ဘုရားသခင္ က သင့္အခ်ိန္ နဲ႔ အလုပ္လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး ။
သူ႔အခ်ိန္နဲ႔ အလုပ္လုပ္တာပါ တခါတုန္းက ပညာရွိ အဖိုးအိုတဦးနဲ႔ သူ႔တပည့္ေတြဟာ ခရီးတခုကို အတူထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။
လမ္းခရီးတစ္ခုမွာ ေတာနက္ထဲ ေရာက္တဲ့အခါ သူတို႔
အားလံုး ခဏနားၾကတယ္။ ေသာက္စရာ ေရလည္း
ကုန္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ့ အိုင္္ထဲကေန
ေရသြားခပ္ဖို႔ အဖိုးအိုက ေစညႊန္လိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ တပည့္ေတြလည္း ေရကန္္ရွိရာကို သြားၾကတယ္။
အဲဒီအခါမွာ ေရကန္မွာ မၾကာေသးခင္္ကမွ သမင္္ဒရယ္ေတြ ေရေသာက္ဆင္းလာၾကတဲ့ အတြက္ ေရေတြေနာက္ၿပီး အနည္ေတြ ထေနတာ ေတြ႔လိုက္္ရတယ္။ ဒီေတာ့ တပည့္ေတြလည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ အဖိုးအိုဆီ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။
အဖိုးအိုကလည္း ဘာမွမေျပာပဲ ဒီအတိုင္းပဲ တိတ္တိတ္
ဆိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ေနာက္တနာရီေလာက္ ၾကာတဲ့အခါ
တပည့္ေတြကို ေရသြား ခပ္ခိုင္းျပန္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ေရကန္ဟာ အနည္ေတြထိုင္ၿပီး အေပၚက ေရ ေတြ ၾကည္လင္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္္ရတယ္။ ဒီေတာ့ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ တပည့္ေတြအားလံုး
ေရခပ္ၿပီး ျပန္လာ ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အဖိုးအိုက ေမးတယ္။
'' ေရေတြ အားလံုး ၾကည္လင္္သြားေအာင္ ဘာလုပ္လိုက္ ၾကသလဲ'''
ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး'' တပည့္ေတြ အားလံုး ဝိုင္းေျဖၾကတယ္။
အဲဒီထဲကမွ တပည့္တေယာက္က ေျဖတယ္။''အခ်ိန္ေစာင့္လိုက္္ရပါတယ္'' အဖိုးအိုက ၿပံဳးၿပီး ေျပာတယ္။'' ဟုတ္တယ္ ေရကန္ထဲက ေရေတြအားလံုး ၾကည္လင္္ဖို႔ ဘာမွမလုပ္ပဲ အခ်ိန္တခုကိုေစာင့္ရပါတယ္။
အဲဒီလိုပဲ တစံုတခုက သင္္တို႔ကို ေဒါသထြက္ေအာင္ နာက်င္ေအာင္ ျပဳလုပ္လို႔သင္္တို႔ စိတ္ေတြ ေနာက္က်ိေနၿပီဆိုရင္...
ဘာမွမလုပ္ပဲ ဒီအတိုင္းပဲ ထားလိုက္ပါ။
အခ်ိန္ကာလတခု လြန္ေျမာက္ၿပီးတဲ့အခါ ေဒါသေတြ အမုန္းတရားေတြ မရွိေတာ့ပဲ စိတ္ဟာ ျပန္လည္ၾကည္လင္္ လာပါလိမ့္မယ္'' သင့္စိတ္ကို တစံုတစ္ေယာက္က နာက်င္ေအာင္ ထိခိုက္ေအာင္ ေဒါသထြက္ေအာင္ ျပဳလုပ္လို႔ သင့္စိတ္ ေနာက္က်ိေနၿပီဆိုရင္ ေတာ့...Let it be... ထားလိုက္ပါ။ ဘာမွမလုပ္ပဲ ဒီအတိုင္းပဲထားလိုက္ပါ။ အခ်ိန္ေပးလိုက္ပါ။
အခ်ိန္ကာလတခု ေက်ာ္လြန္ၿပီးတဲ့အခါ အရာရာဟာ ျပန္လည္
ၾကည္လင္ သြားပါလိမ့္မယ္။ ေဒသနာက်မ္း ၃:၁ ခပ္သိမ္းေသာ အမွုအရာတို႔သည္ မိမိတို႔အခ်ိန္ရွိ၏။ မိုးေကာင္းကင္ေအာက္၌
