“ဘုရားသခင္က ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ၿခံထဲတြင္ ဥပုဒ္ေန႕ကို ထူေထာင္ထားပါသည္” ဟု အဆိုရွိသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထြက္- ၂၀း၁၁ ထဲတြင္
ဥပုဒ္ေန႕ႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္းတုိ႕၏ ဆက္ႏြယ္မႈ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ခုနစ္ရက္ေျမာက ္ေသာေန႕ (ကမၻာဦး- ၂း၃)တြင္ ဘုရားသခင္၏ အနားယူျခင္းသည္ လာမည္. အနာဂတ္ ကာလတြင္ ဥပုဒ္ေန႕
ေစာင့္ထိန္းရန္ ပံုေဖာ္လုိျခငး္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဣသေရလလူမ်ိဳး
မ်ားသည္ ဧဂ်စ္ျပည္မွမထြက္ခြါသြားမွီ ဥပုဒ္ေန႕ဟူ၍
မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ က်မ္းပိုဒ္မေတြ႕ရေပ။
အာဒံေခတ္ မွ ေမာေရွာေခတ္အထိ ဥပုဒ္ေစာင့္ထိန္းျခင္း အရိပ္အေယာင္မေတြ႕ရႏုိင္ေပ။ ဥပုဒ္ေန႕ေစာင့္ထိန္းျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဣသေရလလူမ်ိဳးၾကားတြင္ အထူးအမွတ္အသားျဖစ္သည္ ဟု သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။ “သို႕ျဖစ္၍ ဣသေရလအမ်ိဳးသားအစဥ္ အဆက္တို႕သည္၊ ထာ၀ရပဋိညာဥ္ျဖစ္ေစျခင္းငွါ၊ ဥပုသ္ ေန႕ရက္ အစဥ္အတုိင္း ဥပုသ္ေစာင့္ရၾကမည္။ ထိုသို႕ေစာင့္လွ်င္၊ ငါႏွင့္ဣသေရလအမ်ိဳးသားစပ္ၾကား၌ ထာ၀ရ လကၡဏာ သက္ေသျဖစ္လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာ၀ရဘုရားသည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ႏွင့္ေျမႀကီးကို၊ ေျခာက္ရက္တြင္ ဖန္ဆင္း၍၊ သတၱမ ေန႕ရက္၌ ၿငိမ္၀ပ္စြာေနလ်က္ အားျဖည့္ေဖာ္မူသည္ဟု ေမာေရွအားမိန္႕ေတာ္မူ၏”
(ထြက္ေျမာက္ ၃၁း ၁၆-၁၇)။ တရားေဟာရာက်မ္း အခန္းႀကီး ၅
ထဲတြင္ ေမာေရွက ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ိဳး ဆက္သစ္မ်ားအတြက္ ပညတ္ ေတာ္ဆယ္ခုထဲတြင္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားပါသည္။ အခန္းငယ္ ၁၂-၁၄ ထဲတြင္ ဥပုသ္ေန႕ေစာင့္ထိန္းရန္ အ မိန္႕ထုတ္ျပန္ၿပီးေနာက္ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ဥပုသ္ေစာင့္ရန္ အမိန္႕ေပးထားျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ “သင္သည္ အဲဂုတၱဳျပည္၌ ကၽြန္ခံေၾကာင္းကို၄င္း၊ သင္၏ ဘုရားသခင္ထာ၀ရဘုရား သည္ အားႀကီးေသာလက္႐ံုးေတာ္ကိုဆန္႕၍၊ ထုိျပည္မွ သင့္ကို ႏႈတ္ေဆာင္ေတာ္မူေၾကာင္းကိုေအာက္ေမ့ ေလာ့။ ထိုအေၾကာင္း ေၾကာင့္၊ သင္သည္ ဥပုသ္ေန႕ကို ေစာင့္ရမည္ဟု သင္၏ဘုရားသခင္ထာ၀ရဘုရားမွာ ထားေတာ္မူ၏” (တရားေဟာ ၅း၁၅)။ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ဘုရားသခင္က ဥပုသ္ေန႕ေပးအပ္ျခင္းသည္ ဖန္ဆင္းျခင္းအေၾကာင္းကို သတိရေစရန္အတြက္ မဟုတ္ေပ။ သို႕ေသာ္ ဘုရားသခင္က သူတုိ႕ကၽြန္ခံရာ အဲဂုတၱဳျပည္မွကယ္တင္ျခင္း ကို သတိရေစရန္ အတြက္ ဥပုသ္ေန႕ေပးအပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဥပုသ္ေန႕ေစာင့္ ထိန္းျခင္းအတြက္ ေတာင္း ဆိုမႈမ်ားကို သတိရပါ။ ဥပုသ္ေစာင့္ထိန္းေသာသူတစ္ဦးသည္ ဥပုသ္ေန႕တြင္ အိမ္အျပင္သို႕မထြက္ရေပ (ထြက္ေျမာက္၊ ၁၆း၂၉)။ သူသည္ မီးေမႊးခြင့္မရေပ (ထြက္ေျမာက္ ၃၅း၃)။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုလည္း အလုပ္လုပ္ခိုင္းခြင့္မရွိေပ ( တရားေဟာ ၅း၁၄)။ ဥပုသ္ေန႕ခ်ိဳးေဖာက္ေသာသူသည္ အေသသတ္ျခင္းခံရ မည္
(ထြက္ေျမာက္ ၃၁း၁၅၊ ေတာလည္ ၁၅း၃၂-၃၅)။
ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဓမၼသစ္က်မ္းစာထဲတြင္
အေရးႀကီးေသာ အခ်က္ေလးခုတုိ႕ျဖင့္ေဖာ္ျပထားပါ သည္။
၁။ ခရစ္ေတာ္ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ တနဂၤေႏြေန႕၌သာ
လူမ်ားထံ သူသည္ ထေျမာက္ ေၾကာင္းထင္ရွားခဲ့သည္
(မႆဲ ၂၈း၁၊ ၉၊ ၁၀၊ မာကု ၁၆း၉၊ လုကာ ၂၄း၁၊ ၁၃၊ ၁၅၊
ေယာဟန္ ၂၀း၁၉၊ ၂၆)။
၂။ တမန္ေတာ္၀တၳဳမွ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထိတုိင္ ဥပုသ္ေန႕ကို
ေဖာ္ျပေသာအခါ ယုဒလူမ်ိဳးမ်ားထံ ဧ၀ံေဂ လိေ၀ငွေသာေန႕အျဖစ္အသံုးျပဳထားကာ၊ တရားဇရပ္တြင္
အသံုးျပဳထားသည္ကို ေတြ႕ရွိႏုိင္သည္ ( တမန္ ၁၃-၁၈)။ ေပါလုက “ယုဒလူတုိ႕ရျခင္းအလုိငွါ ယုဒလူတုိ႕၌ယုဒလူကဲ့သို႕ျဖစ္၏” (၁ေကာ ၉း၂၀) ဟု ေဖာ္ျပ ထားပါသည္။ ေပါလုသည္ တရားဇရပ္တြင္ မိတ္သာဟာရဖြဲ႕ရန္ႏွင့္ သန္႕ရွင္းသူမ်ားအားေပးကူညီရန္ မသြား ခဲ့ေပ။ သို႕ေသာ္ ကယ္တင္ျခင္း မရေသးေသာသူမ်ားကို ကယ္တင္ရန္ သြားခဲ့သည္။
၃။ ေပါလုက “ယခုမွစ၍ တပါးအမ်ိဳးသားမ်ားထံငါသြားမည္”
(တမန္ ၁၈း၆) ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။
ဥပုသ္ေန႕အေၾကာင္း ကို ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိေပ။
၄။ ဓမၼသစ္က်မ္းထဲတြင္ ဥပုသ္ေန႕ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းအတြက္
အႀကံျပဳမည့္အ စား ထိုေန႕တြင္ ကယ္တင္ျခင္းအေၾကာင္းေ၀ငွရန္ တုိက္တြန္းထားပါသည္။ (ေကာေလာသဲ ၂း၁၆ ထဲတြင္ ေတြ႕ရွိသည့္အတုိင္း အထက္၌ေဖာ္ျပထားေသာ အခ်က္ ၃ ခုတုိ႕မပါ၀င္ေပ)။
အထက္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ အခ်က္၄ ခုတုိ႕ကိုၾကည့္လွ်င္
ဓမၼသစ္ယံုၾကည္သူ မ်ားသည္ ဥပုသ္ေန႕ေစာင့္ ထိန္းရမည္ဟူေသာ
တာ၀န္မရွိေပ။ တနဂၤေႏြေန႕သည္ “ခရစ္ယန္မ်ား၏ဥပုသ္ေန႕” ျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ ျခင္းသည္လည္း သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ညီၫြတ္မႈမရွိေပ။ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္တုိင္း ရွင္ေပါလုသည္ တပါး အမ်ိဳးသားမ်ားထံ သာသနာလုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရန္ အစျပဳလာေသာအခါ
