ၾကြလာျခင္းႏွင့္ ေျမႀကီးသစ္နွင့္ေကာင္းကင္သစ္တုိ႔သည္ မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေရာက္လာမည္ဟု မည္သည့္အေၾကာင္းအရာေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ေျပာဆိုႏုိင္မည္နည္း။ ၄င္းသည္ ပေရာဖက္စကားမ်ား ျပည့္စံုၿပီဟု ယံုၾကည္ေသာသူမ်ား၏ အားနည္းခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ သူတုိ႔က ဗ်ာဒိတ္က်မ္းကို အနက္ဖြင့္ ေသာအခါ ဘာသာျပန္သူ၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားေပၚမွာ အေျခခံၿပီး အနက္ဖြင့္ဆိုထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ သည္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းကို လက္ေတြ႕တိက်ျဖစ္လာမည့္အရာျဖစ္သည္ဟု ဖတ္ၿပီး ယံုၾကည္ကာ နာခံရမည္ ျဖစ္သည္။

|| ဘုရားသၡင္ စိတ္ေတာ္နွင္.ေတြ.သူ ဒါ၀ိတ္မင္း၏ ဆုေတာင္း ||

Bathsheba နွင္. ေဖါက္ျပန္ျပီးေနာက္ ထာ၀ရဘုရားသည္ ပေရာဖက္ နာသန္အား ဒါ၀ိတ္မင္းနွင္. ထိတ္တုိက္ ရင္ဆုိင္ရန္ ေစခုိင္းေသာ္ သူသည္ 
ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး အျပစ္ က်ဴးလြန္ခဲ.ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သည္.အခါ 
အဓိက သံုးခ်က္ကုိ ထာ၀ရဘုရားထံ ေဖၚျပခဲ.သည္။ 
(၁) သန္.ရွင္းေစေတာ္မူပါ 
    (၂) ျပန္လည္ ျပဳျပင္ေတာ္မူပါ 
(၃) အသံုးျပဳေတာ္မူပါ။ 
(၁) သန္.ရွင္းေစေတာ္မူပါ Cleanse Me (Psalm 51:1-7) 
သူ.အျပစ္ရွိေၾကာင္း သိလာသည္.အခ်ိန္မွာ သူသည္ အျပစ္က်ဴးလြန္ခဲ.ျပီး ျပီ။ သုိ.ေသာ္ သူ၏ မွားယြင္းမွဳကုိ ဘုရားသခင္၏ သနားျခင္းဂရုဏာျဖင္. ဖံုးအုပ္ေပးဖုိ. ေတာင္းေလ်ာက္ တယ္။ သူ.ေဖါက္ျပန္မွဳကုိ အျပစ္ေၾကြး ဆပ္ျခင္း အျဖစ္ ေျပာင္းေပးျပီး( ဆာ ၁၃၀း၃၊ ေဟ ၄၃း၂၅) ညစ္ေပေသာ သူ.အျဖစ္ကုိ သန္.ရွင္းျခင္းအ၀တ္ျဖင္. ပတ္စီးေပးဖုိ.(ေဟ ၁း၁၈-၆၄း ၆) ေတာင္းေလ်ာက္ခဲ.သည္။ ယေန.ဂ်ဴးထံုးစံအရ ဘ၀လဲျခင္းကုိ ဘ၀ ျပန္ လည္ အစျပဳျခင္းဟု မွတ္ယူသည္။(ထမ ၁၉း၁၀) ဒါ၀ိတ္မင္းသည္ သူ၏အတြင္းလူ ညစ္ညဴးျခင္း၊ သိသိၾကီး နွင္. ထာ၀ရ ဘုရား၏ အလုိေတာ္ ဆန္.က်င္ခ်ိဳေဖါက္ျခင္းသည္ အျပစ္လြတ္ စရာ အေၾကာင္း မရွိေၾကာင္း (Leviticus 20:10; Numbers 35:31-32) နားလည္သည္။ သူ.အသနားခံစရာ အျဖစ္ ဘုရား၏ေက်းဇူးေတာ္ သနား ျခင္း၊ေမတၱာနွင္. ဂရုဏာမွ တပါး (Exodus 34:6-7) အျခားမရွိသည္ကုိ သေဘာေပါက္၏။ ဒါ၀ိတ္ကဲ. မိမိ မွားခဲ.ေသာ အျပစ္က်ဴးလြန္ျခင္း အတြက္ ေရွာင္ထြက္ မေနပဲ ၀န္ခံ ဒူးေထာက္ ငုိေၾကြးျခင္းျဖင္. သူ. သနားျခင္း ဂရုဏာကုိ ေျမာ္လင္.လွ်က္ ရင္ဆုိင္ ေျဖရွင္းျခင္းသည္ စစ္မွန္ေသာ ေနာင္တရျခင္း“true repentance” ျဖစ္သည္။(တနည္း) စစ္မွန္ေသာ ေနာင္တရျခင္းသည္ ၁၈၀ ဒီဂရီ ဦးတည္ခ်က္ ျပန္လွည္.ျခင္းျဖစ္သည္။ 
“True repentance leads a person to acknowledge his sin and prove he’s sorry with a 180-degree change in direction.” 
အကယ္၍ ဘုရားသား စစ္မွန္လွ်င္ သူ.ေရွ.ေတာ္၌ ခေလးကဲ.သုိ. ငုိေၾကြး လွ်က္သူ.သနားျခင္း ဂရုဏာကုိ ေတာင္းေလ်ာက္ကာ အျပစ္၀န္ခံလွ်င္ သူ.ဂတိေတာ္ ရွိသည္ အတုိင္း (1 John 1:9) (John 19:28-30)ေကာင္းကင္ အဖ၏ ခြင္.လြတ္ျခင္း ရရွိမည္ အမွန္ျဖစ္သည္။ 
(2) ျပဳျပင္ေတာ္မူပါ Restore me (Psalm 51:8-12) 
ဒါ၀ိတ္သည္ အျပစ္အတြက္ ေပးဆပ္ရမည္. အဖုိးအခ အလြန္ ၾကီးမား သည္ကုိ နားလည္သည္.အတြက္ အေပၚယံ ဟိတ္ဟန္လုပ္၍ ၀န္ခံျခင္း မဟုတ္၊ သူ. နား မ်က္စိ၊လက္ နခမ္း၊ အရိုး- သူ. စိတ္ နွလံုး ၀ိညာဥ္ အားလံုး သန္.ရွင္းေစဖုိ. ေတာင္းေလ်ာက္သည္သာမက ဘုရားကုိ သမၼာ တရားနွင္. ပညာ (Truth & wisdom) အား သူ.အတြင္းလူ ခုိင္ခန္.ဖုိ. ၀ိညာဥ္ေတာ္ မသိမ္းမည္.အေၾကာင္း ေတာင္းခဲ.သည္။ Psalm 51:10 ဒါ၀ိတ္သည္ အတြင္းလူ(the heart) သည္ သူ.ျပသနာ အရင္းျမစ္ နွင္. ေပ်ာ္ရွြင္ ၀မ္းေျမာက္ျခင္း မ်ိဳးေစ. ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာ ေပါက္ ခဲ.သည္။ သုိ.ေသာ္ သူ.ကုိယ္သူ သူ.နွလံုးသားကုိ ေျပာင္းလဲ နုိင္စြမ္း မရွိေၾကာင္း ဘုရားသာလွ်င္ တတ္နုိင္ေၾကာင္း နားလည္သည္။ 
(Jeremiah 24:7; Ezekiel 11:19; Ezekiel 36:25-27)
 ကုိယ္.အျပစ္ ၀န္ခံစဥ္ အလြန္ေလးလံေသာ ၀န္ထမ္းသကဲ.သုိ.
 ခက္ခဲ ေမာပန္း ႏြမ္းနယ္ကာ စိတ္ဆင္းရဲလွေပမည္။ သုိ.ေသာ္ ခြင္.လြတ္ျခင္း ရသည္.အခါ ရွိသမွ်၀န္ထုပ္အားလံုး ယူပစ္သလုိ ေပါ.ပါးကာ လြတ္ျခင္း နွင္.အတူ ၀မ္းေျမာက္ျခင္း ေရာက္လာပါသည္။ ထုိသုိ.မဟုတ္ ငါ ဘာ. ေၾကာင္. ဤမွ်ေလာက္ မုိက္မဲခဲ.သနည္း ဟု ကုိယ္ကုိယ္ အျပစ္တင္ သည္.အခါ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းတြင္း ပုိမုိ နက္ရွိဳင္းခဲ.ေလျပီ။ ဘုရား၏ ခြင္.လြတ္ျခင္း ဂရုဏာနွင္. မထုိက္တန္သူ ဟု ေတြးထင္သူ ယံုၾကည္သူသည္ ၀ိညဥ္ေရး၌ ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားေနသူ ေပ်ာ္ရွြင္ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းကုိ သုိ၀ွက္ေနသူ ျဖစ္သည္။ စစ္မွန္ေသာ ေနာင္တရသူ မွန္လွ်င္ ဘုရား၏ ဂရုဏာ နွင္. လြတ္ျခင္းကုိ ေတြ.ၾကံဳခံစားမည္ျဖစ္သည္။ သမၼာေဟာင္း၌ သန္.ရွင္းေသာ၀ိညဥ္သည္ လူနွင္.အတူ `လာလုိက္- ျပန္ထြက္သြားလုိက္“come and go” ႃဖင္. အလုပ္လုပ္သည္။ ရွင္ဘုရင္ ေရွာလ္ မွ ၀ိညဥ္ထြက္သြားျခင္း နွင္. ဒါ၀ိတ္မင္းထံ ၀ိညဥ္ သက္ေရာက္ ျခင္း (1 Samuel 16:13-14). သမၼာသစ္၌ သန္.ရွင္းေသာ ၀ိညဥ္သည္ ယံုၾကည္သူတုိင္း အထဲ၌ ထာ၀ရ တည္လွ်က္(abides) ရွိသည္။(John 14:15-18; John 16:13). 

(3) အသံုးျပဳေတာ္မူပါ Use me (Psalm 51:13-19)
 ဒါ၀ိတ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ခြင္.လြတ္ျခင္း ရလာသည္.အခါ သူ.ကုိ 
အသံုးျပဳေတာ္မူပါ-ဟု ထာ၀ရ ဘုရား၏ သနားျခင္း ဂရုဏာကုိ သက္ေသ ခံရင္း ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ျခင္းျဖင္. ေပ်ာက္ဆံုးေနသူမ်ားအား ထာ၀ရ ဘုရားထံ ပုိ.ေဆာင္ခဲ.သည္။ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ားစြာ ဆက္ကပ္ျခင္းသည္ ထာ၀ရဘုရား၏ စိတ္နွလံုး ရွြင္လန္းျခင္း မျဖစ္ေစနုိင္သည္ကုိ ဒါ၀ိတ္ နားလည္ျပီး ဘုရားကုိစိတ္အားထက္သန္သည္. ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ား၏ တရိစၱန္ နွလံုးသား က်ိဳးပဲ.ေစလွ်က္ ပူေဇာ္ျခင္းထက္ လူ.နွလံုးသား က်ိဳးပဲ.ေၾကမြ ျခင္းကုိ သာ၍ ဘုရားသၡင္ နွစ္သက္ေၾကာင္း နားလည္ခဲ.သည္။(Isaiah 57:15). (Malachi 1:6-8) ဘုရားေက်ာင္း တပတ္တၾကိမ္သြားျပီး ခ်ီးမြမ္း ကုိးကြယ္ျခင္းသည္ လံုေလာက္ျပီ ဟု သင္ ခံစားေနသလား?? ေကာင္းျမတ္လြန္းေသာ ဘုရားသခင္အား က်ြန္ေတာ္တုိ.၏ အေကာင္းဆံုးေသာ ေန.ရက္ အခ်ိန္နာရီမ်ားကို ေပးတတ္ဖုိ.သင္ယူသင္.ပါသည္။ ဟာေလလုယား