ႀကံစည္သမၽွ အသီးသီးတို႔ကို ျပဳရေသာအခ်ိန္ရွိ၏
သူ႔အခ်ိန္နဲ႔ အလုပ္လုပ္တာပါ တခါတုန္းက ပညာရွိ အဖိုးအိုတဦးနဲ႔ သူ႔တပည့္ေတြဟာ ခရီးတခုကို အတူထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။
လမ္းခရီးတစ္ခုမွာ ေတာနက္ထဲ ေရာက္တဲ့အခါ သူတို႔
အားလံုး ခဏနားၾကတယ္။ ေသာက္စရာ ေရလည္း
ကုန္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ့ အိုင္္ထဲကေန
ေရသြားခပ္ဖို႔ အဖိုးအိုက ေစညႊန္လိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ တပည့္ေတြလည္း ေရကန္္ရွိရာကို သြားၾကတယ္။
အဲဒီအခါမွာ ေရကန္မွာ မၾကာေသးခင္္ကမွ သမင္္ဒရယ္ေတြ ေရေသာက္ဆင္းလာၾကတဲ့ အတြက္ ေရေတြေနာက္ၿပီး အနည္ေတြ ထေနတာ ေတြ႔လိုက္္ရတယ္။ ဒီေတာ့ တပည့္ေတြလည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ အဖိုးအိုဆီ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။
အဖိုးအိုကလည္း ဘာမွမေျပာပဲ ဒီအတိုင္းပဲ တိတ္တိတ္
ဆိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ေနာက္တနာရီေလာက္ ၾကာတဲ့အခါ
တပည့္ေတြကို ေရသြား ခပ္ခိုင္းျပန္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ေရကန္ဟာ အနည္ေတြထိုင္ၿပီး အေပၚက ေရ ေတြ ၾကည္လင္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္္ရတယ္။ ဒီေတာ့ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ တပည့္ေတြအားလံုး
ေရခပ္ၿပီး ျပန္လာ ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အဖိုးအိုက ေမးတယ္။
'' ေရေတြ အားလံုး ၾကည္လင္္သြားေအာင္ ဘာလုပ္လိုက္ ၾကသလဲ'''
ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး'' တပည့္ေတြ အားလံုး ဝိုင္းေျဖၾကတယ္။
အဲဒီထဲကမွ တပည့္တေယာက္က ေျဖတယ္။''အခ်ိန္ေစာင့္လိုက္္ရပါတယ္'' အဖိုးအိုက ၿပံဳးၿပီး ေျပာတယ္။'' ဟုတ္တယ္ ေရကန္ထဲက ေရေတြအားလံုး ၾကည္လင္္ဖို႔ ဘာမွမလုပ္ပဲ အခ်ိန္တခုကိုေစာင့္ရပါတယ္။
အဲဒီလိုပဲ တစံုတခုက သင္္တို႔ကို ေဒါသထြက္ေအာင္ နာက်င္ေအာင္ ျပဳလုပ္လို႔သင္္တို႔ စိတ္ေတြ ေနာက္က်ိေနၿပီဆိုရင္...
ဘာမွမလုပ္ပဲ ဒီအတိုင္းပဲ ထားလိုက္ပါ။
အခ်ိန္ကာလတခု လြန္ေျမာက္ၿပီးတဲ့အခါ ေဒါသေတြ အမုန္းတရားေတြ မရွိေတာ့ပဲ စိတ္ဟာ ျပန္လည္ၾကည္လင္္ လာပါလိမ့္မယ္'' သင့္စိတ္ကို တစံုတစ္ေယာက္က နာက်င္ေအာင္ ထိခိုက္ေအာင္ ေဒါသထြက္ေအာင္ ျပဳလုပ္လို႔ သင့္စိတ္ ေနာက္က်ိေနၿပီဆိုရင္ ေတာ့...Let it be... ထားလိုက္ပါ။ ဘာမွမလုပ္ပဲ ဒီအတိုင္းပဲထားလိုက္ပါ။ အခ်ိန္ေပးလိုက္ပါ။
အခ်ိန္ကာလတခု ေက်ာ္လြန္ၿပီးတဲ့အခါ အရာရာဟာ ျပန္လည္
ၾကည္လင္ သြားပါလိမ့္မယ္။ ေဒသနာက်မ္း ၃:၁ ခပ္သိမ္းေသာ အမွုအရာတို႔သည္ မိမိတို႔အခ်ိန္ရွိ၏။ မိုးေကာင္းကင္ေအာက္၌
ႀကံစည္သမၽွ အသီးသီးတို႔ကို ျပဳရေသာအခ်ိန္ရွိ၏
No comments:
Post a Comment