ဥပုသ္ေန႕အေၾကာင္းကို တစ္ႀကိမ္တည္းေဖာ္ျပထားပါသည္။
“ထိုေၾကာင့္၊ စားေသာက္ျခင္းအမႈ၊ ပြဲေန႕၊ လဆန္းေန႕၊ ဥပုသ္ေန႕တုိ႕ကို ေစာင့္ျခင္းအမႈတြင္ သင္တုိ႕ကို အဘယ္သူမွ်မစစ္ေၾကာမစီရင္ေစႏွင့္။ ထိုအရာတုိ႕သည္ ေနာက္ျဖစ္ လတံ့ေသာအရာတုိ႕၏အရိပ္ျဖစ္ၾက၏။
ကိုယ္မူကား ခရစ္ေတာ္၏ ကုိယ္ျဖစ္၏” (ေကာေလာသဲ ၂း၁၆-၁၇)။
ခရစ္ေတာ္သည္ လက္၀ါးကပ္တုိင္ေပၚတြင္ အေသခံ၍ “ငါတုိ႕ႏွင့္ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ၀ိနည္းအထံုးအ ဖြဲ႕ႏွင့္ စပ္ဆုိင္ေသာလက္မွမွတ္ကိုေခ်” (ေကာေလာသဲ ၂း၁၄)
ေသာအခါ သူက ယုဒလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္စပ္ဆုိင္ ေသာ
ဥပုဒ္ေန႕ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ခံယူခ်က္မ်ားကို ဓမၼသစ္က်မ္းထဲတြင္ ေနရာ
အႏွံ႕အျပား၌ ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါ သည္။ “ေန႕ရက္တရက္တရက္သာ၍
ျမတ္သည္ဟူ လူအခ်ိဳ႕ထင္တတ္၏။ လူအခ်ိဳ႕မထင္။ လူတုိင္းမိမိစိတ္တေဘာက်ပါေစ။ ေန႕ရက္ ကိုေစာင့္ေသာသူသည္ သခင္ဘုရားကိုေထာက္၍ေစာင့္၏။ ေန႕ရက္ကိုမေစာင့္ေသာသူသည္လည္း၊
သခင္ ဘုရားကို ေထာက္၍မေစာင့္ဘဲေန၏။ စားေသာသူသည္ သခင္ဘုရားကို ေထာက္ေသာ စိတ္ႏွင့္စား၍ ေက်း ဇူးေတာ္ရွိသည္ဟု ၀န္ခံ၏။
မစားေသာသူ သည္လည္း၊ သခင္ဘုရားကို ေထာက္ေသာစိတ္ႏွင့္
မစားဘဲေန၍၊ ေက်းဇူးေတာ္ရွိ သည္ဟု၀န္ခံ၏” (ေရာမ ၁၄း၅-၆)။
“ယခုမူကား၊ သင္တုိ႕သည္ ဘုရားသခင္ကို သိၿပီးမွဟူ၍ မဆို၊ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႕ကိုသိေတာ္မူၿပီးမွ၊ ခ်မ္းသာ မေပးႏုိင္ေသာ တရားႏုဘက္သို႕ အဘယ္ ေၾကာင့္တဖန္ေျပာင္း လဲၾကသနည္း။ ထိုေလာကီတရား၌ တဖန္ကၽြန္ခံျခင္းငွါ၊ အလိုရွိၾကၿပီတကား။ ႏွစ္၊ လ၊ ေန႕ရက္၊ အခ်ိန္ကာလမ်ားကို ေစာင့္ၾကၿပီတကား” (ေကာေလာသဲ ၄း၉-၁၀)။ သို႕ေသာ္အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက Constantine က ေအဒီ ၃၂၁ ခုႏွစ္တြင္ ဥပုသ္ေန႕ကို စေနေန႕မွ တနဂၤေႏြ ေန႕သို႕ “ေျပာင္းလဲ” ခ့ဲသည္ဟု ယံုၾကည္ေျပာဆုိၾကသည္။ ကနဦးယံုၾကည္သူမ်ားသည္
မည္သည့္ေန႕ရက္ တြင္ ၀တ္ျပဳစည္းေ၀းၾကသနည္း။
ကနဦးယံုၾကည္သူမ်ားသည္ စေနေန႕တြင္ ၀တ္ျပဳကုိးကြယ္ျခင္း(သို႕)
မိတ္သာဟာရ ဖြဲ႕ျခင္းရွိသည္ဟု သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိေပ။ သို႕ေသာ္ သူတို႕သည္ တနလၤာေန႕တြင္ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ထားၾကေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာ ထဲတြင္ ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။
ဥပမာအားျဖင့္၊ တမန္ ၂၀း၇ ထဲတြင္ “ခုနစ္ရက္တြင္