|| လက္မထပ္မီ လိင္ဆက္ဆံျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ||

သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ အိမ္ေထာင္မျပဳမွီ လိင္ဆက္ဆံျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဟၿဗဲဘာ သာစကားအားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ဂရိဘာသာစကားအားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ေဖာ္ျပထားေသာ စကားလံုးမရွိေပ။ သမၼာက်မ္းစာက ျပည့္တန္ဆာမလုပ္ျခင္းႏွင့္ လိင္အေပ်ာ္အပါး လြန္က်ဴးျခင္းကို တားျမစ္ထားပါသည္။ သို႕ျဖစ္လွ်င္သမၼာက်မ္းစာက အိမ္ေထာင္မျပဳမွီ လိ္င္ဆက္ဆံျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အျပစ္ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသလား။ ၁ေကာ၊ ၇း၂ ၌ ေဖာ္ျပခ်က္အရ “သတ္မွတ္” ထားပါသည္။ “ေကာင္းေသာ္လည္း မတရားေသာေမထုန္ႏွင့္ ကင္းလြတ္မည္အေၾကာင္း၊ ေယာက်္ားတုိင္း မိမိမယားရွိေစေလာ့။” ဤက်မ္း ပုိဒ္ထဲတြင္ ေပါလုက လိင္အေပ်ာ္အပါး လြန္က်ဴးသူမ်ားအတြက္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းသည္ “က်ိန္ျခင္း” တခုျဖစ္သည္ ဟုေဖာ္ျပလုိျခင္းျဖစ္သည္။ ၁ေကာ၊ ၇း၂ ၏အဓိကေဖာ္ျပလုိျခင္းသည္ လူေတြက လိင္ဆက္ဆံေရးတြင္ အလြန္အမင္းလြန္က်ဴးခဲ့သျဖင့္ သူတုိ႕သည္ အိမ္ေထာင္ျပဳသင့္ေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပလုိျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႕မွသာ သူတုိ႕သည္ မိမိလိုအပ္ေတာင့္တမႈကို သန္႔ရွင္းစြာအသံုးျပဳႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၁ေကာ၊ ၇း၂ တြင္ အိမ္ေထာင္မျပဳမွီ လိင္ဆက္ဆံျခင္းသည္ ဒုစရိုက္အျပစ္အျဖစ္သတ္မွတ္ ထားေၾကာင္းသိက်စြာေဖာ္ျပထားပါသည္။ သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ လိင္အေပ်ာ္အပါးလုိက္ျခင္းကို တား ျမစ္ထားပါသည္။ ထုိေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္မျပဳမွီလိင္ဆက္ဆံျခင္းကိုလည္း သမၼာက်မ္းစာက တားျမစ္ ထားပါသည္။ အိမ္ေထာင္မျပဳမွီ လိင္ဆက္ဆံျခင္းသည္ သမၼာက်မ္းစာအရ လ္ိင္အေပ်ာ္အပါးလုိက္စား ျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္မျပဳမွီ လိင္ဆက္ဆံျခင္းသည္ အျပစ္ျဖစ္ေၾကာင္း က်မ္းပုိဒ္မ်ားစြာက ေဖာ္ျပ ထားပါသည္ (တမန္၊ ၁၅း၂၀၊ ၁ေကာ၊ ၅း၁၊ ၆း၁၃၊ ၁၈၊ ၁၀း၈၊ ၂ေကာ၊ ၁၂း၂၁၊ ဂလာ၊ ၅း၁၉၊ ဧဖက္၊ ၅း၃၊ ေကာေလာ၊ ၃း၅၊ ၁သက္၊ ၄း၃၊ ယုဒ၊ ၇)။ သမၼာက်မ္းစာက အိမ္ေထာင္မျပဳမွီ လိင္ဆက္ ဆံျခင္းကို ႐ြံရွာမုန္းတီးသည္။ လင္မယားျဖစ္ၿပီးမွ လိင္ဆက္ဆံျခင္းကိုသာ ဘုရားသခင္က မွန္ကန္ သည္ ဟု ေထာက္ခံထားပါသည္ (ေဟၿဗဲ၊ ၁၃း၄)။ လူေတြက လိင္ဆက္ဆံေရးကို အေပ်ာ္အပါးတစ္ခုအျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ မ်ိဳးဆက္ျပန္႔ပြါး ေရးအတြက္ မသတ္မွန္ၾကေပ။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေနာက္ လိင္ဆက္ဆံျခင္းသည္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈရွိ၍ ဘုရားသခင္ကို စီမံခ်က္လည္းျဖစ္ပါသည္။ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ၿပီးေနာက္ ေယာက်္ားႏွင့္ မိန္းမတုိ႕က လိင္ ဆက္ဆံမႈ၌ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းရွိရန္ ဘုရားသခင္သည္ အလိုေတာ္ရွိသည္။ ေရွာလမုန္သီခ်င္းစာအုပ္ႏွင့္ အျခား ေသာက်မ္းပုိဒ္မ်ား (သုတၱံ၊ ၅း၁၉) တြင္ လိင္ဆက္ဆံေရး၏ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ အိမ္ေထာင္ျပဳေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႕က လိင္ဆက္ဆံျခင္းသည္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေပၚထြန္းေရးအတြက္ျဖစ္ ေၾကာင္းကို နားလည္းထားရမည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္အိမ္ေထာင္မျပဳမွီလိင္ဆက္ဆံျခင္းသည္ သားသမီးထြန္း ကားရန္အတြက္မဟုတ္၊ လိင္ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း သက္သက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မွားယြင္းမႈရွိသည္။ သူတုိ႕သည္ ဘုရားသခင္စီမံေပးေသာ သားသမီးထြန္းကားရန္ ေပးေသာဆုေက်းဇူးကို အလႊဲသံုးစားျပဳျခင္း ျဖစ္သည္။ လိင္ဆက္ဆံျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍အမွားအမွန္ကို ေသခ်ာစြာမသိလွ်င္၊ သမၼာက်မ္းစာသြန္သင္ ခ်က္မ်ားကို လုိက္နာရမည္ျဖစ္သည္။ သုိ႕ျပဳလွ်င္၊ လိင္ဆက္ဆံမႈေၾကာင့္ျဖစ္တတ္ေသာေရာဂါ၊ ကေလးဖ်က္ျခင္း၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ျဖစ္ရန္ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း၊ မိဘမရိွေသာ သားသမီးမ်ားထြန္ကား ျခင္း နည္းပါးေပ်ာက္ကြယ္ သြားမည္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္မျပဳမွီလိင္ဆက္ဆံေရးကို ေရွာင္ရွားျခင္း သည္ ဘုရားသခင္၏အလုိေတာ္ျဖစ္သည္။ မိမိကုိယ္ကို ထိန္းသိမ္းျခင္း၊ ကေလးသူမ်ားကိုတန္ဘိုးထား ကာျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ လိင္ဆက္ဆံေရးကို တန္ဘိုးရွိစြာအသံုးျပဳျခင္းသည္ တန္ဖိုးႀကီး၍ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္ကာ ဘုရားသခင္ကို ဂုဏ္ျပဳျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။

|| က်မ္းစာကေျပာေသာ အိမ္ေထာင္ဖက္ရွာေဖြ ထိမ္းျမားျခင္း ||

က်မ္းစာထဲတြင္ "ထိမ္းျမားမည့္အိမ္ေထာင္ဖက္ရွာေဖြျခင္း" သို႔မဟုတ္ "လင္၊မယားရွာေဖြျခင္း" စကားလံုးကုိမေတြ႕ရေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္မ်ားသည္ အိမ္ေထာင္မျပဳမီ မိမိ ထိမ္းျမားရမည့္ၾကင္ေဖာ္ၾကင္ဖက္ေရြးခ်ယ္မႈအတြက္ သတ္မွတ္ေပးထားေသာ အေျခခံသေဘာတရားအခ်ိဳ႕တု႔ိကို ေတြ႕ရွိႏုိင္သည္။ ပထမအေနျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ နည္းလမ္းသည္ ေလာကအရာမ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ မယံုၾကည္သူမ်ားအျမင္ႏွင့္ မတူေသာအိမ္ေထာင္ေရြးခ်ယ္မႈကို သိရွိရမည္(၂ေပ ၂း၂၀)။ မယံုၾကည္သူမ်ား၏အျမင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တု႔ိစိတ္ဆႏၵအတုိင္း ေရြးခ်ယ္မႈပင္ ျဖစ္သည္။ အေရးႀကီးေသာအရာတစ္ခုမွာ လူတစ္ေယာက္သည္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ (သို႔) မိန္းမတစ္ေယာက္အေပၚ ဆက္ကပ္မႈမျပဳမီ သူ၏ကိုယ္က်င့္တရားကို သိရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသူသည္ ခရစ္ေတာ္၏ ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ဒုတိယေမြး ဖြားျခင္းရရွိသလားဟု ကၽြႏု္ပ္တို႔သိရွိသင့္သည္ (ေယာဟန္ ၃း၃-၈)။ သူသည္ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္စပ္ဆုိင္ ေသာအရာမ်ားကို စိတ္၀င္စားမႈရွိ/မရွိ သိရွိသင့္သည္ (ဖိလိပၸိ ၂း၅)။ ေယာက်္ားတစ္ဦးႏွင့္ မိန္းမတစ္ဦးထိမ္းျမားလက္ထပ္ ၿပီးေသာအခါ သူတုိ႔သည္ တေသြးတသားျဖစ္ၾကသည္။ ခရစ္ယာန္မ်ားသည္ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ရာတြင္ျဖစ္ေစ၊ သူတု႔ိ၏ကိုယ္က်င့္ တရားမ်ားနွင့္စံခ်ိန္စံညႊန္းကို အားနည္း ေစႏုိင္သျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ မယံုၾကည္သူမ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္မျပဳသင့္ပါ (၂ေကာ ၆း၁၄-၁၅)။ လူတစ္ေယာက္သည္ အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ ဆံုးျဖတ္ေသာအခါ သူတုိ႔ႏွင့္လက္ထပ္မည့္သူမ်ားက၊ သူတုိ႔ ေရြးထားေသာသူူမ်ားက အျခားေသာအရာမ်ားထက္ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းသည္ အေရးႀကီးသည္ကို မွတ္ထားရမည္ (မႆဲ ၁၀း၃၇)။ ယံုၾကည္သူတစ္ေယာက္ (သုိ႔) လူတစ္ေယာက္၏ဘ၀တြင္ လူပုဂၢိဳလ္အားျဖစ္ေစ၊ အျခားေသာအရာတစံုတခုအားျဖစ္ေစ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္သည္ဟု တန္ဖိုးထားလွ်င္ ၄င္းသည္ ရုပ္တုကိုးကြယ္ေသာ အျပစ္ျဖစ္သည္ (ဂလာတိ ၅း၂၀၊ ဂလာတိ ၃း၅)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အိမ္ေထာင္မျပဳမီ လိင္က်ဴးလြန္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ကိုယ္ခႏၶာကို မညစ္ညမ္းေစ သင့္ပါ (၁ေကာ ၆း၉၊ ၁၃၊ ၂တိ၊ ၂း၂၂)။ လိင္ဆက္ဆံေရးက်ဴးလြန္မႈသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ ေသာအျပစ္ျဖစ္ရံုမွ်မဟုတ္ဘဲ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ကိုယ္ခႏၶာကို ေစာ္ကားေသာအျပစ္ျဖစ္သည္ (၁ေကာ ၆း၁၈)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ မိမိကုိယ္ကို ခ်စ္သည့္နည္းတူ အျခားသူမ်ားကို ခ်စ္ကာ ရုိေသရမည္ (ေရာမ ၁၂း၉-၁၀)။ ဤအရာသည္ ၾကင္ေဘာ္ၾကင္ဖက္ရွာေဖြျခင္းတြင္ အလြန္အေရးႀကီးသည္။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ညီညြတ္ေသာ ဤအေျခခံသေဘာတရားမ်ားသည္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းအတြက္ စိတ္ခ်လႈံၿခံဳမႈေပးေသာ အေကာင္းဆံုးနည္းစနစ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၄င္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ျပဳလုပ္ရမည္ အေကာင္းဆံုးေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ လူႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ ထိမ္းျမားအိမ္ေထာင္ျပဳၾကေသာအခါ သူတုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏ႀကံစည္ေတာ္မူသည့္အတုိင္း ထာ၀ရတည္တံခုိင္ၿမဲရန္အတြက္ သူတုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္းမီွခိုအားထားၾကၿပီး တစ္ေသြးတစ္သားတည္း ျဖစ္ၾက ပါသည္ (ကမၻာ ၂း၂၄၊ မႆဲ ၁၉း၅)

|| လက္မထပ္မီ အတူ ေနထုိင္ျခင္း (living together)သည္ မွားယြင္းပါသလား..? ||

ယၡဳအခါ ယံုၾကည္သူခရစ္ယာန္ လူငယ္မ်ားပင္လွ်င္ 
(living together) အတူေနထုိင္ျခင္းကုိ ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳမီ ထမင္းစားေရေသာက္ အလြယ္တကူ ျပဳမူက်င္.ၾကံၾကသည္ကုိ ေတြ.ေနရသည္။ ေရွးဦးစြာ (living together) "အတူတကြ ေနထုိင္ျခင္း" အဓိပၸါယ္ကို သိရွိရန္လိုအပ္သည္။ အတူတကြ ေနထုိင္ျခင္းသည္ လိင္ဆက္ဆံမႈျဖစ္လွ်င္ လံုး၀မွားယြင္းေနသည္။ ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳမီ ဆက္ဆံျခင္းကို အျခားေသာ ကိုယ္က်င့္တ ရားေဖာက္ျဖန္မႈအားလံုးကဲ့သို႔ သမၼာက်မ္းစာက တားျမစ္ထားသည္ (တမန္ ၁၅း၂၀၊ ေရာမ ၁း၂၉၊ ၁ေကာ ၅း၁၊ ၆း၁၃၊ ၁၈၊ ၇း၂၊ ၁၀း၈၊ ၂ေကာ ၁၂း၂၁၊ ဂလာတိ ၅း၁၉၊ ဧဖက္ ၅း၃၊ ေကာေလာသဲ ၃း၅၊ ၁သက္ ၄း၃၊ ယုဒ ၇)။ လင္၊ မယားကလႊဲၿပီးအျခားေသာသူမ်ားႏွင့္ လိင္ဆက္ဆံမႈမျပဳရန္ က်မ္းစာက ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ထိမ္းျမား ျခင္းမျပဳမီ လိင္ဆက္ဆံမႈသည္ ကာမက်ဴးလြန္ျခင္းကဲ့သို႔ မွားယြင္းမႈသာမဟုတ္ဘဲ၊ ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳဘဲ ကာမက်ဴးလြန္ျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျခားေသာ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္ျပားမႈ လိင္ဆက္ဆံေရးကဲ့သို႔ မွားယြင္းသည္။ "အတူတကြ ေနထုိင္ျခင္း"သည္ တစ္အိမ္မွာ အတူတကြေနထုိင္ျခင္းျဖစ္လွ်င္ အျခားေသာ ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ႏွင့္မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ တစ္အိမ္ထဲမွာ အတူ တကြေနျခင္းသည္ မွားယြင္းမႈမရွိပါ။ သူတုိ႔သည္ လိင္ဆက္ဆံမႈ လံုး၀မျပဳရပါ။ သို႔ေသာ္ ေပၚေပါက္လာႏုိင္ေသာျပႆနာမွာ ကုိယ္က်င့္တရားပ်က္ျပားမႈ ျဖစ္သည္ (၁သက္ ၅း၂၂၊ ဧဖက္ ၅း၃)။ အတူတကြေနထိုင္ျခင္းသည္ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္ျပားမႈအတြက္ စံုစမ္းျခင္းတစ္ခုပင္ ျဖစ္ သည္ (၁ေကာ ၆း၁၈)။ စံုစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းကို မလြန္ဆန္ႏုိင္လွ်င္ ျပႆနာေပၚေပါက္လာသည္။ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ႏွင့္မိန္းမတစ္ေယာက္အတူတကြေနထုိင္လွ်င္ အတူတကြအိပ္သည္ဟု အထင္လႊဲတတ္ၾကသည္။ ထိုသို႔အတူတကြအိပ္ျခင္းအားျဖင့္ အျပစ္တရားေပၚေပါက္လာႏုိင္သည္။ အျပစ္တရားျဖစ္လာႏုိင္ေသာအရာမ်ားေရွာင္ၾကဥ္ရန္ (၁သက္ ၅း၂၂၊ ဧဖက္ ၅း၃)၊ ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္ျပားမႈမ်ားေရွာင္ရွားရန္၊ ခလုတ္တုိက္မိၿပီး၊ အထင္လႊဲစရာမ်ားေရွာင္ၾကဥ္ရန္ သမၼာက်မ္းစာက သြန္သင္ထားသည္။ ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳဘဲ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ႏွင့္မိန္းမ တစ္ေယာက္အတူတကြ ေနထုိင္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို မရိုေသ၊ မေလးစားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ >AMEN <

|| လက္မထပ္မီ လိင္ဆက္ဆံျခင္းဆုိတာ ?? ||

 ဧဖက္ ၅း၃ "မတရားေသာေမထုန္၌မီွ၀ဲျခင္း၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ကိေလသာညစ္ညဴးျခင္း၊ ေလာဘလြန္က်ဴးျခင္းအမႈတု႔ိကို သန္႔ရွင္းသူတုိ႔သည္ ေရွာင္သင့္သည့္အတုိင္း၊ စကားျဖင့္မွ် မဆက္ဆံ ၾကႏွင့္"ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာကိေလသာညစ္ညဴးျခင္းသည္ ခရစ္ယာန္တစ္ဦးအတြက္ မသင့္ေတာ္ေသာအရာျဖစ္သည္။ သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာကိေလသာညစ္ညဴးျခင္းမ်ားကို စာရင္းျပဳစုထားျခင္းမရွိပါ။ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳမီ လင္မယားတို႔ျပဳရမည့္အရာမ်ားကို တိက်ေသခ်ာစြာ ေဖာ္ျပထားျခင္းလည္းမရွိေပ။ သို႔ေသာ္၊ သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ ထိုသို႔တိက်စြာေဖာ္ျပ ထားျခင္းမျပဳျခင္းသည္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းမျပဳမိ အတူတူအိပ္ႏုိင္သည္ဟု ဘုရားသခင္က ေထာက္ခံအားေပးျခင္းမဟုတ္ပါ။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္အတြက္ ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳမီ အတူတူအိပ္ျခင္းကို က်မ္းစာက တားျမစ္ထားသည္။ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းျပဳသည့္ခ်ိန္အထိ သံသယရွိသင့္ေသာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္အပ္သည္။ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းမျပဳေသးေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ႏွင့္မိန္းမတစ္ေယာက္တုိ႔သည္ သံသယရွိဖြယ္ေသာအျပဳအမူ၊ အေနအထိုင္မ်ားကို လံုး၀ေရွာင္ၾကဥ္အပ္သည္ (ေရာမ ၁၄း၂၃)။ လူပ်ိဳတစ္ေယာက္ႏွင့္အပ်ိဳတစ္ေယာက္တုိ႔သည္ လက္မထပ္မီ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအျပဳအမူမ်ား၊ လိင္ ဆက္ဆံမႈမ်ားႏွင့္ အတူတူအိပ္ျခင္းမ်ား ေရွာင္ၾကဥ္အပ္သည္။ လက္မထပ္ေသးေသာ ေယာက်္ားတစ္ ေယာက္ႏွင့္မိန္းမတစ္ေယာက္တုိ႔သည္ လိင္ဆက္ဆံမႈျဖစ္ေစေသာအရာမ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္။ မတရားေသာေမထုန္၌မွီ၀ဲျခင္းျဖစ္ေစေသာအရာမ်ားကိုလည္း ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္။ ကာမဆက္ဆံေရး ျဖစ္ေစေသာအရာဟူသမွ်ကိုလည္း ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္။ သင္းအုပ္ဆရာမ်ားႏွင့္ ခရစ္ယာန္အႀကံျပဳႏွီးေႏွာတုိင္ပင္သူမ်ားစြာတုိ႔က အိမ္ေထာင္မျပဳရေသးေသာသူမ်ားကို လက္မတြဲရန္၊ မဖက္ယမ္းၾကရန္ႏွင့္ မနမ္းၾကရန္ အႀကံျပဳထားသည္။ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးေနာက္ ဖက္ျခင္း၊ နမ္းျခင္း၊ လက္တြဲျခင္းျပဳသင့္သည္။ ၄င္းသည္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းထဲတြင္ လိင္ဆက္ဆံေရးျဖစ္ေစေသာ အရာမ်ားျဖစ္သည္။

|| အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုေတာင္းရန္ လုိသနည္း ||

ဘုရားသခင္သည္ ေနာက္လာမည့္ အရာမ်ားကိုသိရွိၿပီး သူသည္အရာခပ္သိမ္းကို ထိန္းခ်ဳပ္သူျဖစ္လွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘာဆု ကိုေတာင္းေလွ်ာက္ရဦးမည္နည္း။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏စိတ္ေတာ္ကိုမေျပာင္းလဲ ေစႏုိင္လွ်င္ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုေတာင္းရဦးမည္နည္း။ ခရစ္ယာန္မ်ားအတြက္ဆုေတာင္းျခင္းသည္ အသက္ရွဴျခင္းျဖစ္သည္။ ဆုေတာင္း ျခင္းသည္ မေတာင္းျခင္းထက္ ပိုလြယ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အလြန္ႀကီးမားေသာ အရာမ်ားအတြက္ဆုေတာင္းၾကသည္။ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကိုအေစခံျခင္းပံုစံ 
(လုကာ ၂း၃၆-၃၈)ႏွင့္သူ႔ကိုနာခံျခင္းပံုစံျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကဆုေတာင္းရန္ပညတ္ထားေသာ ေၾကာင့္ ကၽြနု္ပ္တုိ႔ဆုေတာင္းျခင္းျဖစ္သည္(ဖိလိပၸိ ၄း၆-၇)။ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ သခင္ေယရႈႏွင့္ ကနဦးယံုၾကည္သူမ်ားခ်ေပးထားေသာ နမူနာတစ္ခုျဖစ္သည္ (မာကု ၁း၃၅၊ တမန္ ၁း၁၄၊ ၂း၄၂၊ ၃း၁၊ ၄း၂၃-၃၁၊ ၆း၄၊ ၁၃း၁၃)။ သခင္ေယရႈကိုယ္တိုင္က ဆုေတာင္းျခင္းသည္ အလြန္ေကာင္းသည္ဟုထင္မွတ္ခဲ့လွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္း ထင္မွတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈသည္ ခမည္းေတာ္ဘုရား၏အလိုေတာ္အတုိင္း ဆုေတာင္းလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္းပို၍ေတာင္းသင့္သည္မဟုတ္ေလာ။ ဆုေတာင္းျခင္းအတြက္အျခားယူဆခ်က္တစ္ခုသည္ ဘုရားသခင္က အေျခအေနမ်ားစြာကိုေျဖရွင္းေပးလိုေသာခါ ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္ေျဖရွင္းေပးသည္ဟု အႀကံရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကၽြနု္ပ္တုိ႔သည္ အေရးႀကီးေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ေသာအခ်ိန္ တြင္ျဖစ္ေစ 
(လုကာ ၆း၁၂-၁၃)၊ နတ္ဆိုးမ်ားကိုေအာင္ျမင္ လိုအေသာအခ်ိန္တြင္ျဖစ္ေစ (မႆဲ ၁၇း၁၄-၂၁)၊ ၀ိညာဥ္ရိတ္သိမ္းပြဲအတြက္ အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားစုရံုးေနေသာအခါ တြင္ျဖစ္ေစ (လုကာ ၁၀း၂)၊ စံုစမ္းေႏွာက္ယွက္ျခင္း ကိုေအာင္ျမင္ရန္ ခြန္အားလုိအပ္ေန ေသာအခါတြင္ျဖစ္ေစ 
(မႆဲ ၂၆း၄၁)၊ အျခားသူမ်ားကိုခြန္အားေပးရန္ ၀ိညာဥ္ခြန္အားလို အပ္ေသာအခါတြင္ျဖစ္ေစ(ဧဖက္ ၆း၁၈-၁၉) ဆုေတာင္းတတ္ၾကသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ထံ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေတာင္းဆုိေသာဆုေတာင္းခ်က္မ်ားကုိ ဘုရားသခင္ထံေတာ္သို႔ပို႔ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြနု္ပ္တုိ႔ဆုေတာင္းခ်က္မ်ားအားလံုး ဘုရားသခင္ကအေျဖမေပးေသာ္လည္း 
(မႆဲ ၆း၆၊ ေရာမ ၈း၂၆-၂၇) သူက ကၽြနု္ပ္တုိ႔ဆုေတာင္းခ်က္ မ်ားကိုအခ်ည္းႏွီးမျဖစ္ေစရဟုကတိေတာ္ရွိသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ႏွင့္အညီဆုေတာင္းလွ်င္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေတာင္းဆုိ ေသာအရာမ်ားခ်ေပးမည္ဟု ကတိျပဳထားပါသည္။ (၁ေယာ ၅း၁၄-၁၅)။ 
တခါတရံ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေကာင္းမႈအတြက္ႏွင့္သူသိေသာ အရာမ်ားအတြက္ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ဆု ေတာင္းခ်က္ကို ဘုရားသခင္က ေႏွးေကြးစြာအေျဖေပးတတ္သည္။ ဤအေျခအေနတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ မရပ္မနားဆုေတာင္းရန္လုိအပ္သည္ 
(မႆဲ ၇း၇၊ လုကာ ၁၈း၁-၈)။ 
ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ေလာကတြင္ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လုိအပ္ေသာ အရာမ်ားဘုရားသခင္ထံမွရရွိ ရန္အတြက္မဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္သည္ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ျပည့္စံုေစရန္အ တြက္သာျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ညာဏ္ပညာေတာ္သည္ ကၽြႏု္ပ္ထက္အဆမတန္ ထက္ျမက္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏အလုိေတာ္ကို တိတိက်က်မသိေသာအေျခအေနမ်ိဳး တြင္ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို သိရွိရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ရွမရိအမ်ိဳးသမီးသည္ သူမ၏သမီးနတ္ဆုိးစြဲျခင္းအတြက္ ခရစ္ေတာ္ထံဆုမေတာင္းလွ်င္ သူမ၏သမီးသည္ က်န္းမာျခင္းရမည္မဟုတ္ေပ 
(မာကု ၇း၂၆-၃၀)။
 ေယရိေခၚၿမိဳ႕ျပင္တြင္္ ရွိေသာမ်က္စိကန္းေသာလူတစ္ဦးသည္ ခရစ္ေတာ္ကိုမေခၚခဲ့လွ်င္ သူသည္ မ်က္စိျမင္ႏုိင္ မည္မဟုတ္ေပ (လုကာ ၁၈း၃-၄၃)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ မေတာင္းေလွ်ာက္ေသာ အရာမ်ားကိုေတာင္ရရွိၾကသည္ဟု ဘုရားသခင္ကေျပာခဲ့သည္(ယာကုပ္ ၄း၂)။ တဘက္တြင္ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ လူေတြႏွင့္သတင္းေကာင္းေ၀ငွျခင္းႏွင့္ တူပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ကယ္တင္ျခင္း သတင္းေကာင္းမေ၀ငွလွ်င္ မည္သူေတြကကယ္တင္ျခင္း ယံုၾကည္မည္ကိုမသိခဲ့ၾကေပ။ ထုိနည္းတူ၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဆုမေတာင္းလွ်င္ ဆုေတာင္းခ်က္ မည္မွ်အေျဖေပးမည္ကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔မသိႏုိင္ၾကေပ။ ဆုေတာင္းျခင္း၌နားနည္းျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ယံုၾကည္ျခင္း ႏွင့္ကိုးစားျခင္း၌အားနည္းျခင္းကိုျပသသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုယံုၾကည္ ေၾကာင္းဆုေတာင္းျခင္း အားျဖင့္ထင္ရွားေစပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္သူ၏ကတိေတာ္ အတုိင္းအမႈျပဳၿပီး၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေတာင္းေလွ်ာက္ႏုိင္ေသာအရာ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားထက္ ဘုရားသခင္က ကၽြနု္ပ္တုိ႔အသက္တာတြင္ ေကာင္းခ်ီးၾကြယ္၀စြာေပးမည္ျဖစ္သည္ (ဧဖက္ ၃း၂၀)။ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ အျခားေသာသူမ်ားအသက္တာတြင္ ဘုရားသခင္ျပဳေသာအ မႈမ်ားေတြ႔ျမင္ေစေသာအရာ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္၏တန္ခိုးေတာ္ “ထုတ္လြင့္”ေသာအခါ စာတန္ႏွင့္သူ၏ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ား ရႈံးႏွိမ့္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြနု္ပ္တုိ႔သည္နတ္ဆိုးမ်ားေပၚတြင္အႏုိင္ယူႏုိင္ရန္တန္ခိုးမရွိ ၾကေပ။ ထိုေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားသူ၏ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕တြင္ ျမင္ေတြ႕ၾက ပါေစ။ အေၾကာင္းမွာ ကၽြနု္ပ္တုိ႔သည္/ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ကၽြနု္ပ္တုိ႔ႏွင့္အတူဆု ေတာင္းေနေသာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ႀကီးရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ (ေဟၿဗဲ ၄း၁၅-၁၆)။ အရပ္ မနားစိတ္အားထက္သန္စြာျဖင့္ ဆုေတာင္းေသာေျဖာင့္မတ္သူ မ်ားကိုအေျဖရရွိၾက လိမ့္မည္ဟူေသာ ဂတိေတာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔မွာရွိသည္။
 (ယာကုပ္ ၅း၁၆-၁၈) ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ ထံေတာ္သ ို႔ယံုၾကည္ျခင္းအျပည့္ အ၀ျဖင့္ခ်ဥ္းကပ္ သည့္နည္းတူ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြနု္ပ္တို႔အသက္တာ
မ်ားအားျဖင့္ ဘုန္းႀကီးျခင္း ရွိပါေစေသာ။..AMEN..