ပဌမ ေန႕ရက္၌ မုန္႕ဖဲ့ျခင္းငွါစည္းေ၀းၾကသည္” ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။
၁ေကာ ၁၆း၂ ထဲတြင္ ရွင္ေပါလုက ယံုၾကည္သူမ်ားကို ဤသို႕တုိက္တြန္းထားပါသည္။ “ငါေရာက္လာေသာ အခါ လွဴဒါန္း၍ စုထားစရာမရွိေစျခင္းငွါ၊ ခုနစ္ရက္တြင္ ပဌမေန႕ရက္၌ အသီးအသီးေကာင္းစားသည့္အ တုိင္း၊ မိမိတို႕ဥစၥာတဘို႕ကို ထုိတ္၍စုထားၾကေလာ့။” ၂ေကာ ၉း၁၂ ထဲတြင္ အလွဴေတာ္ေငြမ်ားကို “၀တ္ ျပဳကုိးကြယ္ျခင္း” ေကာက္ခံထားသည္ဟု ေပါလုကေဖာ္ျပထားေသာေၾကာင့္ ထိုေကာက္ ခံထားေသာအလွဴ ေငြမ်ားသည္ တနဂၤေႏြေန႕ ယံုၾကည္သူ မ်ားစု႐ံုး ေသာအခါ ေကာက္ခံေၾကာင္းကို ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။ သမိုင္း အရ ခရစ္ယာန္ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ တနဂၤေႏြေန႕၊ စေနေန႕မဟုတ္ တြင္ စည္းေ၀း ၀တ္ျပဳခဲ့ၾကသည္။ ၄င္း သည္ တစ္ရာစုကတည္းက အသံုးျပဳ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပုသ္ေန႕သည္ ယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္မဟုတ္၊ ဣသေရလလူမ်ိဳး မ်ားအတြက္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပုသ္ေန႕သည္ စေနေန႕ျဖစ္သည္။
တနဂၤေႏြေန႕ မဟုတ္ေပ။ ေျပာင္းလဲမႈမရွိေပ။
သို႕ေသာ္ ဥပုသ္ေစာင့္ထိန္းျခင္းသည္ ဓမၼေဟာင္း ဥပေဒျဖစ္သည္။
ခရစ္ယာန္မ်ားသည္ ဥပေဒခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမွ လႊတ္ ေျမာက္ခဲ့ပါသည္
(ဂလာ ၄း၁-၂၆၊ ေရာမ ၆း၁၄)။ ခရစ္ယာန္မ်ား ဥပုသ္ေန႕-စေနေန႕ (သို႕) တနဂၤေႏြေန႕ ကို ေစာင့္ထိန္းရန္ ေစခုိင္းျခင္းမရွိေပ။ ရက္သတၱပတ္၏ပထမေန႕ရက္၊ ဘုရားသခင္၏ေန႕
(ဗ်ာဒိတ္ ၁း၁၀) သည္ ေသျခင္းမွထေျမာက္ေသာ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ အတူ အသစ္ေသာဖန္ဆင္းျခင္းခံေသာ သူမ်ားက ပဲြလမ္း သဘက္က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ကၽြနု္ပ္တုိ႕သည္ ေမာေရွ၏ပညတ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းကို
လိုက္နာ က်င့္သံုးရန္ တာ၀န္မရွိေပ။ သို႕ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တို႕သည္ ေသျခင္းမွထေျမာက္ ေသာခရစ္ေတာ္ကို အေစခံျခင္း ျခင္းသူ႕ေနာက္သို႕လုိက္ရန္ျဖစ္သည္။
တမန ္ေတာ္ ရွင္ေပါလုက ယံုၾကည္သူအေယာက္စီတုိင္းအား
ဘုရားသခင္အေစကို ခံမည္ေလာ (သို႕) ဥပုသ္ေန႕ကို
ေစာင့္ထိန္းျခင္းျဖစ္ေသာ အနားယူရမည္ေလာ ဟူ၍ေရြးခ်ယ္ႏုိင္
သည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ “ေန႕ရက္တရက္ထက္ တရက္
သာ၍ျမတ္သည္ဟု လူအခ်ိဳ႕ထင္တတ္၏။ လူအခ်ိဳ႕မထင္။ လူတုိင္းမိမိစိတ္သေဘာက်ပါေစ” (ေရာမ ၁၄း၅)
ကၽြႏု္ပ္တုိ႕သည္ စေနေန႕(သို႕) တနဂၤေႏြ ေန႕မ်ား၌သာ
ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရန္အတြက္မဟုတ္ဘဲ ေန႕စဥ္ေန႕တုိင္းကိုးကြယ္ရမည္ျဖစ္သည္။
ဥပုဒ္ေန႕ႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္းတုိ႕၏ ဆက္ႏြယ္မႈ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ခုနစ္ရက္ေျမာက ္ေသာေန႕ (ကမၻာဦး- ၂း၃)တြင္ ဘုရားသခင္၏ အနားယူျခင္းသည္ လာမည္. အနာဂတ္ ကာလတြင္ ဥပုဒ္ေန႕
ေစာင့္ထိန္းရန္ ပံုေဖာ္လုိျခငး္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဣသေရလလူမ်ိဳး
မ်ားသည္ ဧဂ်စ္ျပည္မွမထြက္ခြါသြားမွီ ဥပုဒ္ေန႕ဟူ၍
မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ က်မ္းပိုဒ္မေတြ႕ရေပ။
အာဒံေခတ္ မွ ေမာေရွာေခတ္အထိ ဥပုဒ္ေစာင့္ထိန္းျခင္း အရိပ္အေယာင္မေတြ႕ရႏုိင္ေပ။ ဥပုဒ္ေန႕ေစာင့္ထိန္းျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဣသေရလလူမ်ိဳးၾကားတြင္ အထူးအမွတ္အသားျဖစ္သည္ ဟု သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။ “သို႕ျဖစ္၍ ဣသေရလအမ်ိဳးသားအစဥ္ အဆက္တို႕သည္၊ ထာ၀ရပဋိညာဥ္ျဖစ္ေစျခင္းငွါ၊ ဥပုသ္ ေန႕ရက္ အစဥ္အတုိင္း ဥပုသ္ေစာင့္ရၾကမည္။ ထိုသို႕ေစာင့္လွ်င္၊ ငါႏွင့္ဣသေရလအမ်ိဳးသားစပ္ၾကား၌ ထာ၀ရ လကၡဏာ သက္ေသျဖစ္လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာ၀ရဘုရားသည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္ ႏွင့္ေျမႀကီးကို၊ ေျခာက္ရက္တြင္ ဖန္ဆင္း၍၊ သတၱမ ေန႕ရက္၌ ၿငိမ္၀ပ္စြာေနလ်က္ အားျဖည့္ေဖာ္မူသည္ဟု ေမာေရွအားမိန္႕ေတာ္မူ၏”
(ထြက္ေျမာက္ ၃၁း ၁၆-၁၇)။ တရားေဟာရာက်မ္း အခန္းႀကီး ၅
ထဲတြင္ ေမာေရွက ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ိဳး ဆက္သစ္မ်ားအတြက္ ပညတ္ ေတာ္ဆယ္ခုထဲတြင္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားပါသည္။ အခန္းငယ္ ၁၂-၁၄ ထဲတြင္ ဥပုသ္ေန႕ေစာင့္ထိန္းရန္ အ မိန္႕ထုတ္ျပန္ၿပီးေနာက္ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ဥပုသ္ေစာင့္ရန္ အမိန္႕ေပးထားျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ “သင္သည္ အဲဂုတၱဳျပည္၌ ကၽြန္ခံေၾကာင္းကို၄င္း၊ သင္၏ ဘုရားသခင္ထာ၀ရဘုရား သည္ အားႀကီးေသာလက္႐ံုးေတာ္ကိုဆန္႕၍၊ ထုိျပည္မွ သင့္ကို ႏႈတ္ေဆာင္ေတာ္မူေၾကာင္းကိုေအာက္ေမ့ ေလာ့။ ထိုအေၾကာင္း ေၾကာင့္၊ သင္သည္ ဥပုသ္ေန႕ကို ေစာင့္ရမည္ဟု သင္၏ဘုရားသခင္ထာ၀ရဘုရားမွာ ထားေတာ္မူ၏” (တရားေဟာ ၅း၁၅)။ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ဘုရားသခင္က ဥပုသ္ေန႕ေပးအပ္ျခင္းသည္ ဖန္ဆင္းျခင္းအေၾကာင္းကို သတိရေစရန္အတြက္ မဟုတ္ေပ။ သို႕ေသာ္ ဘုရားသခင္က သူတုိ႕ကၽြန္ခံရာ အဲဂုတၱဳျပည္မွကယ္တင္ျခင္း ကို သတိရေစရန္ အတြက္ ဥပုသ္ေန႕ေပးအပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဥပုသ္ေန႕ေစာင့္ ထိန္းျခင္းအတြက္ ေတာင္း ဆိုမႈမ်ားကို သတိရပါ။ ဥပုသ္ေစာင့္ထိန္းေသာသူတစ္ဦးသည္ ဥပုသ္ေန႕တြင္ အိမ္အျပင္သို႕မထြက္ရေပ (ထြက္ေျမာက္၊ ၁၆း၂၉)။ သူသည္ မီးေမႊးခြင့္မရေပ (ထြက္ေျမာက္ ၃၅း၃)။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုလည္း အလုပ္လုပ္ခိုင္းခြင့္မရွိေပ ( တရားေဟာ ၅း၁၄)။ ဥပုသ္ေန႕ခ်ိဳးေဖာက္ေသာသူသည္ အေသသတ္ျခင္းခံရ မည္
(ထြက္ေျမာက္ ၃၁း၁၅၊ ေတာလည္ ၁၅း၃၂-၃၅)။
ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဓမၼသစ္က်မ္းစာထဲတြင္
အေရးႀကီးေသာ အခ်က္ေလးခုတုိ႕ျဖင့္ေဖာ္ျပထားပါ သည္။
၁။ ခရစ္ေတာ္ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ တနဂၤေႏြေန႕၌သာ
လူမ်ားထံ သူသည္ ထေျမာက္ ေၾကာင္းထင္ရွားခဲ့သည္
(မႆဲ ၂၈း၁၊ ၉၊ ၁၀၊ မာကု ၁၆း၉၊ လုကာ ၂၄း၁၊ ၁၃၊ ၁၅၊
ေယာဟန္ ၂၀း၁၉၊ ၂၆)။
၂။ တမန္ေတာ္၀တၳဳမွ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထိတုိင္ ဥပုသ္ေန႕ကို
ေဖာ္ျပေသာအခါ ယုဒလူမ်ိဳးမ်ားထံ ဧ၀ံေဂ လိေ၀ငွေသာေန႕အျဖစ္အသံုးျပဳထားကာ၊ တရားဇရပ္တြင္
အသံုးျပဳထားသည္ကို ေတြ႕ရွိႏုိင္သည္ ( တမန္ ၁၃-၁၈)။ ေပါလုက “ယုဒလူတုိ႕ရျခင္းအလုိငွါ ယုဒလူတုိ႕၌ယုဒလူကဲ့သို႕ျဖစ္၏” (၁ေကာ ၉း၂၀) ဟု ေဖာ္ျပ ထားပါသည္။ ေပါလုသည္ တရားဇရပ္တြင္ မိတ္သာဟာရဖြဲ႕ရန္ႏွင့္ သန္႕ရွင္းသူမ်ားအားေပးကူညီရန္ မသြား ခဲ့ေပ။ သို႕ေသာ္ ကယ္တင္ျခင္း မရေသးေသာသူမ်ားကို ကယ္တင္ရန္ သြားခဲ့သည္။
၃။ ေပါလုက “ယခုမွစ၍ တပါးအမ်ိဳးသားမ်ားထံငါသြားမည္”
(တမန္ ၁၈း၆) ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။
ဥပုသ္ေန႕အေၾကာင္း ကို ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိေပ။
၄။ ဓမၼသစ္က်မ္းထဲတြင္ ဥပုသ္ေန႕ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းအတြက္
အႀကံျပဳမည့္အ စား ထိုေန႕တြင္ ကယ္တင္ျခင္းအေၾကာင္းေ၀ငွရန္ တုိက္တြန္းထားပါသည္။ (ေကာေလာသဲ ၂း၁၆ ထဲတြင္ ေတြ႕ရွိသည့္အတုိင္း အထက္၌ေဖာ္ျပထားေသာ အခ်က္ ၃ ခုတုိ႕မပါ၀င္ေပ)။
အထက္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ အခ်က္၄ ခုတုိ႕ကိုၾကည့္လွ်င္
ဓမၼသစ္ယံုၾကည္သူ မ်ားသည္ ဥပုသ္ေန႕ေစာင့္ ထိန္းရမည္ဟူေသာ
တာ၀န္မရွိေပ။ တနဂၤေႏြေန႕သည္ “ခရစ္ယန္မ်ား၏ဥပုသ္ေန႕” ျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္ ျခင္းသည္လည္း သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ညီၫြတ္မႈမရွိေပ။ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္တုိင္း ရွင္ေပါလုသည္ တပါး အမ်ိဳးသားမ်ားထံ သာသနာလုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရန္ အစျပဳလာေသာအခါ
ဥပုသ္ေန႕အေၾကာင္းကို တစ္ႀကိမ္တည္းေဖာ္ျပထားပါသည္။