|| တူညီေသာ ဆုေတာင္းခ်က္ကိုႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာေတာင္းသင္. သလား ||

လုကာ ၁၈း၇-၉ ထဲတြင္ ဆုေတာင္းေသာအခါ စိတ္ရွည္ျခင္းရွိျခင္း၏အေရးပါမႈပံုဥပ မာကို သခင္ေယရႈကေျပာခဲ့သည္။ မုဆိုးမတစ္ဦးသည္ တရားမွ်တမႈမရွိေသာတရားသူႀကီးထံ သူမ၏အမႈကိုတရားစီရင္ေပးရန္ေတာင္းဆုိသည့္အေၾကာင္းကို သခင္ေယရႈကေျပာသည္။ သူမ၏ မရပ္တမ္းေတာင္းဆုိမႈေၾကာင့္ သူမကို လုိက္ေလ်ာ့ေပးခဲ့သည္။ သခင္ေယရႈေျပာၾကား လုိေသာ အခ်က္သည္ တရားမွ်တမႈမရွိေသာတရားသူႀကီးေတာင္မွ မရပ္မနားေတာင္းဆုိေသာ လူတစ္ဦး၏အမႈကိုစီရင္ေပးရင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကို “သူေရြးေကာက္ေသာသူမ်ား”(အခန္းငယ္ ၇) ခ်စ္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေတာင္းဆုိေသာအရာမ်ားကိုပိုၿပီး လုိက္ေလ်ာ့ မည္မဟုတ္ေလာ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဆုေတာင္းသံကို နားမေညာင္းဘဲေနမည္ေလာ။ ဤပံုျပင္ထဲတြင္ မၾကာခဏေတာင္းေလွ်ာက္ျခင္းသည္ မွားယြင္းျခင္းရိွသည္ဟု မေဖာ္ျပထားေပ။ ကၽြနု္ပ္တုိ႔ အားေပးဖို႔ရန္ ဘုရားသခင္မွာတာ၀န္ရွိသည္။ ဘုရားသခင္သူေရြးေကာက္ထားေသာသူမ်ားကို ဒဏ္ခံရန္၊ မွားေၾကာင္းသက္ေသထူရန္၊ သူတုိ႔ျပဳေသာအမွားမ်ားျပဳျပင္ေပးရန္၊ တရားေသာအ မႈျပဳရန္၊ သူတုိ႔၏ရန္သူမ်ားမွသူတုိ႔ကိုကယ္တင္ရန္ ဘုုရားသခင္က ကတိေပးခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ဤသို႔ျပဳရျခင္းအေၾကာင္းမွာ သူ၏တရားမွ်တမႈ၊ သန္႔ရွင္းမႈႏွင့္အျပစ္တရားကို မုန္း တီးမႈမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အေျဖေပးရာတြင္ သူ၏ကတိေတာ္မ်ားႏွင့္ကို ေစာင့္ထိန္းၿပီး၊ သူ၏တန္ခိုးကိုလည္းျပသသည္။ လုကာ ၁၁း၅-၁၂ ထဲတြင္ သခင္ေယရႈက ဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးအျခားေသာ ဥပမာတစ္ခုကိုေပးခဲ့သည္။ ထိုဥပမာသည္ တရားမွ်တမႈမရွိေသာတရားသူႀကီးပံုျပင္ႏွင့္ဆင္ တူသည္။သခင္ေယရႈေျပာၾကားခ်က္မွာ လူတစ္ေယာက္သည္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ၏လိုအပ္မႈမ်ားကို အဆင္မေျပသည့္ၾကားထဲမွာျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္လွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေတာင္းေလွ်ာက္ေသာ သူမ်ားကိုပို၍ေကာင္းခ်ီးေပးမည့္အေၾကာင္းျဖစ္ သည္။ ဤေနရာတြင္ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ မရပ္မနားေတာင္းသမွ် ဘုရားသခင္ကခ်ေပးမည္ဟူ ေသာဂတိေတာ္ကိုမဆိုလိုေပ။ ဘုရားသခင္၏သားသမီးမ်ားအေပၚဘုရားသခင္ကတိေတာ္ သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လိုခ်င္ေသာအရာမ်ားေပးအပ္ရန္အတြက္မဟုတ္ဘဲ ကၽြႏု္ပ္တို႔လုိအပ္မႈမ်ား ျဖည့္ဆည္းေပးရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လုိအပ္မႈမ်ားကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ထက္ပိုသိသည္။ တူညီေသာဂတိေတာ္ကို မႆဲ ၇း၇-၁၁ ႏွင့္လုကာ ၁၁း၁၃ ထဲတြင္ ေတြ႕ရွိႏုိင္သည္။ ထိုေနရာတြင္ “ေကာင္းေသာဆုေက်းဇူး”သည္ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္သည္ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။ ဤက်မ္းပိုဒ္ႏွစ္ခုတုိ႔သည္ ဆုေတာင္းရန္ႏွင့္မရပ္မနားေတာင္းေလွ်ာက္ရန္အတြက္ တုိက္တြန္းထားပါသည္။ တူညီေသာအခ်က္ကို မၾကာခဏေတာင္းေလွ်ာက္ျခင္း၌မွားယြင္း မႈမရွိေပ။ မိတ္ေဆြဆုေတာင္းျငခ္းသည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ႏွင့္ညီညြတ္ရန္ (၁ေယာ ၅း၄-၁၅) လုိအပ္သည္။ မိတ္ေဆြေတာင္းေလွ်ာက္ေသာ အရာမ်ားဘုရားေပးသည့္အထိေတာင္း ရမည္ျဖစ္သည္။ မိတ္ေဆြႏွလံုးသားဆႏၵမ်ားကိုဖယ္ထုတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ တခါတရံ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ေသာအရာမ်ားေပးအပ္ရန္ ဘုရားသခင္၏အခ်ိန္မေရာက္ေသးေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားအေျဖရရွိသည့္အထိေစာင့္ခုိင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ တခါတရံ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္မညီညြတ္ေပ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ဘုရားသခင္က “မလုိဘူး”ဟုေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ မိတ္ေဆြလုိအပ္ေသာအရာမ်ားကို ဘုရားသခင္ထံေတာင္းေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ 
ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွလံုးသားထဲတြင္ သူ၏အလိုေတာ္မ်ားကိုဖြင့္ဟမည္ျဖစ္သည္။ မိတ္ေဆြေတာင္းေလွ်ာက္ေသာ အရာမ်ားမရမခ်င္း ဘုရားသခင္ထံဆက္လက္ဆုေတာင္းပါ။ ဆက္လက္တံခါးေခါက္လုိက္ပါ။ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ႏွင့္အညီဆုေတာင္းတတ္ရန္ အတြက္ လည္းဘုရားသခင္ ထံေတာင္းေလွ်ာက္လုိက္ပါ။ AMEN

|| သခင္ေယရႈနာမအားျဖင့္ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ အဘယ္အရာကိုဆုိလိုသနည္း ||

 John- ၁၄း၁၃-၁၄ ထဲတြင္ သခင္ေယရႈနာမအားျဖင့္ဆုေတာင္းရန္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ “သင္တုိ႔သည္ငါ၏နာမကို အမွီျပဳလ်က္ ဆုေတာင္းသမွ်အတုိင္း ငါျပဳ မည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ခမည္းေတာ္သည္သားေတာ္အားျဖင့္၊ ဘုန္းထင္ရွားေတာ္မူျခင္း ရွိမည္အေၾကာင္းတည္း။ သင္တုိ႔သည္ ငါ၏နာမကိုအမီွျပဳ၍ တစံုတခုေသာဆုကိုေတာင္း လွ်င္ေတာင္းသည့္အတုိင္းငါျပဳမည္။” အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက ဆုေတာင္းေသာအခါ “သခင္ေယရႈနာမေတာ္အားျဖင့္”ဟုေျပာလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေတာင္းသမွ် ဘုရားသခင္က ေပးမည္ဟု လႊဲမွားစြာအသံုးခ်တတ္ၾကသည္။ ထိုသို႔ယူဆျခင္းသည္ “သခင္ေယရႈ၏ နာမ ေတာ္ကို” အံ့ၾသဖြယ္တစ္ခုအျဖစ္ ခံယူျခင္းျဖစ္သည္။ ၄င္းသည္
သမၼာက်မ္းစာ ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ညီၫႊတ္မႈမရွိေပ။ သခင္ေယရႈ၏နာမေတာ္အားျဖင့္ဆုေတာင္းျခင္းအဓိပၸါယ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ သားေတာ္သခင္ေယရႈ၏ နာမေတာ္အားျဖင့္
ဘုရားသခင္ထံလာေသာေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဆုေတာင္းျခင္းကိုဘုရားသခင္က အေျဖေပးရန္ သခင္ေယရႈအမိန္႔ေတာ္အားျဖင့္ေတာင္း ေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈ၏နာမအားျဖင့္ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္အတုိင္းဆုေတာင္းျခင္းအဓိပၸါယ္ရသည္။ “ငါတုိ႔သည္ ဘုရားသခင့္အထံေတာ္ ၌ ရဲရင့္ျခင္းအေၾကာင္းဟူမူကား၊ ငါတုိ႔သည္အလုိေတာ္ႏွင့္အညီ တစံုတခုေသာဆုကိုေတာင္း လွ်င္ ဘုရားသခင္သည္နားေတာ္မူ၏။ ဆုေတာင္းသမွ်ေသာစကားတုိ႔ကို နားေထာင္ေတာ္မူ သည္ကို ငါတုိ႔သိလွ်င္၊ အထံေတာ္ ၌ေတာင္းေသာ ဆုတုိ႔ကိုရမည္ဟုသိၾက၏။” (၁ေယာဟန္ ၅း၁၄-၁၅)။ သခင္ေယရႈ၏နာမေတာ္အားျဖင့္ဆုေတာင္းျခင္းသည္ သခင္ေယရႈကို ဂုဏ္ျပဳေသာ၊ သူ၏ဘုန္းေတာ္ထင္ရွားေစေသာ ဆုေတာင္းျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ဆုေတာင္းျခင္းအဆံုးတြင္ “သခင္ေယရႈနာမေတာ္အားျဖင့္” ဆုေတာင္းျခငး္ဟု ေျပာ ျခင္းသည္ အလြန္ေကာင္းေသာ နိယာမတစ္ခုမဟုတ္ေပ။ ကၽြႏ္ု္ပ္တို႔သည္ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းေတာ္ထင္ရွားဖုိ႔ရန္မဟုတ္၊ သူ၏အလိုေတာ္အတုိင္းလည္းမဟုတ္ဘဲဆုေတာင္းၿပီး၊ “သခင္ေယရႈ၏နာမေတာ္”ဟုေျပာျခင္းသည္အဓိပၸါယ္မရွိေပ။ သခင္ေယရႈနာမေတာ္အား ျဖင့္မွန္ကန္စြာဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္ သူ၏ဘုန္းေတာ္အတြက္ဆုေတာင္းျခင္းသည္အလြန္အ ေရးႀကီးသည္။ ဆုေတာင္းျခင္းအဆံုးတြင္ အျခားေသာစကားလံုးမ်ားထည့္သြင္းရန္မလုိ အပ္ေပ။ ဆုေတာင္းေသာအခါ ကၽြႏ္ု္ပ္တုိ႔ၿမြက္ဆုိေသာစကားလံုးသည္ အေရးမႀကီးေပ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ပို၍အေရးႀကီးသည္။ ဘုရားသခင္၏အလုိေတာ္ႏွင့္ဆု ေတာင္းျခင္းသည္ သခင္ေယရႈနာမေတာ္အားျဖင့္ ဆုေတာင္းျခင္း၏ အႏွစ္သာရျဖစ္သည္။ AMEN

|| ပဌနာေတာ္ အတုိင္း ဆုေတာင္းသင့္သလား ||

ပဌနာေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္မ်ားအေပၚ သခင္ေယရႈသြန္သင္ေသာ
ဆုေတာင္း ျခင္းျဖစ္သည္။ မႆဲ ၆း၉-၁၃နွင့္
လုကာ ၁၁း၂-၄ထဲတြင္ေတြ႕ရသည္။ မႆဲ ၆း၉-၁၃ ထဲတြင္ “သင္တုိ႔ုဆုေတာင္းရမည္မွာ ဤသို႔ျဖစ္သည္။ ‘ေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေတာ္မူေသာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ အဘ၊ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္အားရုိေသေလးျမတ္ျခင္းရွိပါေစေသာ။ ႏုိင္ငံေတာ္တည္ ေထာင္ပါေစေသာ။ အလိုေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ဘံု၌ျပည့္စံုသ ကဲ့သို႔ေျမႀကီးေပၚမွာျပည့္စံုပါေစေသာ။ အသက္ေမြးေလာက္ေသာအစာကို အကၽြႏု္ပ္တို႔အားယေန႔ေပးသနားေတာ္မူပါ။ သူတပါးသည္အကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကိုျပစ္မွား ေသာအျပစ္မ်ားကို အကၽြႏု္ပ္တို႔သည္လြတ္သကဲ့သို႔ အကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏အျပစ္မ်ား ကိုလႊတ္ေတာ္မူပါ။ အျပစ္ေသြးေဆာင္ရာသို႔မလုိက္မပါေစဘဲ မေကာင္းေသာအမႈအရာ မွလည္းကယ္ႏႈတ္ေတာ္မူပါ။’“ ပဌနာေတာ္ဆုေတာင္းျခငး္ကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ၄င္းစကားလံုးအတုိင္း တိတိက်က်ေတာင္းေလွ်ာက္ရမည္ဟု မွားယြင္းစြာ ခံယူတတ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက ပဌနာေတာ္ဆုေတာင္းျခင္းကို အလြန္ေကာင္း ေသာနိယာမတစ္ခုအျဖစ္ထင္မွတ္ၾကသည္။ ထိုစကားလံုးမ်ားသည္ တန္ခိုးရွိၿပီး ဘုရားသခင္ကိုလႊမ္းမိုးေစႏုိင္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ သမၼာက်မ္းစာက ထိုသို႔မေဖာ္ျပထားေပ။ ဘုရားသခင္သည္ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွလံုးသားထဲ တြင္ရွိေသာစကားလံုးမ်ားထက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဆုေတာင္းေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏နွလံုးသားမ်ား ကိုပို၍စိတ္၀င္စားသည္။ “သင္တုိ႔ဆုေတာင္းေသာအခါ ဆိတ္ညံရာအခန္းသို႔၀င္၍
တံခါးကို ပိတ္ၿပီးမွ၊ မထင္ရွားေသာအရပ္၌ရွိေတာ္မူေသာ
သင္၏အဘကိုဆုေတာင္းေလာ့။ မထင္ရွား ေသာအရာကိုျမင္ေတာ္မူေသာ သင္၏အဘသည္ အက်ိဳးကိုထင္ရွားစြာေပးေတာ္မူလတံ့။ သင္တုိ႔သည္ ဆုေတာင္းေသာအခါ သာသနာပလူတုိ႔နည္းတူ အခ်ည္းႏွီးေသာစကားျဖင့္ အထပ္ထပ္မၿမြက္ၾကႏွင့္။ ထိုသူတုိ႔သည္မ်ားစြာေသာစကားအားျဖင့္ မိမိအလိုျပည့္စံုမည္ ဟုထင္မွတ္ၾက၏” (မႆဲ ၆း၆-၇)။ ဆုေတာင္းေသာအခါ ဘုရားသခင္ထံ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ႏွလံုး သားမ်ားဖြင့္ေျပာရမည္ျဖစ္သည္။ (ဖိလိပၸိ ၄း၆-၇) ဘုရားသခင္ထံ အလြတ္က်က္ထားေသာ အရာမ်ားရြတ္ဆုိျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ ပဌနာေတာ္သည္ ဥပမာ၊ နည္းစနစ္၊ ဆုေတာင္းနည္းအျဖစ္နားလည္ရမည္ျဖစ္သည္။ ၄င္းထဲတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဆုေတာင္းေသာအခါပါ၀င္ရမည့္
“အခ်က္အလက္မ်ား” ပါ၀င္ ထားသည္။ “ေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေတာ္မူေသာကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏အဘ”သည္ ဆုေတာင္းေသာအခါ ခမည္းေတာ္ဘုရားသခင္ခံေတာင္းေလွ်ာက္
ရမည္ကိုျပသသည္။ “နာမေတာ္အားရိုေသ ေလးျမတ္ျခင္းရွိပါေစေသာ”က ဘုရားသခင္ကိုကိုးကြယ္ရန္ နွင့္သူျဖစ္သည့္အတုိင္းခ်ီးမြမ္း ရန္ျဖစ္သည္ကိုေဖာ္ျပထားပါသည္။ “ႏုိင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ပါေစေသာ။အလုိေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ဘံု၌ျပည့္စံုသကဲ့သို႔ေျမႀကီးေပၚမွာလည္းျပည့္စံု
ပါေစေသာ”စကားစုသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အသက္တာအတြက္ျဖစ္ေစ၊ ေလာကအရာမ်ားအတြက္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္၏ အၾကံအစည္ေတာ္အတုိင္းဆုေတာင္းရမည္ကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အၾကံအ စည္အတုိင္းဆုမေတာင္းသင့္ေပ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ဆႏၵျပည့္စံုရန္အတြက္ မဟုတ္ဘဲဘုရားသ ခင္၏အလုိေတာ္ျပည့္စံုရန္အတြက္ ဆုေတာင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုပ္ တို႔လုိအပ္ေသာ အရာမ်ား ေတာင္းေလွ်ာက္ႏုိင္ရန္အတြက္ “အသက္ေမြးေလာက္ေသာအ စာကို အကၽြႏု္ပ္အားယေန႔ေပးသနားေတာ္မူပါ”ဟုဆုေတာင္း
ရမည္ျဖစ္သည္။ “သူတစ္ပါး သည္ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကိုျပစ္မွားေသာ အျပစ္မ်ားကိုအကၽြႏု္ပ္သည္ခြင့္လႊတ္သကဲ့သို႔အကၽြႏု္ပ္အျပစ္ ကိုခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ”ဟုေတာင္းျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ထံကၽြႏု္ပ္အျပစ္မ်ား၀န္ခ်ေတာင္း ပန္ရန္ႏွင့္ အျပစ္တရားကိုစြန္႔ပစ္ရန္ေဖာ္ျပလုိျခင္းျဖ္သည္။ ၄င္းအျပင္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကိုခြင့္လႊတ္သည့္နည္းတူ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္းအျခားသူမ်ားကိုခြင့္လႊတ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ “အျပစ္ေသြးေဆာင္ရာသို႔မလုိက္မပါေစဘဲမေကာင္းေသာ
အမႈအရာမွလည္း ကယ္ႏႈတ္ေတာ္မူပါ”ဆုေတာင္းျခင္းသည္ အျပစ္တရားအေပၚေအာင္ျမင္ျခင္းရရွိရန္ ေတာင္းဆုိးျခင္းျဖစ္ၿပီး နတ္ဆုိး၀ိညာဥ္ဆုိးမ်ား၏တုိက္ခုိက္မႈမွ ကာကြယ္ရန္ေတာင္း ေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ပဌနာေတာ္ကို အလြတ္က်က္ကာ ဘုရားသခင္ထံရြတ္ရန္အတြက္မ ဟုတ္ေပ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္မည္က့ဲသို႔ဆုေတာင္းရမည္ကိုလမ္းျပေပးေသာဥပမာျဖစ္သည္။ ပဌနာေတာ္ကိုအလြတ္က်က္ျခင္း၌မွားယြင္းမႈရွိသလား။ မရွိေပ။ ပဌနာေတာ္အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ထံေတာ္သို႔ဆုေတာင္းလွ်င္ မွားယြင္းျခငး္ရွိမည္လား။မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ မိတ္ေဆြစိတ္ထဲတြင္ရွိေသာစကားလံုးမ်ားသည္ တကယ္အစစ္အမွန္ျဖစ္ဖို႔လုိအပ္သည္။ မွတ္သားစရာတစ္ခုသည္ ဘုရားသခင္သည္ လွပေသာစကားလံုးမ်ားၿမြက္ဆုိကာဆု ေတာင္းျခင္းထက္ သူႏွင့္ဆက္သြယ္ျခင္း၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွလံုးသားထဲတြင္ရွိေသာအရာမ်ား ၿမြက္ဆိုျခင္းကို ပို၍စိတ္၀င္စားျခင္းျဖစ္သည္။
ဖိလိပၸိ ၄း၆-၇ ထဲတြင္ “အဘယ္အမႈကိုမွ် စိိုး ရိမ္ျခင္းမရွိဘဲ အရာရာ၌ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္တကြ ဆုေတာင္းပဌနာျပဳေသာအား ျဖင့္ သင္တုိ႔ေတာင္းပန္ လိုေသာအရာတုိ႔ကို ဘုရားသခင္အားၾကားေလွ်ာက္ၾကေလာ့။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္ အဘယ္သူမွ်ႀကံ၍မမီွႏုိင္ေသာ ဘုရားသင္၏ၿငိမ္သက္ျခင္းသည္ ေယရႈခရစ္ အားျဖင့္သင္တုိ႔၏စိတ္ႏွလံုးတုိ႔ကို ေစာင္မလိမ့္မည္”ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။ AMEN..

||စုေပါင္းဆုေတာင္းျခင္းသည္ ပို၍တန္ခိုးရွိသလား ||

အဖြဲ႕လုိက္ စုေပါင္းဆုေတာင္းျခင္းသည္ အသင္းေတာ္၏ရွင္သန္ျခင္းတြင္ အေရးႀကီး ေသာအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ဒြန္တဲြသည္။ ေကာင္းေသာခံယူခ်က္ျဖစ္သည္။ တလံုးတ၀ျဖစ္ေစသည္။ မိတ္သာဟာရဖြဲ႕ေစသည္။ ကနဦးယံုၾကည္သူမ်ားသည္ တမန္ေတာ္မ်ား၊ မုန္႔ဖဲ့ျခင္း ႏွင့္အတူတကြဆုေတာင္းျခင္း မ်ား၏ခံယူခ်က္သင္ယူႏုိင္ရန္ ပံုမွန္ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကသည္ (တမန္ ၂း၄၂)။ ယံုၾကည္သူမ်ား အတူတကြဆုေတာင္းေသာအခ်ိန္တြင္ မ်ားစြာအက်ိဳးတက္ေရာက္မႈရွိသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္း၌စိတ္တလံုးတ၀ရွိသည္နည္းတူ အဖဲြ႕လုိက္စုေပါင္းဆုေတာင္းျခင္းက အသိအ မွတ္ျပဳေစကာစည္းလံုးမႈျဖစ္ေစသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ကယ္တင္ရွင္အရွင္သခင္ ကိုခ်ီးမြမ္းၿပီး၊ အျခားေသာေနရာမ်ားတြင္မေတြ႕ရေသာ မိတ္သာဟာရ၌ အတူတကြစိတ္တ လံုးတ၀စုရုးသည့္နည္းတူ အအယံုၾကည္သူမ်ားအေယာက္စီတုိင္း၌ ကိန္း၀ပ္ေသာ တူညီေသာသန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ႏွလံုးသားထဲတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားေပးခဲ့သည္။ အထီးက်န္ဘ၀ခံစားေနရေသာသူမ်ားႏွင့္ ၀န္ပိုး၀န္ထုတ္ထမ္းကာဘ၀ရုန္းကန္ေသာ သူမ်ားက ေက်းဇူးေတာ္ပလႅင္ေတာ္နားတြင္ အျခားသူမ်ားျပဳေသာဆုေတာင္းသံကိုသူတုိ႔ၾကား ေသာအခါ သူတုိ႔သည္ အလြန္အမင္းစိတ္ႏွစ္သိမ့္မႈရရွိၾကမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္အျခား သူမ်ားအတြက္ဆုေတာင္းေပးသည့္နည္းတူ သူတပါးအပၚ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိေစၿပီးအျခား သူမ်ားအတြက္စဥ္းစားေပးတတ္ေသာညာဥ္ျဖစ္ထြန္းေစသည္။ ထုိနည္းတူ၊ အဖြဲ႕လုိက္စုေပါင္း ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ပါ၀င္ေသာသူမ်ား၏ႏွလံုးသားထဲတြင္ရွိေသာအရာမ်ားထင္ရွားေစသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ႏွိမ့္ခ်ျခင္း (ယာကုပ္ ၄း၁၀)၊ သမၼာတရား (ဆာလံ ၁၄၅း၁၈)၊ နာခံျခင္း (၁ေယာ ၃း၂၁-၂၂)၊ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းျခင္း( ဖိလိပၸိ ၄း၆)ႏွင့္ ရဲရင့္မႈ (ေဟၿဗဲ ၄း၁၆) တုိ႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္ထံသုိ႔သြားရမည္ျဖစ္သည္။ ၀မ္းနည္းစရာတစ္ခုမွာ အဖြဲ႕လုိက္စုေပါင္းဆု ေတာင္းျခင္းသည္ စင္ျမင့္ေပၚမွဘုရားသခင္ထံ သို႔မေရာက္ေသာဆုေတာင္းျခင္း၊ ၾကားနာေသာသူမ်ားအတြက္သာဆုေတာင္းျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ႏုိင္သည္။ ရွင္မႆဲ ၅း၆-၈ ထဲတြင္ သခင္ေယရႈက ဤကဲ့သို႔ေသာအျပဳအမႈမ်ားအသံုးမျပဳရန္သတိေပးထားခဲ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဆုေတာင္းေသာအခါ အျခားသူမ်ားျမင္သာေသာေနရာ၊ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံႏွင့္ မတရားေသာအမႈအရာစိတ္ထားမ်ားျဖင့္ဆုမေတာင္းရေပ။ သို႔ေသာ္ မတရားေသာ အျပဳအမူမ်ားအသံုးျပဳျခင္းအားျဖင့္ စံုစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္းျဖစ္ေစႏုိင္ေသာအရာမ်ားေရွာင္ရွား ႏုိင္ရန္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏အခန္းထဲတြင္ တိတ္ဆိတ္စြာဆုေတာင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏လက္ေတာ္မ်ားလႈပ္ရွားျခင္းတြင္ တစ္ဦးတည္းဆုေတာင္းျခင္းထက္ လူအမ်ား ပူးေပါင္းဆုေတာင္းျခင္းက “ပို၍တန္ခိုး”ရွိသည္ဟု သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိ ေပ။ ထို႔ျပင္ ခရစ္ယာန္မ်ားစြာတုိ႔သည္ ဆုေတာင္းျခင္းကို “ဘုရားသခင္ထံမွေကာင္းခ်ီးခံစား ျခင္း”ျဖစ္သည္ဟု ယူဆတတ္ၾကသည္။ အဖြဲ႕လုိက္ဆုေတာင္းျခင္းသည္လည္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ လို ခ်င္ေသာအရာမ်ား ထပ္ခါတလဲလဲတင္ျပျခင္းျဖစ္သည္ဟုလည္းယံုၾကည္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ဆုေတာင္းျခင္းသည္ သန္႔ရွင္းေသာ၊ျပည့္စံုေသာ၊ ေျဖာင့္ မတ္ေသာကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဘုရားသခင္ရွိေသာေနရာတြင္ သူႏွင့္ရင္းႏွီးစြာစကားေျပာရန္အတြက္ စိတ္ ႏွလံုုးအၾကြင္းမဲ့သူရွိေသာေနရာသို႔တုိး၀င္ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူဖန္ဆင္းထားေသာသူမ်ား ေတာင္းေလွ်ာက္ေသာစကားသံမ်ားကိုနားေညာင္း
အေျဖေပးျခင္းသည္ ၾကြယ္၀ျခင္း (ဆာလံ ၂၇း၄၊ ၆၃း၁-၈)၊ အျပစ္ေနာင္တရျခင္း (ဆာလံ ၅၁၊ လုကာ ၁၈း၉-၁၄)၊ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာျခင္း (ဖိလိပၸိ ၄း၆၊ ေကာေလာသဲ ၁း၁၂) ႏွင့္ အျခားသူမ်ားအတြက္ ရိုးသားျဖဴစင္စြာ ကိုယ္စားျပဳ ဆုေတာင္းျခင္းမ်ား (၂သက္ ၁း၁၁၊ ၂း၁၆) ျဖစ္ေစတတ္သည္။ ထုိေၾကာင့္ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏အႀကံအစည္ေတာ္မ်ားအေကာင္အထည္ေဖာ္ ရန္ သူႏွင့္အတူပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လုိအင္ဆႏၵတစ္ခုတည္းေပးရန္ ေတာင္းဆိုျခင္းမဟုတ္ေပ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏အေျခအေနကို သိရွိၿပီး၊ “မိတ္ေဆြမေတာင္းေလွ်ာက္မီ သိရွိေသာဘုရားသခင္” (မႆဲ ၆း၈)ထံ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏လုိအပ္မႈမ်ားပံုအပ္ေသာအခါ 
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ဆုေတာင္းျခင္းမ်ားသည္ အျမင့္ဆံုးေသာေနရာသို႔ေရာက္ရွိပါလိမ့္မည္။ ထိုေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ႏွင့္အညီဆုေတာင္းျခင္းကို လူတစ္ေယာက္ကေတာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ အေယာက္တစ္ေထာင္ကေတာင္းသည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ကအၿမဲတမ္းနားေညာင္းသည္။ လူအမ်ားအဖြဲ႕လုိက္ဆုေတာင္းျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏လက္ေတာ္ပို၍လႈပ္ရွားေစ သည္ဟုမွားယြင္းစြာအဓိပၸါယ္ျပန္ဆိုျခင္း( ရွင္မႆဲ ၁၈း၁၉-၂၀)ကို မွားယြင္းစြာခံယူျခင္းျဖစ္ သည္။ “တဖန္ငါဆုိသည္ကား၊ ေျမႀကီးအေပၚမွာသင္တုိ႔တြင္ ႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ 
သေဘာ ခ်င္းတူ၍ဆုေတာင္းလွ်င္၊ ေတာင္းသမွ်ေသာဆုတုိ႔ကိုေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေတာ္မူေသာ
 ခမည္း ေတာ္သည္ ေပးေတာ္မူလတံ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ အၾကင္အရပ္၌လူႏွစ္ဦးသံုးဦးတုိ႔သည္ ငါ ၏နာမကိုေထာက္၍စည္းေ၀းၾက၏။ထိုအရပ္၌သူတုိ႔အလယ္မွာ ငါရွိသည္ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။” ဤ က်မ္းပိုဒ္မ်ားသည္ အျပစ္ျပဳသူမ်ားပါ၀င္ေသာအသင္းေတာ္စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းကိစၥမ်ားတြင္ လုိက္နာရမည့္အစီအစဥ္မ်ားကို ရည္ၫႊန္းေဖာ္ျပလုိျခင္းျဖစ္သည္။ သူတုိ႔သည္ တစ္စံုတစ္ခုကို စိတ္သေဘာထားညီညြတ္စြာေတာင္းေလွ်ာက္လွ်င္ သူတုိ႔သည္အျပစ္ဘယ္ေလာက္ဘဲရွိရွိ၊ ဘယ္ေလာက္ဘဲအအ၊ အသင္းေတာ္စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကိုဘယ္ေလာက္ဘဲခ်ိဳးေဖာက္ခ်ိဳး ေဖာက္ ဘုရားသခင္က သူတုိ႔၏ဆုေတာင္းခ်က္မ်ားခ်ေပးမည္ဟုဂတိေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း ၄င္းတုိ႔ကိုအနက္ဖြင့္ရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အထူးသျဖင့္ဘုရားသခင္၏အုပ္စိုးမႈျဖစ္ေသာ
အ ျခားက်မ္းပို္ဒ္မ်ားတြင္ ထိုသို႔ေသာဆုေတာင္းျခင္းမ်ိဳးကိုတားျမစ္ထားသည္။ 
၄င္းအျပင္၊ “ႏွစ္ဦးသံုးဦးတုိ႔စုရံုး”ဆုေတာင္းျခင္းျပဳေသာအခါ အံ့ၾသဖြယ္နိမိတ္လကၡဏာမ်ား ျဖစ္ထြန္းသည္ဟုယံုၾကည္ျခင္းက ကၽြနု္ပ္တုိ႔ဆုေတာင္းျခင္းသည္ သမၼာက်မ္းစာေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ မညီညြတ္သည္ကို ခ်က္ခ်င္းေဖာ္ျပထားသည္။ သခင္ေယရႈသည္ ႏွစ္ဦးသံုးဦးတို႔အတူတကြစု ရံုးေသာေနရာတြင္ ရွိသည္။ ထိုနည္းတူ၊ သူသည္ အျခားေသာသူမ်ားႏွင့္မိုင္ေပါင္း ေထာင္ေက်ာ္ေ၀းလံေသာေနရာတြင္ရွိေသာ လူတစ္ႏွင့္ႏွင့္လည္းအတူရွိသည္။ အဖြဲ႕လုိက္စုေပါင္းဆုေတာင္းျခင္းသည္ စည္းလံုးမႈကိုျဖစ္ေစေသာေၾကာင့္အေရးႀကီးသည္ (ေယာဟန္ ၁၇း၂၂-၂၃)။ ၄င္းသည္ ယံုၾကည္သူမ်ားအခ်င္းခ်င္း ခြန္အားေပးႏုိင္ေသာေသာ့ခ်က္လည္းျဖစ္သည္။ (၁သက္ ၅း၁၁)။ အခ်င္းခ်င္းေမတၱာတုိးပြါးေစ ၿပီးေကာင္းေသာ အရာမ်ားျပဳလုပ္ေစသည္ (ေဟာၿဗဲ ၁၀း၂၄)..AMEN..

|| အစာေရွာင္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သမၼာက်မ္းစာဖာ္ျပခ်က္ ||

ခရစ္ယန္မ်ား အစာေရွာင္ရန္သမၼာက်မ္းစာက ပညတ္မထားေပ။ ခရစ္ယန္မ်ား အစာေရွာင္ရန္ ဘုရားသခင္က မေတာင္းဆုိေပ။ ပညတ္ထားျခင္းလည္းမရွိေပ။ ထိုနည္းတူ သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ အစာေရွာင္ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာအရာ၊ သင့္ေတာ္ေသာအရာႏွင့္ အက်ိဳးရွိေသာအရာျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ တမန္ေတာ္၀တၳဳထဲတြင္ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ တစ္စံုတစ္ခု မဆံုးျဖတ္ခင္မွာအစာေရွာင့္ေလ့ရွိသည္ (တမန္ ၁၃း၂၊ ၁၄း၂၃)။ အစာေရွာင္ျခင္းႏွင့္ဆုေတာင္းျခင္းတုိ႔သည္ အၿမဲတမ္းဒြန္တြဲလ်က္ရွိသည္ (လုကာ ၂း၃၇၊ ၅း၃၃) အစာေရွာင္ျခင္းအဓိကေဖာ္ျပခ်က္သည္ စားစာရာမရွိ ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္အေစာေရွာင္ျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ေလာကအရာမ်ားကို လံုး၀ပေပ်ာက္ေစကာ ဘုရားသခင္ကိုသာအာရုံျပဳျခင္းျဖစ္ သည္။ အစာေရွာင္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္မိတ္သာဟာရျပဳႏုိင္ရန္အတြက္ ဘုရား သခင္အေပၚတြင္ျဖစ္ေစ၊ မိမိကိုယ္ကိုကုိယ္ျဖစ္ေစ ဆႏၵျပျခင္းနည္းလမ္းျဖစ္သည္။ အစာေရွာင္ျခင္းက အသစ္ေသာအျမင္ကိုေပး၍ဘုရားသခင္အေပၚတြင္မွီခိုအားထားရန္ တဖန္ႏႈိးေဆာ္ေပးသည္။ သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ အစာေရွာင္ျခင္းသည္ အစာမစားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္အစာ ေရွာင္ျခင္းနည္းလမ္းမ်ားစြာရွိသည္။ ခဏအတြင္စိတ္ထဲတြင္ ျဖစ္ေပၚေသာေလာကအရာ မ်ားထားခဲ့ကာ ဘုရားသခင္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းသည္ အစာေရွာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ (၁ေကာ ၇း၁-၅)။ အစာေရွာင္ေသာအခါ အစာေရွာင္ရမည့္အခ်ိန္ကို ကန္႔သတ္ထားရမည္ျဖစ္သည္။ ဘာမွ်မစားဘဲ အစာေရွာင္ရမည့္အခ်ိန္ကို တိုးခ်ဲ႕ျခင္းသည္ ခႏၶာကုိယ္ အတြက္အႏၱရာယ္ရွိသည္။ အစာေရွာင္ျခင္းသည္ ခႏၶာကုိယ္ၫႇဥ္းဆဲျခင္းမဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္ကို အာရံုျပဳျခင္းသာျဖစ္သည္။အစာေရွာင္ျခင္းကို “က်န္းမာေရး”အျဖစ္ မထင္မွတ္သင့္ေပ။ သမၼာက်မ္းစာတြင္ေဖာ္ျပထားေသာ အစာေရွာင္ျခင္းသည္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလွ်ာ့ခ်ရန္အတြက္မဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္ႏွင့္သာ၍ နက္နဲစြာမိတ္သာဟာရ ဖြဲ႕ရန္အတြက္သာျဖစ္သည္။ လူတုိင္းအစာေရွာင္ႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ လူအခ်ိဳ႕တုိ႔သည္ အစာေရွာင္ႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ။ (ဥပမာအားျဖင့္ ဆီးခ်ိဳေရာဂါရွိေသာသူမ်ား) လူတုိင္းသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ နီးကပ္စြာအသက္ရွင္ႏုိင္ရန္ေခတၱျဖစ္ပ်က္ေသာအရာမ်ား ထားခဲ့ႏိုင္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဤေလာကအရာမ်ားကို ဖယ္ထုတ္ႏုိင္ျခင္းအားျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ကို အာရံုစုိက္ရာတြင္ ပို၍ေအာင္ျမင္ေသာ သူမ်ားျဖစ္လာႏုိင္ပါသည္။ အစာေရွာင္ျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လုိအပ္ေသာ အရာမ်ားရရွိရန္အတြက္ ဘုရားသခင္ထံ ဆႏၵျပျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ အစာေရွာင္ျခင္းက ကၽြနု္ပ္တုိ႔ကိုေျပာင္းလဲေစႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ဘုရားသခင္ကို မေျပာင္းလဲေပးႏုိင္ပါ။ အစာေရွာင္ျခင္းက အျခားသူမ်ားထက္ ၀ိညာဥ္ေရးရာတြင္ပို၍ရင့္ က်က္သည္ကိုလည္းမဆိုလိုပါ။ အစာေရွာင္ျခင္းကို စိတ္၀ိညာဥ္ႏွိမ့္ခ်ျခင္းႏွင့္ေပ်ာ္ရႊင္ ေသာစိတ္ေနသေဘာထားအားျဖင့္ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ 
မႆဲ ၆း၁၆-၁၈ထဲတြင္ ဤသို႔ေဖာ္ျပထားပါသည္။ “သင္တုိ႔သည္အစာေရွာင္ျခင္း အက်င့္ကိုက်င့္ေသာအခါ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာသူတုိ႔နည္းတူ မ်က္ႏွာၫႈိးငယ္ျခင္းမရွိၾကႏွင့္။ ထိုသူတို႔သည္မိမိတုိ႔အစာ ေရွာင္သည္ကို လူအမ်ားေရွ႕မွာထင္ရွားေစျခင္းငွါ မိမိတုိ႔မ်က္ႏွာကို ဖ်က္တတ္ၾက၏။ ငါအမွန္ ဆိုသည္ကား၊ ထိုသူတုိ႔သည္မိမိတုိ႔အက်ိဳးကိုခံရၾက၏။ သင္သည္အစာေရွာင္ေသာအခါ အစာေရွာင္သည္ကို လူမ်ားတုိ႔ေရွ႕မွာ မထင္ရွားေစဘဲ၊ မထင္ရွားေသာအရပ္၌ ရွိေတာ္မူေသာ သင္တုိ႔အဘေရွ႕ေတာ္ ၌သာထင္ရွားေစျခင္းငွါ ေခါင္းကိုလိမ္းက်ံေလာ့။ မ်က္ႏွာကိုလည္းသစ္ ေလာ့။ မထင္ရွားေသာ အရာကိုျမင္ေတာ္မူေသာသင္တုိ႔အဘသည္ အက်ိဳးကိုထင္ရွားစြာေပး ေတာ္မူလတံ့။”

|| ၀ိညာဥ္ေရးရာႀကီးထြားျခင္းဟူသည္အဘယ္နည္း ||

 ၀ိညာဥ္ေရးရာႀကီးထြားျခင္းဟူသည္ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ႏွင့္ပို၍တူေအာင္ အစဥ္ဆက္မျပတ္ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ သခင္ေယရႈကိုယံုၾကည္ ေသာအခါ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္သည္ သခင္ေယရႈႏွင့္တူေအာင္စတင္ပံုသြင္းသည္။ ၀ိညာဥ္ေရးရာႀကီးထြားျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ၂ေပ ၁း၃-၈ထဲတြင္ အေကာင္းဆံုးေဖာ္ျပထား သည္။ ၄င္းက်မ္းပိုဒ္တြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေကာင္းမြန္စြာအသက္ရွင္ႏုိင္ရန္ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ “လုိအပ္သမွ်အရာအားလံုး”ရရွိသည္။ ထိုအရာသည္ လည္း ၀ိညာဥ္ေရးရာႀကီးထြားျခင္း၏ပန္းတုိင္ျဖစ္သည္။ “သူ၏အေၾကာင္းကိုကၽြႏု္ပ္တုိ႔သိရွိ” ရန္လုိအပ္ေၾကာင္းကို သတိခ်ပ္ေစလုိသည္။ ၄င္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လုိအပ္သမွ်ရရွိႏုိင္ေသာ ေသာ့ခ်က္ျဖစ္သည္။ သူ႕အေၾကာင္းကၽြႏု္ပ္တုိ႔သိရွိျခင္းပညာသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွ လာသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အတြက္အသိအမွတ္ျပဳျခင္းႏွင့္ႀကီးထြားျခင္းျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဂလာတိ ၅း၁၉-၂၃ ထဲတြင္ စာရင္းႏွစ္ခုရွိသည္။ အခန္းငယ္ ၁၉-၂၁ ထဲတြင္ “ဇာ တိအေသြးအသားလႈပ္ရွားမႈမ်ား”ကိုေတြ႕ရွိႏုိင္သည္။ ဤအရာမ်ားသည္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိ ရန္အတြက္ခရစ္ေတာ္ထံသို႔မလာမွီ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဘ၀ကိုုအသိအမွတ္ျပဳေပးေသာအရာမ်ားျဖစ္ ၾကသည္။ ဇာတိအေသြးသားလႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အျပစ္၀န္ခ်ရမည့္အရာ၊ ေနာင္တရမည့္အရာျဖစ္သည္။ ၄င္းကိုေအာင္ျမင္ေက်ာ္လႊားႏုိင္ရန္ဘုရားသခင္ထံအကူ အညီေတာင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္၀ိညာဥ္ေရးရာတြင္တုိးတက္ႀကီးထြားလွ်င္ “ဇာတိအေသြးအသားလႈပ္ရွားမႈမ်ား”တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့နည္းလာေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အသက္တာတြင္သက္ေသထူရမည္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယစာရင္းသည္“၀ိညာဥ္အသီး”ျဖစ္ သည္ (အခန္းငယ္ ၂၂-၂၃)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ကယ္တင္ ျခင္း ရရွိေၾကာင္းအသက္တာအားျဖင့္ေဖာ္ျပရမည့္အရာျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္သူတစ္ဦး၏အသက္ တာတြင္ ၀ိညာဥ္ေတာ္အသီးမ်ားကိုထုတ္လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ ၀ိညာဥ္ေရးရာႀကီးထြားျခင္းကို သက္ေသျပရမည္ျဖစ္သည္။ ကယ္တင္ျခင္းေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ ၀ိညာဥ္ေရးရာႀကီးထြားျခင္းအစျပဳ လာပါသည္။ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ထဲတြင္က်ိန္း၀ပ္သည္ (ေယာဟန္ ၁၄း၁၆-၁၇)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္အသစ္ေသာဖန္ဆင္းျခင္းခံရသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ (၂ေကာ ၅း၁၇)။ ဘ၀ေဟာင္းကိုအသစ္ျဖင့္အစားထိုးသည္ (ေရာမ ၆-၇)။ ၀ိညာဥ္ေရးရာႀကီးထြား ျခင္းသည္ အခ်ိန္ေစာင့္ရမည့္ျဖစ္စဥ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ ေတာ္ေလ့လာျခင္းႏွင့္ အသံုးခ်ျခင္းေပၚတြင္မူတည္သည္။ (၂တိ ၃း၁၆-၁၇) ၀ိညာဥ္ေတာ္ ထဲတြင္ေလွ်ာက္ လွမ္းမႈေပၚတြင္လည္းမူတည္သည္ (ဂလာတိ ၅း၁၆-၁၇)။ ၀ိညာဥ္ေရးရာတုိးတက္ျခင္းကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ရွာေဖြေသာအခါ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ အတုိင္းႀကီးထြားရန္ ဘုရားသခင္ထံညာဥ္ပညာေတာင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ညာဏ္ပညာႀကီးထြားရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္အေၾကာင္းမ်ားမ်ားသိရွိရန္ ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အား ၀ိညာဥ္ေရးရာႀကီးထြားရန္ အလိုေတာ္ရွိသည္။ ၀ိညာဥ္ေရးရာႀကီးထြားႏုိင္ရန္ ကၽြႏု္ပ္တို႔လုိအပ္ေသာအရာမ်ား ဘုရားသခင္က ေပးခဲ့သည္။ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္အကူအညီျဖင့္၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အျပစ္တရာကိုေအာင္ျမင္ေက်ာ္လႊားႏုိင္ၿပီး၊ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ႏွင့္ပို၍ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တူလာနိုင္မည္ျဖစ္သည္။