“ထိုေၾကာင့္၊ စားေသာက္ျခင္းအမႈ၊ ပြဲေန႕၊ လဆန္းေန႕၊ ဥပုသ္ေန႕တုိ႕ကို ေစာင့္ျခင္းအမႈတြင္ သင္တုိ႕ကို အဘယ္သူမွ်မစစ္ေၾကာမစီရင္ေစႏွင့္။ ထိုအရာတုိ႕သည္ ေနာက္ျဖစ္ လတံ့ေသာအရာတုိ႕၏အရိပ္ျဖစ္ၾက၏။
ကိုယ္မူကား ခရစ္ေတာ္၏ ကုိယ္ျဖစ္၏” (ေကာေလာသဲ ၂း၁၆-၁၇)။
ခရစ္ေတာ္သည္ လက္၀ါးကပ္တုိင္ေပၚတြင္ အေသခံ၍ “ငါတုိ႕ႏွင့္ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ၀ိနည္းအထံုးအ ဖြဲ႕ႏွင့္ စပ္ဆုိင္ေသာလက္မွမွတ္ကိုေခ်” (ေကာေလာသဲ ၂း၁၄)
ေသာအခါ သူက ယုဒလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္စပ္ဆုိင္ ေသာ
ဥပုဒ္ေန႕ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ခံယူခ်က္မ်ားကို ဓမၼသစ္က်မ္းထဲတြင္ ေနရာ
အႏွံ႕အျပား၌ ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါ သည္။ “ေန႕ရက္တရက္တရက္သာ၍
ျမတ္သည္ဟူ လူအခ်ိဳ႕ထင္တတ္၏။ လူအခ်ိဳ႕မထင္။ လူတုိင္းမိမိစိတ္တေဘာက်ပါေစ။ ေန႕ရက္ ကိုေစာင့္ေသာသူသည္ သခင္ဘုရားကိုေထာက္၍ေစာင့္၏။ ေန႕ရက္ကိုမေစာင့္ေသာသူသည္လည္း၊
သခင္ ဘုရားကို ေထာက္၍မေစာင့္ဘဲေန၏။ စားေသာသူသည္ သခင္ဘုရားကို ေထာက္ေသာ စိတ္ႏွင့္စား၍ ေက်း ဇူးေတာ္ရွိသည္ဟု ၀န္ခံ၏။
မစားေသာသူ သည္လည္း၊ သခင္ဘုရားကို ေထာက္ေသာစိတ္ႏွင့္
မစားဘဲေန၍၊ ေက်းဇူးေတာ္ရွိ သည္ဟု၀န္ခံ၏” (ေရာမ ၁၄း၅-၆)။
“ယခုမူကား၊ သင္တုိ႕သည္ ဘုရားသခင္ကို သိၿပီးမွဟူ၍ မဆို၊ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႕ကိုသိေတာ္မူၿပီးမွ၊ ခ်မ္းသာ မေပးႏုိင္ေသာ တရားႏုဘက္သို႕ အဘယ္ ေၾကာင့္တဖန္ေျပာင္း လဲၾကသနည္း။ ထိုေလာကီတရား၌ တဖန္ကၽြန္ခံျခင္းငွါ၊ အလိုရွိၾကၿပီတကား။ ႏွစ္၊ လ၊ ေန႕ရက္၊ အခ်ိန္ကာလမ်ားကို ေစာင့္ၾကၿပီတကား” (ေကာေလာသဲ ၄း၉-၁၀)။ သို႕ေသာ္အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက Constantine က ေအဒီ ၃၂၁ ခုႏွစ္တြင္ ဥပုသ္ေန႕ကို စေနေန႕မွ တနဂၤေႏြ ေန႕သို႕ “ေျပာင္းလဲ” ခ့ဲသည္ဟု ယံုၾကည္ေျပာဆုိၾကသည္။ ကနဦးယံုၾကည္သူမ်ားသည္
မည္သည့္ေန႕ရက္ တြင္ ၀တ္ျပဳစည္းေ၀းၾကသနည္း။
ကနဦးယံုၾကည္သူမ်ားသည္ စေနေန႕တြင္ ၀တ္ျပဳကုိးကြယ္ျခင္း(သို႕)
မိတ္သာဟာရ ဖြဲ႕ျခင္းရွိသည္ဟု သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိေပ။ သို႕ေသာ္ သူတို႕သည္ တနလၤာေန႕တြင္ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ထားၾကေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာ ထဲတြင္ ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။
ဥပမာအားျဖင့္၊ တမန္ ၂၀း၇ ထဲတြင္ “ခုနစ္ရက္တြင္
ပဌမ ေန႕ရက္၌ မုန္႕ဖဲ့ျခင္းငွါစည္းေ၀းၾကသည္” ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။