|| ကၽြႏု္ပ္ကို ဆန္႔က်င္သူအား မည္ကဲ့သို႔ခြင့္လႊတ္ႏုိင္မည္နည္း ||

လူတုိင္းသည္ မွားႏုိင္သည္။ လူေတြကိုဆန္႔က်င္ႏုိင္သည္။ အျပစ္လည္းျပဳနုိင္ သည္။ ထိုသို႔ေသာ္ ဆန္႔က်င္မႈမ်ားျဖစ္လာေသာအခါ ခရစ္ယန္မ်ားက မည္ကဲ့သို႔တံု႔ျပန္ ရၾကမည္နည္း။ သမၼာက်မ္းစာအရ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ခြင့္လႊတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ဧဖက္ ၄း၃၂ ထဲ တြင္ “အခ်င္းခ်င္းေက်းဇူးျပဳျခင္း၊ သနားစံုမက္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ခရစ္ေတာ္ေၾကာင့္ သင္တုိ႔၏အျပစ္ကိုလႊတ္ေတာ္မူသကဲ့သို႔အခ်င္းခ်င္းအျပစ္လႊတ္ျခင္းရွိၾကေလာ့”ဟုေဖာ္ျပ ထားသည္။ ထိုနည္းတူ၊ ေကာေလာသဲ ၃း၁၃ ထဲတြင္ “တေယာက္၌တေယာက္အျပစ္တင္ စရာအခြင့္ရွိလွ်င္ အခ်င္းခ်င္းသည္းခံ၍အျပစ္ကိုလႊတ္ၾကေလာ့။ ခရစ္ေတာ္သည္သင္တုိ႔၏ အျပစ္ကိုလႊတ္ေတာ္မူသကဲ့သို႔၊ ထိုနည္းတူျပဳၾကေလာ့” ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။ အဓိကေဖာ္ ျပလိုေသာအခ်က္သည္ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကိုခြင့္လႊတ္သည့္နည္းတူ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္းခြင့္လႊတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္အဘယ္ေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္ ရမည္နည္း။အေၾကာင္းမွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံခဲ့ရၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ခရစ္ယန္မဟုတ္ေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကသူတုိ႔ကိုခြင့္မလႊတ္ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ သူတို႔မွာအျခားသူမ်ားကိုခြင့္လႊတ္ႏုိင္ေသာတန္ခိုးႏွင့္ဆႏၵမရွိၾကေပ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အေပၚျပစ္မွားေသာသူမ်ားသည္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲျခင္းႏွင့္ေနာင္တတ ရားျဖင့္လာေသာအခါ သူတုိ႔ကိုခြင့္လႊတ္ရန္လြယ္ကူသည္။ သမၼာက်မ္းစာက ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အေပၚျပစ္မွားေသာသူမ်ားကို အေျခအေနေပၚမၾကည့္ဘဲခြင့္လႊတ္ရန္ ေျပာထားသည္။ ခြင့္လႊတ္ျခင္းမရွိေသာလူတစ္ဦးသည္ ခါးသီးမႈ၊ နာက်င္မႈႏွင့္အမ်က္ေဒါသမ်ားကိုျပသ ေနလွ်င္ ထိုသူတုိ႔စစ္မွန္ေသာခရစ္ယာန္လကၡဏာကိုထင္ရွားေစႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ။ ပဌနာ ေတာ္ထဲတြင္ သူတပါးသည္ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကိုျပစ္မွားေသာအျပစ္မ်ားကို အကၽြႏု္ပ္သည္လႊတ္ ကဲ့သို႔အကၽြႏု္ပ္အျပစ္မ်ားခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါဟု ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေတာင္းေလွ်ာက္ၾကသည္ (မႆဲ ၆း၁၂)။ သခင္ေယရႈက မႆဲ ၆း၁၄-၁၅ ထဲတြင္ ဤသို႔ေဖာ္ျပထားပါသည္။ “သင္တုိ႔သည္ သူတပါးတုိ႔၏အျပစ္ကိုလႊတ္လွ်င္၊ ေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေတာ္မူေသာသင္တုိ႔အဘသည္ သင္တုိ႔အျပစ္ကိုလႊတ္ေတာ္မူမည္။ သင္တုိ႔သည္သူတပါးတုိ႔၏အျပစ္ကိုမလႊတ္လွ်င္၊ သင္တုိ႔အဘသည္သင္တုိ႔၏အျပစ္ကို လႊတ္ေတာ္မမူ”ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။ မႆဲ ၆း၁၄-၁၅ ထဲတြင္ ေဖာ္ျပခ်က္အရ အျခားေသာသူမ်ားကိုခြင့္မလႊတ္တတ္ေသာသူသည္ သတုိ႔ကိုယ္တုိင္ကဘုရားသခင္၏ခြင့္လႊတ္ျခင္းမရေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ကိုထင္ရွား လ်က္ရွိသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏အမိန္႔ေတာ္ကိုနာခံျခင္းမရွိေသာအခါတုိင္းတြင္ သူ႔ကိုျပစ္မွားျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ လူတစ္ဦးေပၚတြင္အျပစ္ျပဳေသာအခါတုိင္းတြင္ သူတုိ႔အေပၚ၌သာအျပစ္ျပဳျခင္းမဟုတ္ဘဲဘုရားသခင္ေပၚတြင္
လည္းအျပစ္ျပဳျခင္းျဖစ္ သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏အျပစ္အားလံုးကိုဘုရားသခင္ကခြင့္လႊတ္သည့္
အေၾကာင္းကိုကၽြနု္ပ္တုိ႔ စဥ္းစားေသာအခါ ထိုေက်းဇူးတရားကိုအျခားသူမ်ားအေပၚမျပဳဘဲေနျခင္းသည္တရားေသာ အမႈမဟုတ္သည္ကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သိရွိနားလည္ၾကသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေပၚတြင္ လူေတြျပဳေသာ အျပစ္ထက္ဘုရားသခင္အေပၚကၽြႏု္ပ္တုိ႔ျပဳေသာအျပစ္ကပို၍ႀကီးမားသည္။ ဘုရာသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႀကီးမားေသာအျပစ္မ်ားကိုခြင့္လႊတ္လွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အေပၚအနည္းငယ္သာျပစ္မွား ေသာသူမ်ားကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အဘယ္ေၾကာင့္ခြင့္မလႊတႏုိင္ဘဲေနရမည္နည္း။ ဤအေၾကာင္း ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မႆဲ ၁၈း၂၃-၃၅ ထဲတြင္သခင္ေယရႈေဖာ္ျပထားေသာပံုဥပမာသည္ အလြန္ေကာင္းေသာဥပမာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုတုိ႔သည္ဘုရားသခင္ထံလာေသာအခါ ဘုရားသခင္က ခြင့္လႊတ္ေပးသဘ္ (၁ေယာ ၁း၉)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ လူေတြအေပၚအကန္႔ အသတ္မရွိခြင့္လႊတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ခြင့္လႊတ္ျခင္း တရား သည္ အကန္႔အသတ္မရိွေပ (လုကာ ၁၇း၃-၄)

|| ဘုရားသခင္၏ အသံေတာ္ကို မည္ကဲ့သို႔သိရွိမည္နည္း ||

ဤေမးခြန္းကို အေရးအတြက္ႏုိင္ေသာ သူမ်ားကအခ်ိန္တုိင္းေမးေနေသာေမးခြန္းျဖစ္သည္။ 
ရွေမြလသည္ ဘုရားသခင္၏ အသံေတာ္ကိုၾကားေသာ္လည္း ဧလိညႊန္ၾကားသည့္အ ခ်ိန္မွာပဲ ဘုရားသခင္၏အသံေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုအသိအမွတ္ျပဳခဲ့သည္ (၁ဓမၼ ၃း၁-၁၀)။ ဂိေဒါင္သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ ခႏၶာကိုယ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ရရွိခဲ့သည္။ သူၾကားေသာအသံသူက သံသယရွိေသာေၾကာင့္ အံ့ၾသဖြယ္နိမိတ္ လကၡဏာကိုေတာင္းခဲ့ သည္။ တစ္ႀကိမ္တည္းမဟုတ္၊ သံုးႀကိမ္အထိေတာင္းခဲ့သည္ (တရားသူႀကီး ၆း၁၇-၂၂၊ ၃၆-၄၀)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏အသံေတာ္ကိုၾကားေသာအခါ သူေျပာဆုိေသာအသံေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ မည္ကဲ့သို႔သိရွိႏုိင္မည္နည္း။ ပထမအေနျဖင့္၊ ဂိေဒါင္ႏွင့္ရွေမြလတုိ႔အရွိေသာအရာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔မွာရွိသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔မွာ ေလ့လာရန္၊ အာရံုျပဳရန္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ သမၼာက်မ္းစာရွိသည္။ “ထိုက်မ္းစာရွိသမွ်တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္မႈတ္သြင္းေတာ္မူေသာ အားျဖင့္ျဖစ္၍၊ ဘုရားသခင္၏ လူသည္စံုလင္ေသာသူ၊ ေကာင္းေသာအမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကိုျပဳစုျခင္းအလိုငွါ ျပင္ဆင္ေသာသူျဖစ္မည္အေၾကာင္း၊ ၾသ၀ါဒေပးျခင္း၊ အျပစ္ကိုေဖာ္ျပျခင္း၊ ေျဖာင့္မတ္စြာ ျပဳျပင္ျခင္း၊ တရားကိုသြန္သင္ျခင္းေက်းဇူးမ်ားကိုျပဳတတ္၏။” (၂တိ ၃း၁၆-၁၇) တစံုတခု အေၾကာင္းအရာ (သို႔) ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဘ၀အတြက္ ေမးခြန္းမ်ားထုတ္ေသာအခါ သမၼာက်မ္းစာ ကမည္ကဲ့သို႔ေဖာ္ျပထားသည္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ေလ့လာသင့္ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အား သူသြန္သင္ခဲ့ေသာအရာ (သို႔) သူ၏စကားေတာ္ထဲတြင္သူဂတိျပဳခဲ့ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ဆက္က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာလမ္းသို႔ဦးေဆာင္ျခင္းမရွိေပ။ (တိတု ၁း၂) ဒုတိယအေနျဖင့္၊ ဘုရားသခင္၏အသံေတာ္ၾကားႏုိင္ရန္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ထိုအသံ ေတာ္ကိုအသိအမွတ္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈက “ငါ့သိုးတုိ႔သည္ ငါ့စကားသံကိုနား ေထာင္၍ငါ့ေနာက္သို႔လုိက္ၾက၏။ထိုသိုးတုိ႔ကိုငါသိ၏” (ေယာဟန္ ၁၀း၂၇) ဟုေဖာ္ျပထား ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏အသံေတာ္ၾကားေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ပိုင္ဆုိင္ေသာသူ မ်ား၊ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ကိုယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ သူ၏ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ ျခင္းရရွိေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။ဤသိုးတုိ႔သည္ သူ၏အသံေတာ္ကိုၾကားကာ သိရွိေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ သူတုိ႔က သူ႕ကို သူတုိ႔၏သိုးထိန္အျဖစ္သိရွိ ကာသူတုိ႔အသံကိုလည္းသိၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္၏အသံ ေတာ္ကိုၾကားလိုလွ်င္ သူပုိင္ဆုိင္ေသာသူမ်ားျဖစ္ရမည္ျဖစ္သည္။ တတိယအေနျဖင့္၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဆုေတာင္းျခင္း၊ က်မ္းစာေလ့လာျခင္းႏွင့္ သူ၏ႏႈတ္ ကပတ္ေတာ္ကို အာရံုျပဳရန္တိတ္ဆိတ္ခ်ိန္ကို ယူေသာအခါ သူ၏အသံေတာ္ၾကားၾက သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တုိ႔ႏွင့္ရင္းႏွီးစြာအခ်ိန္ယူေလေလ သူ၏ အသံေတာ္ကိုသိရွိရန္ႏွင့္ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဘ၀အတြက္ သူ၏လမ္းျပပို႔ေဆာင္ျခင္းမ်ားကိုသိ ရွိရန္လြယ္ကူေလေလျဖစ္သည္။ ဘဏ္တစ္ခုတြင္ ၀န္ထမ္းလုပ္မည့္လူမ်ားသည္ ေငြအတု အစစ္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ခြဲျခားႏုိင္ရန္ သင္တန္းတက္ရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာေငြအတုမ်ားကို ေကာင္း မြန္စြာခဲြျခားႏုိင္မည္ျဖစ္ သည္။ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ျခင္းရွိလွ်င္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားစကားေျပာ ေသာအခါတြင္ျဖစ္ေစ လမ္းျပေသာအခါ တြင္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္၏အသံေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြနု္ပ္တုိ႔ေကာင္းမြန္စြာသိရွိႏုိင္ၾက မည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားစကားေျပာ မွသာလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ သမၼာတရားကိုသိရွိႏုိင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က
စကား ေျပာေသာအခါ သူ၏စကားေတာ္အားျဖင့္အဓိကစကားေျပာေလ့ရွိသည္။ 
တခါတရံ ကၽြႏု္ပ္တို႔စိတ္ႏွလံုးသားမ်ားထဲတြင္ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ပတ္၀န္းက်င္အားျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ အျခားေသာလူေတြမ်ားအားျဖင့္ျဖစ္ေစ စကားေျပာတတ္ပါ သည္။ကၽြႏု္္ပ္တို႔သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သမၼာတရားကိုၾကားျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္၏အသိေတာ္ကိုသိရွိႏုိင္မည္ျဖစ္သည္