၁ေကာ ၁၆း၂ ထဲတြင္ ရွင္ေပါလုက ယံုၾကည္သူမ်ားကို ဤသို႕တုိက္တြန္းထားပါသည္။ “ငါေရာက္လာေသာ အခါ လွဴဒါန္း၍ စုထားစရာမရွိေစျခင္းငွါ၊ ခုနစ္ရက္တြင္ ပဌမေန႕ရက္၌ အသီးအသီးေကာင္းစားသည့္အ တုိင္း၊ မိမိတို႕ဥစၥာတဘို႕ကို ထုိတ္၍စုထားၾကေလာ့။” ၂ေကာ ၉း၁၂ ထဲတြင္ အလွဴေတာ္ေငြမ်ားကို “၀တ္ ျပဳကုိးကြယ္ျခင္း” ေကာက္ခံထားသည္ဟု ေပါလုကေဖာ္ျပထားေသာေၾကာင့္ ထိုေကာက္ ခံထားေသာအလွဴ ေငြမ်ားသည္ တနဂၤေႏြေန႕ ယံုၾကည္သူ မ်ားစု႐ံုး ေသာအခါ ေကာက္ခံေၾကာင္းကို ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။ သမိုင္း အရ ခရစ္ယာန္ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ တနဂၤေႏြေန႕၊ စေနေန႕မဟုတ္ တြင္ စည္းေ၀း ၀တ္ျပဳခဲ့ၾကသည္။ ၄င္း သည္ တစ္ရာစုကတည္းက အသံုးျပဳ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပုသ္ေန႕သည္ ယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္မဟုတ္၊ ဣသေရလလူမ်ိဳး မ်ားအတြက္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပုသ္ေန႕သည္ စေနေန႕ျဖစ္သည္။
တနဂၤေႏြေန႕ မဟုတ္ေပ။ ေျပာင္းလဲမႈမရွိေပ။
သို႕ေသာ္ ဥပုသ္ေစာင့္ထိန္းျခင္းသည္ ဓမၼေဟာင္း ဥပေဒျဖစ္သည္။
ခရစ္ယာန္မ်ားသည္ ဥပေဒခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမွ လႊတ္ ေျမာက္ခဲ့ပါသည္
(ဂလာ ၄း၁-၂၆၊ ေရာမ ၆း၁၄)။ ခရစ္ယာန္မ်ား ဥပုသ္ေန႕-စေနေန႕ (သို႕) တနဂၤေႏြေန႕ ကို ေစာင့္ထိန္းရန္ ေစခုိင္းျခင္းမရွိေပ။ ရက္သတၱပတ္၏ပထမေန႕ရက္၊ ဘုရားသခင္၏ေန႕
(ဗ်ာဒိတ္ ၁း၁၀) သည္ ေသျခင္းမွထေျမာက္ေသာ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ အတူ အသစ္ေသာဖန္ဆင္းျခင္းခံေသာ သူမ်ားက ပဲြလမ္း သဘက္က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ ကၽြနု္ပ္တုိ႕သည္ ေမာေရွ၏ပညတ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းကို
လိုက္နာ က်င့္သံုးရန္ တာ၀န္မရွိေပ။ သို႕ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တို႕သည္ ေသျခင္းမွထေျမာက္ ေသာခရစ္ေတာ္ကို အေစခံျခင္း ျခင္းသူ႕ေနာက္သို႕လုိက္ရန္ျဖစ္သည္။
တမန ္ေတာ္ ရွင္ေပါလုက ယံုၾကည္သူအေယာက္စီတုိင္းအား
ဘုရားသခင္အေစကို ခံမည္ေလာ (သို႕) ဥပုသ္ေန႕ကို
ေစာင့္ထိန္းျခင္းျဖစ္ေသာ အနားယူရမည္ေလာ ဟူ၍ေရြးခ်ယ္ႏုိင္
သည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ “ေန႕ရက္တရက္ထက္ တရက္
သာ၍ျမတ္သည္ဟု လူအခ်ိဳ႕ထင္တတ္၏။ လူအခ်ိဳ႕မထင္။ လူတုိင္းမိမိစိတ္သေဘာက်ပါေစ” (ေရာမ ၁၄း၅)
ကၽြႏု္ပ္တုိ႕သည္ စေနေန႕(သို႕) တနဂၤေႏြ ေန႕မ်ား၌သာ
ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရန္အတြက္မဟုတ္ဘဲ ေန႕စဥ္ေန႕တုိင္းကိုးကြယ္ရမည္ျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment